Το Βατικανό δεν έχει Πάπα, αλλά έχει ποδοσφαιρικό πρωτάθλημα

Μετά τον θάνατο του Πάπα Φραγκίσκου στις 21 Απριλίου 2025, η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία εισέρχεται σε μία από τις πιο ιστορικές και κρίσιμες στιγμές της σύγχρονης πορείας της. Το Κονκλάβιο, η μυστική συνέλευση των καρδιναλίων για την εκλογή του νέου Ποντίφικα, θα ξεκινήσει επισήμως στις 7 Μαΐου. 

Πέρα όμως από την αντίστροφη μέτρηση που έχει ξεκινήσει στο Βατικανό για την εκλογή του νέου Πάπα, υπάρχει έντονο ενδιαφέρον και για το ποδόσφαιρο. Το Βατικανό δεν είναι μόνο το μικρότερο κράτος στον κόσμο, αλλά και ένα έθνος στενά συνδεδεμένο με τον αθλητισμό και το ποδόσφαιρο. Τα 0,44 τετραγωνικά χιλιόμετρα, μπορούν να φιλοξενήσουν πολυάριθμες ποδοσφαιρικές διοργανώσεις, ακόμη και μια εθνική ομάδα.

Στις 7 Ιανουαρίου 1521 ήταν ο πρώτος ποδοσφαιρικός αγώνα στο Βατικανό. Εκείνη την εποχή, υπό την ηγεσία του Πάπα Λέοντα Ι' , πραγματοποιήθηκε συνάντηση των Παπικών Κρατών. Ωστόσο, μόνο μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο άρχισε πραγματικά να διαμορφώνεται μια επίσημη δομή. Το 1947, επιχειρήθηκε να διεξαχθεί ο πρώτος σύγχρονος αγώνας στην ιστορία του, ωστόσο, μια συμπλοκή μεταξύ παικτών και οπαδών εμπόδισε την ανάδειξη νικητή. Αργότερα, οι εργαζόμενοι στο Μουσείο του Βατικανού ίδρυσαν την πρώτη επίσημη ομάδα της χώρας.

Συγκεκριμένα, το 1972, ιδρύθηκε η Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία του Βατικανού, γνωστή ως ASD Sport, η οποία ήταν υπεύθυνη για τις εθνικές ομάδες ανδρών και γυναικών, καθώς και για το εθνικό ποδόσφαιρο. Οκτώ ομάδες συμμετέχουν στο Campionato della Città del Vaticano. Και αυτές ονομάζονται: Μουσεία Βατικανού, Ελβετική Φρουρά, Ομάδα Τηλεπικοινωνιών (DirTel Team), Ποντιφικό Πανεπιστήμιο Λατερανό, Archivo Secreto (Μυστικό Αρχείο), Dirseco, Fortitudo 2007 και η εκπρόσωπος του Παιδιατρικού Νοσοκομείου, Bambino Gesù.

Αυτές οι ομάδες δεν αποτελούνται αποκλειστικά από εργαζομένους του Βατικανού. Σύμφωνα με τον κανονισμό, επιτρέπονται μέχρι δύο «ξένοι» παίκτες ανά ομάδα, ενώ στους τερματοφύλακες δίνεται μεγαλύτερη ελευθερία, αφού κατά κανόνα είναι ερασιτέχνες που αγωνίζονται σε ιταλικά τοπικά πρωταθλήματα. Στο γυναικείο πρωτάθλημα, μπορούν επίσης να συμμετέχουν σύζυγοι, κόρες και αδερφές των εργαζομένων.

Οι αγώνες διεξάγονται Δευτέρες και Τρίτες εκτός ωραρίου εργασίας, καθώς οι παίκτες είναι εργαζόμενοι της Αγίας Έδρας. Το πρωτάθλημα διεξάγεται από τον Οκτώβριο έως τον Μάιο, με χειμερινή διακοπή τον Δεκέμβριο και τον Ιανουάριο. Εκτός από το πρωτάθλημα, υπάρχει η Coppa Vaticano (Κύπελλο) και η Supercoppa Vaticano, στην οποία συμμετέχουν ο πρωταθλητής και ο κυπελλούχος.

Η «λευκο-κίτρινη» εθνική

Αν και το Βατικανό δεν ανήκει ούτε στη FIFA ούτε στην UEFA, δεν θα μπορούσε να μείνει χωρίς εθνική ομάδα. Η ανδρική ομάδα έδωσε τον πρώτο της αγώνα το 1994, απέναντι στη Σαν Μαρίνο B', σε φιλική αναμέτρηση που διεξήχθη στη Ρώμη και έληξε ισόπαλη 0-0.

Όπως και η σημαία της χώρας, η εθνική του Βατικανού αγωνίζεται με λευκοκίτρινη εμφάνιση. Το έμβλημα περιλαμβάνει τα εθνικά χρώματα, το οικόσημο του Βατικανού στο κέντρο, στεφάνι δάφνης και ένα περιστέρι της ειρήνης στην κορυφή. Οι ποδοσφαιριστές δεν έχουν βατικανή υπηκοότητα αλλά είναι εργαζόμενοι της Αγίας Έδρας που τιμούν τη φανέλα. Η ομάδα έχει αναπτύξει μια ιδιότυπη αντιπαλότητα με το Μονακό, με το οποίο έχει αναμετρηθεί πέντε φορές.

Το 2020, επί Πάπα Φραγκίσκου (ο οποίος πρόσφατα απεβίωσε), ιδρύθηκε και η γυναικεία ομάδα. Το πρώτο της ματς ήταν στις 26 Μαΐου, απέναντι στην Ρόμα, σε έναν αγώνα που έληξε 10-0 υπέρ των επαγγελματιών. Τόσο την ανδρική όσο και τη γυναικεία ομάδα καθοδηγεί ο Τζιανφράνκο Γκουαντανιόλι.

Το Μουντιάλ των ράσων

Και αν όλα αυτά δεν ήταν αρκετά, το Βατικανό διαθέτει και δική του διοργάνωση τύπου… Μουντιάλ. Από το 2007 διεξάγεται η γνωστή διοργάνωση «Clericus Cup», ένα παγκόσμιο τουρνουά για ιερείς και σπουδαστές εκκλησιαστικών σχολών της Ρώμης. Στο τουρνουά συμμετέχουν 16 ομάδες από κάθε γωνιά του κόσμου, σμίγοντας θρησκεία και ποδόσφαιρο με μοναδικό τρόπο.

Ξεχωριστή διοργάνωση αποτελεί το Clericus Cup που ξεκίνησε το 2007. Σε αυτό μετέχουν άτομα ηλικίας 18 έως 30 ετών από όλον τον κόσμο, τα οποία φοιτούν στις εκκλησιαστικές σχολές του Βατικανού με σκοπό να γίνουν ιερείς. Η ιδέα είχε γεννηθεί λίγα χρόνια νωρίτερα από το περιβάλλον του πολωνικής καταγωγής Πάπα Ιωάννη Παύλου του Β', που ήταν φανατικός ποδοσφαιρόφιλος.