Αποκαλυπτικός Γιάννης Αντετοκούνμπο: «Θα ήθελα να τελειώσω την καριέρα μου στην Ελλάδα» - Για ποιες ομάδες μίλησε
Για πρώτη φορά, στη σπουδαία και μεγάλη καριέρα του, ο Γιάννης Αντετοκούνμπο παραχωρεί τηλεοπτική συνέντευξη στην Ελλάδα, μιλώντας για όλα τα δεδομένα τόσο της αθλητικής του ζωής, όσο φυσικά και για τον Γιάννη εκτός του μπάσκετ. Και όπως και στα παρκέ, έτσι και στον λόγο του, ήταν πραγματικά απολαυστικός!
Μίλησε για τα παιδικά του χρόνια στην Αθήνα και τα Σεπόλια, ως παιδί μεταναστών. Τη δύσκολη οικονομική πραγματικότητα που είχε να αντιμετωπίσει η οικογένειά του. Την πίστη του στον Θεό καθώς και για τη γνωριμία με τον άνθρωπο που τον συντροφεύει παντού, τη γυναίκα του Μαράια. Από αγωνιστικής άποψης, ο «Greek Freak», αναφέρθηκε στην καριέρα του στο NBA, το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον αυτής, καθώς και για το τι μέλλει γεννέσθαι με τον ίδιο και τους Μιλγουόκι Μπακς. Ειδική μνεία έκανε στον μάνατζέρ του, τον άνθρωπο που τον συνοδεύει εδώ και πάνω από μια δεκαετία και είναι εκεί σε κάθε απόφασή του. Ενώ, αποκάλυψε, πως δεν τον απασχολεί να μείνει για πάντα στην Αμερική, θέλει να κλείσει την καριέρα του στην Ελλάδα!
«Είμαι μεγάλος φαν κύριε Γρηγόρη. Με τη μητέρα και τα αδέρφια μου πουλάγαμε πράγματα σε χωριά. Ο πατέρας μου οδηγούσε αργά, για να πάμε σπίτι να σε δούμε με τη μητέρα και τα αδέρφια μου», ήταν η πρώτη φράση του Γιάννη, στον Γρηγόρη Αρναούτογλου.
«Δε ντρέπομαι να δίνω συνεντεύξεις. Δε με ευχαριστεί. Ποτέ δε σκέφτηκα ότι θέλω να γίνω διάσημος, να κάνω σόου. Όλα όσα έχουν γίνει δε τα περίμενα. Εγώ ήμουν απλά καλός στο μπάσκετ και εκεί ήθελα να συγκεντρωθώ. Και τώρα, έχω καταλάβει ότι αν μπορώ να έχω προτεραιότητες το μπάσκετ και την οικογένεια αυτό θα κάνω. Πάντα πρώτη η οικογένειά μου. Και στον Θεό πιστεύω πολύ. Από μικρός. Πάντα η μητέρα μου με έπαιρνε τηλέφωνο να δει αν έχω κάνει την προσευχή μου. Και την κάνω. Και τώρα με παίρνει».
«Όλοι στην Αμερική καταλαβαίνουν τι παιδί είμαι. Πιστεύω ότι καταλαβαίνουν ότι όταν έχω χρόνο θέλω να τον περνάω με τα παιδιά μου. Συνέχεια ταξιδεύω, δεν μπορώ να είμαι πολύ κοντά στα παιδιά μου. Ταξιδεύω με τους Μπακς, με την Ελλάδα το καλοκαίρι. Αν έχω μια και δυο μέρες ελεύθερες, θέλω να είμαι κοντά τους. Για αυτό και δεν έχω χρόνο για συνεντεύξεις. Αλλά όλοι καταλαβαίνουν τι παιδί είμαι. Δεν έχω πρόβλημα με αυτό».
«Όταν έρχεται ο κόσμος για φωτογραφίες έξω και είμαστε σε κάποιο εστιατόριο, λέω πως είμαι με την οικογένειά μου. Κάποιοι καταλαβαίνουν, κάποιοι παρεξηγούνται. Η γυναίκα μου μου λέει πως δε θα ήθελα να είμαι στη θέση τους. Γιατί με αγαπάνε, με έχουν στο σπίτι τους, στην τηλεόρασή τους. Και μου είπε πως δε θέλει να είμαι ο κακός της υπόθεσης. Και δε θέλω όντως. Ο κόσμος έρχεται και με αγκαλιάζει. Συνέχεια. Αυτό δεν μπορείς να το αγοράσεις. Μια κυρία ήρθε σήμερα και μου ζήτησε αγκαλιά και όχι φωτογραφία. Είναι κάτι το υπέροχο αυτό».
Ο Γιάννης, στη συνέχεια άνοιξε το κεφάλαιο του ρατσισμού στη ζωή του και είπε χαρακτηριστικά: «Υπήρχαν στιγμές στη ζωή μου που ήμουν εκνευρισμένος. Εκπροσωπώ όλη τη χώρα, κάνω ότι μπορώ, μιλάω πάντα όσο καλύτερα μπορώ για τη χώρα μου. Τότε κάποιος κοντά μου μου είπε πως δεν μπορώ να συγκεντρωθώ στο 1% των κακών, αλλά στο 99% αυτών που με στηρίζουν και με αγαπούν. Δε με αγαπάνε όλοι, δε με στηρίζουν όλοι. Δε χαίρονται όλοι με την επιτυχία μου. Για να είμαι καλά, εκεί θέλω να συγκεντρώνομαι. Σε αυτούς που με αγαπάνε. Που είναι και οι περισσότεροι. Και για αυτό είμαι περήφανος. Δεν απαντάω σε μηνύματα μίσους. Στην Αμερική είμαι αγαπητός. Ποτέ κάποιος δε με έχει σταματήσει να μου πει κάτι κακό στον δρόμο. Στο γήπεδο ναι. Είμαι και 2.10, είμαι θηρίο, δε νομίζω πως θα έρθει κανείς να μου πει τίποτα».
Για το μεταβατικό στάδιο από Ελλάδα σε Αμερική, πως έγινε «Greek Freak»: «Όταν ήμουν εδώ, δεν έτρωγα σωστά. Υπάρχει τρομερή οργάνωση στις ΗΠΑ. Αν θες να καταφέρεις να πετύχεις κάτι, η ομάδα θα σου παρέχει τα πάντα. Εδώ σε συμβαίνει πάντα αυτό. Η διαφορά είναι πολύ μεγάλη. Πραγματικά πολύ μεγάλη. Στο NBA αυτό είναι στο 90, εδώ στην Ευρώπη είναι γύρω στο 70 οι ομάδες της EuroLeague. Βοηθάνε οι παροχές. Έχεις το καλύτερο φαγητό, τους καλύτερους φροντιστές, φυσικοθεραπευτές. Στους παίκτες όμως, δεν υπάρχει τόση διαφορά σήμερα. Πριν 15 χρόνια ίσως και να υπήρχε. Σε λίγο οι ευρωπαίοι μπορούν να είναι οι καλύτεροι. Δείτε τον Γιόκιτς, τον Ντόντσιτς, τον Σενγκούν και τον Μάρκανεν».
«Ο ατζέντης μου πήγαινε στο σούπερ μάρκετ για μένα - Κοιμόμουν στο γήπεδο»
Για τον Γιώργο Πάνου, τον ατζέντη του: «Ο κύριος Γιώργος, με ήξερε από 15 χρονών. Ήρθε σε ένα παιχνίδι που έπαιζα εναντίον του Δούκα. Είδε το ταλέντο και τα στοιχεία μου. Μου μίλησε. Την πρώτη μέρα με πήγε με τον Κώστα τον μικρό και μας κέρασε κρέπες. Είχα ένα μικρό πρόβλημα υγείας, δεν έτρωγα καλά, δεν κοιμόμουν. Κοιμόμουν στο γήπεδο, ξυπνούσα εκεί και πήγαινα κατευθείαν σχολείο. Αυτό μου δημιούργησε πρόβλημα. Με βοήθησε να φτιάξω τη δίαιτα μου. Πήγαινε με τη γυναίκα του και μας έφερνε ψώνια στο σπίτι. Ήρθε κόσμος κάποτε που μου έβαζε πολλά λεφτά στο τραπέζι. Αλλά, δεν μπορώ να γυρίσω την πλάτη μου στον άνθρωπο αυτό».
Το κεφάλαιο Μπακς και Εθνική Ομάδα
Για την παραμονή του στους Μιλγουόκι Μπακς και το μετάλλιο με την Εθνική: «Είμαι πιστός. Πολύ πιστός. Τους χρωστάω τα πάντα. Μου έχουν αλλάξει τη ζωή, των παιδιών μου, της οικογένειάς μου. Έχω δώσει τα πάντα. Έχω χύσει ιδρώτα, αίμα. Είχα βάλει στο μυαλό μου να φέρω το κύπελλο μετά από 50 χρόνια. Πάντα βάζω στόχους. Είχα στόχο το μετάλλιο με την Εθνική και το πήρα. Ήταν μια κακή μέρα με την Τουρκία και επίσης ήταν μια πολύ καλύτερη ομάδα από εμάς. Αν παίζαμε καλύτερα, ίσως να ήταν πιο κοντινό ματς. Τους αξίζει η δεύτερη θέση. Όταν ξεκίνησε το πρωτάθλημα, μας είχαν 9ους και 10ους. Αυτό που καταφέραμε είναι πραγματικά τεράστιο.
Θέλω πάντως όσον αφορά το NBA, ακόμα ένα δαχτυλίδι. Δε ξέρω τι θα γίνει στο μέλλον. Θέλω να ζω στο παρόν. Αυτή τη στιγμή είμαι στο Μιλγουόκι. Θέλω να κερδίσω ακόμα ένα πρωτάθλημα μαζί τους. Αλλά ποτέ δεν ξέρεις τι θα γίνει. Αυτή είναι η αλήθεια».
Για τη Μαράια, τη γυναίκα του, ο Γιάννης μίλησε πραγματικά με τα πιο γλυκά και αληθινά λόγια. Οι δυο τους είναι μαζί, από τα πρώτα ενήλικα χρόνια της, ωστόσο για πρώτη φορά, γνωρίσαμε πως οι δυο τους έγιναν ζευγάρι, μέσα από τα λόγια του δικού μας Γιάννη. «Είμαστε 10 χρόνια μαζί. Τη γνώρισα στο Λας Βέγκας, δούλευε στο ΝΒΑ. Πέρασε από μπροστά μου και είπα ότι αυτή τη γυναίκα μπορώ να τη δω σα σύζυγό μου. Αυτή δε με κοίταξε καν. Μου θύμισε τη μητέρα μου. Είχε μια αύρα. Ήμουν ντροπαλός. Έστειλα ένα φίλο μου. Μου έριξε... χυλόπιτα το 2015.
Ένα χρόνο αργότερα, το 2016 μου έστειλε μήνυμα. Ήρθε μαζί μου σε ένα ταξίδι με την οικογένεια. Ο πατέρας μου τη λάτρευε. Μαγείρευε με τη μητέρα μου. Με ρώταγε ο πατέρας μου αν είναι φίλη ή κοπέλα μου. Εγώ τότε της έλεγα πως μπορούμε να είμαστε και φίλοι, φοβόμουν μη φάω άκυρο ξανά.
Αν δεν τη συμπαθούσε η μάνα μου, δεν ξέρω αν θα ήμασταν μαζί τώρα. Αν μου το έλεγε τότε, θα είχαμε κόψει αμέσως. Για να μη φάω παντόφλα όμως, φοβάμαι, είναι η γυναίκα της ζωής μου. Έχουμε τα παιδιά μας. Η Μαράια δε μιλάει ελληνικά, αλλά καταλαβαίνει. Ξεκίνησε το 2017 να πηγαίνει σε ένα φροντιστήριο αλλά έφυγε η καθηγήτριά της και σταμάτησε. Αν δεν ήταν η Μαράια, δε θα ήμουν αυτός που είμαι σήμερα. Θα είχα αξίες βέβαια, θα ήμουν όμως μπερδεμένος με τη δόξα και τα χρήματα. Θα ήμουν αλλού. Τη γνώρισα στα 20 μου. Το καλύτερο πράγμα που μου έχει συμβεί. Δε της αρέσουν τα φώτα της δημοσιότητάς της. Μόνο να είναι με την οικογένειά της. Και αυτό με κάνει να την ερωτεύομαι παραπάνω κάθε μέρα».
«Δε θέλω να ζήσω στην Αμερική. Θέλω μόλις τελειώσω από το ΝΒΑ να γυρίσω στην Ελλάδα. Είτε κλείσω την καριέρα μου στον Φιλαθλητικό στον Ολυμπιακό, τον Παναθηναϊκό ή και τον Άρη. Και προπονητής θα μπορούσα να γίνω. Πάντως θέλω να έρθω στην Ελλάδα. Αυτός είναι ο σκοπός μου».
Για τον Βασίλη Σπανούλη: «Πρέπει να έχεις χάρισμα για να γίνεις προπονητή. Υπάρχουν παίκτες που είναι κορυφαίοι αλλά δεν μπορούν να διαβάσουν το παιχνίδι. Μπορεί ο Διαμαντίδης όταν σταμάτησε να αποφάσισε να μην ασχοληθεί με το μπάσκετ και να είναι με την οικογένειά του. Και εγώ έχω χάσει γενέθλια, γιορτές, Πρωτοχρονιά. Και εγώ το ίδιο μπορεί να κάνω όταν τελειώσω. Ο κόουτς Βασίλης είναι τρομερός. Και ο Παπαλουκάς θα μπορούσε να γίνει καλός. Μιλάει πολύ. Του αρέσει».
«Βλέπω ποδόσφαιρο, μπάσκετ, τένις. Αλλά δεν κάνω άθλημα. Ότι παίζουν τα παιδιά μου. Χόκει, πολεμικές τέχνες, ότι θέλουν τα παιδιά μου. Δεν έχω και επιλογή (σ.σ γέλια).
