1η Μαΐου 1994: Όταν ο Σένα πάγωσε τον πλανήτη

Ξημέρωνε Κυριακή, 1η Μαΐου 1994, στην Ίμολα της Ιταλίας. Ημέρα του Grand Prix του Σαν Μαρίνο, όμως η ατμόσφαιρα στην πίστα ήταν κάπως «βαριά». Μόλις το προηγούμενο 24ωρο, ο Αυστριακός οδηγός Ρόλαντ Ράτζενμπεργκερ είχε σκοτωθεί στα δοκιμαστικά, ένα τραγικό γεγονός που δεν στάθηκε ικανό να αναβάλει τον κύριο αγώνα. Το grand prix θα συνεχιζόταν κανονικά, με τη θέση του Ράτζενμπεργκερ να μένει κενή ως ένδειξη σεβασμού.

Μάλιστα, λίγο πριν τον αγώνα, ο πρώην ομόσταβλος του Σένα, Άλεν Προστ, επισκέφθηκε τον Βραζιλιάνο στο γκαράζ και μετά τη συνάντηση ανέφερε: «Είκοσι λεπτά πριν την εκκίνηση, πήγα στα paddocks της Williams, (ο Σένα) βρισκόταν πίσω από τους υπολογιστές ολομόναχος, κοιτώντας τα δεδομένα. Πήγα να του ευχηθώ καλή τύχη για τον αγώνα. Σε αυτό το σημείο οι λέξεις λιγόστεψαν, φαινόταν πολύ αναστατωμένος, δεν ήταν καλά. Είναι η τελευταία εικόνα που έχω από τον Άιρτον, όχι στην εκκίνηση, αλλά στα paddocks, μόνος του με τις σκέψεις του». 

Οι κινητήρες άναψαν, το φως έγινε πράσινο και το grand prix ξεκίνησε με ένταση. Ανάμεσα στους οδηγούς που συμμετείχαν ήταν μεγάλα ονόματα της εποχής, όπως ο Μίκα Χάκινεν, ο Μίκαελ Σουμάχερ, ο Γιός Φερστάπεν και φυσικά ο θρύλος της Βραζιλίας, Άιρτον Σένα.

Λίγο αργότερα και συγκεκριμένα στον 7ο γύρο, η Williams του Σένα, με ταχύτητα περίπου 200 χλμ/ώρα, καρφώθηκε σε μια τσιμεντένια μπαριέρα στη στροφή Ταμπουρέλο. Εκείνη τη στιγμή φαινόταν ως μια απλή σύγκρουση, καθώς ο Βραζιλιάνος έδειξε κίνηση με το κεφάλι του. Βοηθοί και ιατρικό προσωπικό έτρεξαν να δούνε τι συμβαίνει με τον 34χρονο πιλότο.

Τότε συνειδητοποίησαν πως ο Σένα είχε υποστεί τρία θανατηφόρα κατάγματα, που καθένα από αυτά θα μπορούσε να του στοίχιζε τη ζωή. Το προσωπικό έσπευσε να απεγκλωβίσει τον Βραζιλιάνο από το μονοθέσιο, όμως χωρίς τις αισθήσεις του. Τον μετέφεραν άμεσα στο νοσοκομείο, ώστε να διαπιστωθεί η κατάστασή του. Ώρες αργότερα, η τραγική είδηση επιβεβαιώθηκε: Ο Άιρτον Σένα, μόλις 34 ετών, ήταν νεκρός.

Ολόκληρος ο πλανήτης πάγωσε. Ο «Θεός της πίστας», όπως τον αποκαλούσαν, έφυγε άδικα στην άσφαλτο, αφήνοντας πίσω του ένα τεράστιο κενό. Η απώλειά του συγκλόνισε όχι μόνο τους φίλους του μηχανοκίνητου αθλητισμού, αλλά και ολόκληρο τον κόσμο.

Σήμερα, 31 χρόνια μετά, η μνήμη του Άιρτον Σένα παραμένει ζωντανή. Ο θρύλος του τιμάται διαχρονικά από φίλους, συναθλητές και σύγχρονους οδηγούς, από τον Λιούις Χάμιλτον μέχρι τον ανιψιό του, Μπρούνο Σένα. Για τους φίλους της Formula 1, ο Σένα δεν ήταν απλώς ένας πιλότος: ήταν το σύμβολο του πάθους και του αληθινού ανταγωνισμού, αλλά και ο οδηγός που δεν φοβάται την ταχύτητα, αλλά την αγαπάει. Ο τρόπος που οδηγούσε ήταν μαγευτικός και η βροχή ήταν το σήμα του για να «χορέψει» στην πίστα.