Αρης: Η έξοδος στην Ευρώπη θα αφήσει μια γλυκόπικρη γεύση

Είθισται στο τέλος της χρονιάς να τοποθετείται ένα πρόσημο που να σηματοδοτεί τη θετική ή αρνητική κατάληξη μιας χρονιάς. Στον Άρη υπάρχει η ιδιαιτερότητα ότι το πρόσημο αυτό θα το βάλει μια άλλη ομάδα. Ένα παιχνίδι και εν προκειμένω ο φετινός τελικός του κυπέλλου. Η πιθανή έξοδος στην Ευρώπη θα βάλει ένα θετικό πρόσημο, το οποίο όμως ίσα που θα αχνοφαίνεται και το Athletiko εξηγεί τους λόγους.

Ο Αρης εισήλθε στο φετινό πρωτάθλημα έχοντας εκ προοιμίου να διαχειριστεί ένα τραυματικό φίνις της περασμένης σεζόν, με τον αιώνιο αντίπαλό του να πανηγυρίζει το πρωτάθλημα μέσα στο…σπίτι του και λίγες μέρες αργότερα να σπαταλάει ακόμη μια χρυσή ευκαιρία να πάρει το κύπελλο που τόσο πολύ το θέλει και θα του έδινε και ένα ευρωπαϊκό εισιτήριο. Η ολοκληρωτική καταστροφή μέσα σε μία εβδομάδα. Λογικό να υπάρξει γκρίνια, αμφισβήτηση, απογοήτευση, που αποτυπώθηκε στη χαμηλή ζήτηση των εισιτηρίων διαρκείας. 

Κόντρα στο…ρεύμα, ο Θεόδωρος Καρυπίδης διατήρησε στον πάγκο τον Άκη Μάντζιο και τον πρώτο σκόρερ της Λίγκας, Λόρεν Μορόν, ανανέωσε το συμβόλαιο του καλύτερου αμυντικού του (Φαμπιάνο) και επένδυσε στη μεταγραφική ενίσχυση της ομάδας με καλούς (τουλάχιστον όσον αφορά τα βιογραφικά) και ακριβούς ποδοσφαιριστές, καθιστώντας τον Μόντσου την πιο ακριβή μεταγραφή στην ιστορία του club. Ο Ισπανός απόφοιτος της La Masia πλαισιώθηκε από τον δανεικό από τη Ρέιντζερς, Σιφουέντες, καθώς και τους μπαρουτοκαπνισμένους σε σπουδαία πρωταθλήματα Σίστο, Κουάισον, Μάγιο, τον ταλαντούχο Κλέιτον Ντιαντί, τον γνώστη της ελληνικής πραγματικότητας Χουάνκαρ.

Η εντυπωσιακή αρχή

Το ξεκίνημα της σεζόν με ένα νέο φορμάτ (playoffs για τις θέσεις 1-4 και 5-8), που από πολλούς θεωρήθηκε και εν πολλοίς ήταν… φωτογραφικό για τον Αρη, υπήρξε εντυπωσιακό και ενδεχομένως πέρα από κάθε αισιόδοξη πρόβλεψη. Τις πρώτες δεκα αγωνιστικές ο Αρης έκανε μόλις μια ήττα στην Κρήτη (3-2) και αυτή στα σημεία, έξι νίκες (κερδίζοντας Ολυμπιακό και ΠΑΟΚ για παράδειγμα), τρεις ισοπαλίες και οκτώ γκολ παθητικό. Αποτέλεσμα; Βρέθηκε για ένα μήνα στην κορυφή της βαθμολογίας, κάνοντας τους ειδήμονες να σκίζουν τα πτυχία τους και να αναρωτιούνται μέχρι που μπορεί να φτάσει η ομάδα του Μάντζιου και αν θα αντέξει μέχρι το τέλος. 

Η αρχή της αποκαθήλωσης 

Η 9η Νοεμβρίου και ο εκτός έδρας αγώνας με τον Παναιτωλικό είναι μια ημερομηνία-ορόσημο της χρονιάς. Γιατί, όπως αποδείχθηκε, τα άλλαξε όλα. Ο Αρης ηττήθηκε… ελέω και εξόφθαλμης διαιτητικής παρέμβασης (2-1). Αποκαθηλώθηκε από την κορυφή, άρχισε να απομακρύνεται από τις πρώτες θέσεις αλλά, το κυριότερο, διαταράχθηκε η ψυχολογία της ομάδας και ο τρόπος που το γκρουπ και η τότε τεχνική ηγεσία προσέγγιζε τα παιχνίδια. Οι απανωτές ήττες από Βόλο και ΑΕΚ έβαλαν το club σε μια περίοδο παρατεταμένης φθοράς και αφθαρσίας, οδηγώντας στην απομάκρυνση του Ακη Μάντζιου μετά το- νικηφόρο- ματς με τον Ατρόμητο.

Η ομάδα συνέχιζε να παρουσιάζει μια εικόνα κρύου-ζέστης και με τον ερχομό του Μαρίνου Ουζουνίδη, που είχε επιπλέον να διαχειριστεί την απώλεια δυο βασικών του ποδοσφαιριστών (Μάνου Γκαρθία και Σουλεϊμάνοφ), την… κοιλιά στην απόδοση του Σιφουέντες, τον τραυματισμό του Ντιαντί και του Κουάισον, καθώς και τις συνεχιζόμενες χαμηλές πτήσεις του Σίστο και των λοιπών ακραίων. Μοναδική όαση φρεσκάδας αποτέλεσε ο ερχομός του Χαμζά Μεντίλ.

Ο Αρης ήταν συνεπής και ανταγωνιστικός στα ντέρμπι, ασυνεπής στα υπόλοιπα παιχνίδια που θα τον διατηρούσαν σε τροχιά τετράδας. Είχε διαρκείς αυξομειώσεις, συνεχόμενα πάνω και κάτω και κινούνταν οριακά μεταξύ των playoffs 1-4 και 5-8. Η κακή εμφάνιση και βαριά ήττα στη Λιβαδειά (4-1), σε συνδυασμό με διαιτητικά σφάλματα, τον οδήγησαν εν τέλει στην άχαρη διαδικασία να παλεύει για την 5η θέση, την οποία αν και κατέκτησε, οφείλει να περιμένει τον τελικό για να δει αν θα την εξαργυρώσει με συμμετοχή στο Conference League, που θα χρυσώσει κάπως το χάπι μιας χρονιάς που σε γενικές γραμμές κρίνεται… αποτυχημένη, αν θυμηθούμε ότι ο στόχος που τέθηκε στο ξεκίνημα, ήταν ξεκάθαρα η είσοδος στην τετράδα που θα αποτελούσε την καλύτερη απάντηση σε αυτούς που… ανακάλυψαν το φετινό περίεργο φορμάτ με διαίρεση βαθμών, όλως τυχαίως μόνο στο γκρουπ 5-8.