Αυτά τα τρίποντα δίνουν πρωταθλήματα!

Δεν χρειαζόταν να έχει κάποιος γνώσεις προπονητή για να διαγνώσει πως περίπου θα κυλούσε η αναμέτρηση ανάμεσα στον Παναιτωλικό και τον Ολυμπιακό. Ο Γιάννης Αναστασίου δεν υποχρεώθηκε να προχωρήσει σε προπονητικές καινοτομίες για να φρενάρει το σύνολο του Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ. 

Χρειάστηκε να στήσει την ομάδα του με καλή οργάνωση στο αμυντικό τρίτο, όλη την ενδεκάδα να μαρκάρει πίσω από τη μπάλα, τον Μπουχαλάκη να φροντίζει για τη συνοχή των γραμμών και προσπάθεια εκμετάλλευσης των κενών χώρων. Το πειραματικό σχήμα του «Μέντι» με τις σημαντικές απουσίες και τις ακόμη πιο πολλές αλλαγές, καθώς έπρεπε να αντιμετωπίσει και τη συσσωρευμένη κούραση, δεν επέτρεψαν στην ομάδα του Πειραιά να πιάσει υψηλά στάνταρ απόδοσης. 

Ανασταλτικά, κι όσες φορές χρειάστηκε, οι φιλοξενούμενοι ήταν συνεπείς, δεν έδωσαν δικαιώματα στους γηπεδούχους να απειλήσουν σοβαρά, ενώ δεν είναι τυχαίο ότι ο Παναιτωλικός έφτασε μόλις δύο φορές στην εστία του Τζολάκη. Ελα, όμως, που από λάθος όλης της αμυντικής τετράδας στο 50' λίγο έλειψε να γίνει το 1-0 από τον Αλεξιτς και να δούμε άλλο παιχνίδι στη συνέχεια...

Το πρώτο ημίχρονο του Ολυμπιακού ήταν το λιγότερο... άγονο, για να το θέσουμε όσο γίνεται πιο κομψά. Η απουσία του Ποντένσε, του Τσικίνιο, αλλά και του Ταρέμι, περιόρισε την ουσία στο παιχνίδι των περσινών νταμπλούχων στο επιθετικό τρίτο, οι οποίοι χρειάστηκαν 24 τελικές, για να φτάσουν τη μπάλα 5 φορές στην αντίπαλη εστία και να βρουν μια καθαρή ευκαιρία για να πάρουν το παιχνίδι. 

Πολλές απουσίες, ακόμη περισσότερες οι αλλαγές

Αυτό είναι και το σημαντικό της ιστορίας, να μην παίζεις καλή μπάλα, το σχήμα να μην εμφανίζεται λειτουργικό, να δημιουργείς ευκαιρίες με το σταγονόμετρο, αλλά να φεύγεις με το τρίποντο, από μία έδρα που δεν περνά κανείς χωρίς να ιδρώσει... Οσο κι αν θέλει κάποιος να μακιγιάρει την εμφάνιση των «ερυθρολεύκων» ή να ψάξει για δικαιολογίες, η απόδοση συνολικά ήταν πολύ κατώτερη των απαιτήσεων. 

Με τους Ποντένσε, Τσικίνιο, Ταρέμι εκτός αποστολής, τους Ροντινέι, Πιρόλα, Μουζακίτη, Ορτέγκα, Ντάνι Γκαρθία στον πάγκο, νέα πρόσωπα στην ενδεκάδα τους Κοστίνια, Μάνσα, Μπρούνο, Νασιμέντο, Εσε, Στρεφέτσα και Γιάρεμτσουκ, ήταν λογικό ο Ολυμπιακός να μην έχει τη συνήθη συνοχή του. 

Εκείνο που σήκωσε ουκ ολίγες φορές τον Μεντιλίμπαρ από τον πάγκο του για να βάλει τις φωνές ήταν το γεγονός ότι οι παίκτες του δεν είχαν την ένταση και τον ρυθμό που απαιτούσε το ματς για να... τελειώσει νωρίτερα.

Η επιλογή με δίδυμο φορ στην επίθεση, δεν δικαίωσε τις προσδοκίες του κόουτς, καθώς περισσότερο μπερδεύτηκαν παρά συνεργάστηκαν Ελ Καμπί και Γιάρεμτσουκ, έστω κι αν ο Μαροκινός «φονιάς» έβγαινε συχνά εκτός περιοχής για να βοηθήσει στην ανάπτυξη, αλλά και στο πρέσινγκ. 

Δεν λειτούργησε το σχήμα, αλλά μίλησαν Τζολάκης, Γιαζίτζι κι Ελ Καμπί

Βλέποντας τα σκούρα και με τον Ρέτσο να γίνεται αναγκαστική αλλαγή από την ανάπαυλα, με τον Καλογερόπουλο να παίρνει τη θέση του και να ανταποκρίνεται μια χαρά στις απαιτήσεις, ο κόκκινος πάγκος προχώρησε σε τρεις μαζεμένες αλλαγές στο 60'. Μέσα Μουζακίτης, Γιαζίτζι και Ροντινέι για να τσουλήσει πιο σωστά η μπάλα στο χορτάρι, να υπάρξουν πιο καλές εκτελέσεις στα στημένα και περισσότερο κάθετο παιχνίδι. 

Οι επιλογές του Βάσκου, βοήθησαν τον Ολυμπιακό να βρει το γκολ που έψαχνε στο 70' από το κόρνερ του αριστεροπόδαρου Τούρκου και την κεφαλιά-δυναμίτη του Ελ Καμπί, σε ένα ματς που φαινόταν ότι θα κυλήσει... κλειστό μέχρι το φινάλε. Το 0-1 ανάγκασε την ομάδα του Αναστασίου να ξεμυτίσει περισσότερο, ο Μπουχαλάκης «γλύκανε» με το καθαρό του μυαλό την προσπάθεια αντεπίθεσης των γηπεδούχων, οι οποίοι πήραν μέτρα προς τα εμπρός και πάτησαν περιοχή, αλλά -πλην της ευκαιρίας του Αλεξιτς στο 50'- δεν βρήκαν άλλη καθαρή ευκαιρία. 

Οι «ερυθρόλευκοι» αντίθετα έχασαν διπλή ευκαιρία με τον Γιαζίτζι για το 0-2 με τον Τσάβες να υψώνει μεγάλο stop και να κρατά ζωντανή την ομάδα του ως το φινάλε της αναμέτρησης. Ετσι όπως εξελίχθηκε ο αγώνας, μία μεγάλη επέμβαση του Τζολάκη και μία καθαρή ευκαιρία του Ελ Καμπί που έκρινε και το τρίποντο, έγειραν την πλάστιγγα του αγώνα...

Τα κέρδη μιας σημαντικής, αλλά... άνοστης νίκης

Είναι πολύ μεγάλη δουλειά, ουσιαστικά ο παράγοντας που κάνει τη διαφορά σε έναν μαραθώνιο όπως αυτόν του πρωταθλήματος, να μπορείς να νικάς, ακόμη κι αν η συνολική παρουσία είναι κάτω του μετρίου. Ο Ολυμπιακός, όμως, έχει πάρει φόρα εντός των συνόρων και παρότι η ομάδα προερχόταν από μια εντός έδρας ήττα που πόνεσε, έστω κι αν αντίπαλος ήταν η Ρεάλ, έβαλε κι αυτούς τους πολύτιμους βαθμούς στο σακούλι με στόχο να ανοίξει εν τέλει και τη διαφορά από τους διώκτες του. 

Στα κέρδη της απόδρασης από το Αγρίνιο, η... απάντηση του Τζολάκη στις Κασσάνδρες, το αρχοντικό ντεμπούτο του Καλογερόπουλου, τα κέφια του Ζέλσον και του Στρεφέτσα, ο «λίρα εκατό» Ελ Καμπί και οι έξυπνες κινήσεις του Μεντιλίμπαρ από πλευράς αλλαγών. Με τον Ντάνι Γκαρθία να μπαίνει στο 80' για να ηρεμήσει την κατάσταση στον άξονα και να λειτουργήσει ως ρυθμιστής, μέχρι να σβήσει το ματς, με κόκκινο επίλογο...