«Χρυσό» τρίποντο, αλλά και με «μηνύματα» από την πρεμιέρα

Δεν θα είναι εύκολη η διαδρομή του Ολυμπιακού για το 49ο πρωτάθλημα στην ιστορία του και αυτό, αποτυπώθηκε το βράδυ του Σαββάτου στο «Γεώργιος Καραϊσκάκης». Ο Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ, την είχε… ακούσει από πέρσι, όταν σε δύο ματς δεν είχε μπορέσει να κάμψει την αντίσταση του Αστέρα Τρίπολης. Κι αν το πρώτο ματς ήταν μετά την Μάλμε και το «διπλό» εκεί, το δεύτερο ήταν στο Καραϊσκάκη και σε κρίσιμη καμπή του πρωταθλήματος. Εκείνοι οι πέντε χαμένοι βαθμοί του Ολυμπιακού, δεν κόστισαν βέβαια, ο στόχος επιτεύχθηκε. 

Αν έμεινε ένα δίλλημα από την περσινή κατά τα άλλα πετυχημένη σεζόν πάντως, ήταν το πως ο Ολυμπιακός θα τα καταφέρνει απέναντι σε ομάδες που μπορούν να αμυνθούν εξαιρετικά. Κάποιοι τα χαρακτηρίζουν «πούλμαν». Το θέμα είναι πως πέρσι ο Ολυμπιακός, άφησε βαθμούς με τον Αστέρα Τρίπολης, τον Παναιτωλικό, τον Λεβαδειακό. Μέσα στο γήπεδό του πάντα. Στα μεγάλα ματς, όπου ανοίγονταν, έψαχναν αποτελέσματα οι αντίπαλοί του, έβρισκε χώρους και αυτά έκαναν τη διαφορά στο τέλος, κατακτώντας το πρωτάθλημα. 

Με το «καλημέρα» της νέας σεζόν, του 2025-26, τα μηνύματα ήρθαν. Ο Αστέρας του Σάββα Παντελίδη, λίγο έλειψε να αναγκάσει τους «ερυθρόλευκους» στην τρίτη γκέλα και μάλιστα συνεχόμενη. Κράτησε ως το 93ο λεπτό, πολύ απλά γιατί ο Ολυμπιακός με το στυλ του, τη φιλοσοφία του, τον βοηθούσε να το κάνει. Φουλ της σέντρας, στημένες φάσεις κακά εκτελεσμένες οι περισσότερες, πολλές οι δυσκολίες. Ένα γκολ που ακυρώθηκε ορθώς με τη χρήση του ημιαυτόματου οφσάιντ στο 51’ από τον Ελ Κααμπί και το δοκάρι του Τσικίνιο στο 73’, ήταν οι μεγάλες στιγμές. Ο Τσιντώτας δεν είχε το πιο δύσκολο βράδυ της καριέρας του και αυτό λέει αρκετά, για τον τρόπο που αγωνίστηκαν οι «ερυθρόλευκοι». 

Ο Μεντιλίμπαρ αποφάσισε να πάει με την περσινή του ομάδα, συν τον Πνευμονίδη. Δεν έβαλε καμία άλλη μεταγραφή. Στηρίχτηκε σε αυτούς που το είχαν ζήσει, που είχαν δει πέρσι πως ήταν το… έργο με ομάδες του Αστέρα. Μόνο που δεν τον δικαίωσε αυτή η επιλογή, κυρίως γιατί από πολλούς δεν πήρε πράγματα. Έσε και Γκαρθία σε χαμηλές… πτήσεις, Ροντινέι και Κοστίνια κατώτεροι των περιστάσεων, ο Ορτέγκα λίγα πράγματα και από που να βρεις στιγμές μετά. 

Η είσοδος του Μουζακίτη αρχικά, αλλά και του Νασιμέντο μετά, «ομόρφυναν» το παιχνίδι του Ολυμπιακού. Το απλοποίησαν δηλαδή. Φάνηκε η μπάλα να πηγαίνει καλύτερα μπροστά, η πίεση ανέβαινε. Ο Ζέλσον Μαρτίνς από τραυματισμό δεν μπορούσε να παίξει σε υψηλή ένταση και τη λύση τελικά, την έδωσε ο Γιαζίτζι. 

Τον Τούρκο, τον θυμάμαι την περσινή σεζόν, καθόταν από πάνω μου, στη σουίτα πίσω από τα δημοσιογραφικά. Είχα πάθει… πλάκα με τη στάση του, πανηγύριζε λες και ήταν στην ομάδα χρόνια. Διαμαρτυρόταν, το ζούσε. Και δεν έδειχνε την εικόνα παίκτη που ψαχνόταν για να φύγει. Κάθε άλλο. Και σε αυτό το διάστημα με τις δηλώσεις του, ο Γιαζίτζι έδειξε ότι ότι ήθελε την ευκαιρία του. Την πήρε στην προετοιμασία το καλοκαίρι και έδειξε πράγματα. 

Η ζωή κάνει περίεργα παιχνίδια. Στην Τρίπολη, 27 Οκτωβρίου 2024 ο Τούρκος είχε πάθει τη ρήξη χιαστού. Σήκωσε κεφάλι, πάλεψε, πικράθηκε, πέρασε δύσκολα. Είχε πάντα δίπλα, όμως, την ομάδα, το ιατρικό τιμ, όλους. Κανείς δεν του γύρισε την πλάτη. Τις τελευταίες ημέρες ήταν έντονη η φημολογία για παραχώρησή του. Έστω και με τη μορφή του δανεισμού. Όταν η μπάλα «έκαιγε», ο Γιαζίτζι είπε να μην κάνει μία ακόμη σέντρα. Αποφάσισε να «οπλίσει» και με μια σουτάρα, να «εκτελέσει» τον Τσιντώτα. Το 1-0 ήταν γεγονός και αυτό το τρίποντο, ήταν η αρχή για το 49ο πρωτάθλημα. Το σύνθημα, η δήλωση του Τούρκου άσου. Έχει ποιότητα, ξέρει καντάρια μπάλας και πλέον, δεν πρέπει να κουνηθεί. Ακόμη και αν δεν είναι στην ευρωπαϊκή λίστα για το Champions League, ποδοσφαιριστές σαν τον Γιαζίτζι, με τέτοια ποιότητα, έχουν θέση στο ελληνικό πρωτάθλημα και απέδειξαν ότι μπορούν να κάνουν διαφορά. Το γκολ του Ελ Κααμπί για το 2-0, «έδεσε» το γλυκό και ο Ολυμπιακός πήρε ένα «χρυσό» τρίποντο και μαζί, πολλά μηνύματα. Το βασικότερο; Πρέπει να βρει τον τρόπο που θα ανοίγει αυτές τις άμυνες. Πως μπορεί να γίνει αυτό; Προφανώς ο Μεντιλίμπαρ γνωρίζει καλύτερα, το ζει, το εισπράττει. Και η πρεμιέρα κόντρα στον τολμηρό Αστέρα του Παντελίδη, έδειξε πως τίποτα δεν θα είναι εύκολο φέτος. Όπως δεν ήταν και πέρσι για μένα, ανεξάρτητα πως φάνηκε στο τέλος με την εικόνα στα πλέι οφ. 

Το σίγουρο είναι ότι ο Ολυμπιακός έχει πολλά περιθώρια βελτίωσης. Μην ξεχνάμε πως δεν είχε τον Καμπελά, τον Στρεφέτσα, τον Γιάρεμτσουκ. Και ανέτοιμο τον Μαρτίνς. Ο Πνευμονίδης φάνηκε περισσότερο αγχωμένος και ήταν λογικό, πήρε πάνω του μεγάλο βάρος για την πρεμιέρα. Ο Ολυμπιακός βάσεις έχει. Και καλές. Οι επόμενες μεταγραφικές κινήσεις του, όμως, θα είναι βασικές για την εικόνα του… Έχει ανάγκη από ενίσχυση, δεν το ‘χει κρύψει κανείς. Οι ώρες περνούν, η αγωνία είναι στο κατακόρυφο. Και όλα αυτά, σε μία εβδομάδα που το μενού θα ‘χει κλήρωση του Champions League και επίσκεψη στο Βόλο, με πολύ κόσμο πάντως αυτή τη φορά στο πλευρό του. 

Για το τέλος, αμαρτία είναι να γίνονται ματς σε άδεια γήπεδα. Και δεν το τονίζω μόνο για τον Ολυμπιακό. Για έναν, για μία κροτίδα, για ένα… μπουκάλι. Το θέμα είναι να απομακρύνονται οι λίγοι σε ποσότητα και λίγοι σε συμπεριφορά. Να μην τιμωρείς τους πολλούς. Και αυτή η γκολάρα του Γιαζίτζι, δεν άξιζε να έρθει σε ένα άδειο γήπεδο! Άξιζε να πανηγυριστεί με 30.000 κόσμο, είναι… άλλη η εικόνα!