Έκανε πολλά πράγματα καλά, για να «Χ»αλαστεί στο τέλος!

Μεγάλη η πίκρα, κρίμα, αλλά αυτό είναι το ποδόσφαιρο και ειδικά σε αυτό το επίπεδο. Ο Ολυμπιακός ήρθε ισόπαλος 1-1 με την Αϊντχόφεν, αλλά ο τρόπος που ισοφαρίστηκε, αδίκησε την όλη του προσπάθεια. Όλο αυτό που «έχτισε» για να πάρει το ματς. Και άξιζε να το πάρει, το παραδέχθηκε ο προπονητής των πρωταθλητών Ολλανδίας.

Ο Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ, είχε διαβάσει καλά την Αϊντχόφεν. Απλά το πλάνο του, δεν μπορούσε να υπηρετηθεί για 94 λεπτά, πολύ απλά γιατί ο Ολυμπιακός αρχές Νοέμβρη δεν το μπορεί για όλο το ματς. Σε λίγους μήνες ίσως, αλλά τώρα, δεν είναι 100% έτοιμος και αυτό το βλέπουν όλοι. Τι έκανε ο Βάσκος κόουτς; Εξέπληξε τους φιλοξενούμενους.

Η Αϊντχόφεν είναι ομάδα με αυτοματισμούς, αν πάρει μπάλα μπορεί να σου βγάλει πολλές φάσεις, να σου κάνει τη ζημιά. Το πρώτο ημίχρονο, έμοιαζε τέλειο σκηνικό. Ο Ολυμπιακός είχε ενθουσιασμό, σχετικά γρήγορο γκολ με τον Ζέλσον Μαρτίνς στο 17ο λεπτό, άλλες δύο καλές στιγμές με τον Ζέλσον νωρίτερα και τον Τσικίνιο αργότερα και είχε βάλει τις βάσεις για το τρίποντο. Πως; Παίζοντας με πίεση ψηλά, μη δίνοντας στην Αϊντχόφεν το… μισό γήπεδο για να κουμαντάρει. Μπορεί οι Ολλανδοί να έφτασαν στο 61% κατοχής της μπάλας, αλλά αυτό γράφτηκε λόγω του πως έκλεισε το ματς και όχι τόσο για την πρώτη ώρα του αγώνα.

Ο φετινός Ολυμπιακός, ξεκάθαρα δεν έχει τύχη

Αν σε θέλει, γίνεται 2-0 στο δοκάρι του Μαρτίνς ή αργότερα στις ευκαιρίες που βγάζεις και το «κλειδώνεις». Και δεν έχει τύχη, γιατί φαίνεται πως πάντα έχει να αντιμετωπίσει ένα τουλάχιστον πρόβλημα. Χθες έγιναν δύο. Ντάνι Γκαρθία και Τσικίνιο δεν μπόρεσαν να ολοκληρώσουν το ματς και φάνηκε ξεκάθαρα πόσο καταλυτικοί είναι και οι δύο, σε αυτό που έχει δημιουργήσει ο Μεντιλίμπαρ στον Ολυμπιακό. Ο πρώτος, τα… ακούει από αρκετό κόσμο, αλλά η παρουσία του στο γήπεδο, «γέμιζε» το κέντρο. Μπήκε ο Νασιμέντο, αλλά ο βραχύσωμος άσος, είδε παράλληλα και τους εξτρέμ (Ποντένσε και Μαρτίνς) να… σκάνε και να οπισθοχωρεί όλη η ομάδα.

Έχω ενδοιασμό για το αν έπρεπε να μπει ο Ταρέμι ή ο Σιπιόνι στην αναμέτρηση, στη λογική του τι χρειαζόσουν. Και όταν βγήκε ο Ελ Κααμπί, ο Ιρανός δεν μπόρεσε να ανταποκριθεί. Ο Ολυμπιακός έχασε μέτρα, μονομαχίες, έγινε ευάλωτος. Και μαζί στο τέλος, έκανε ένα… τσουβάλι λάθη, για να προκαλέσει ουσιαστικά την ισοφάριση και την… τύχη του. Η προσέγγιση στη φάση του φάουλ είναι λάθος. Ο Μουζακίτης εκεί μπορεί να το κάνει, ο Ροντινέι, όμως, που κατά τα άλλα έκανε καλό ματς ως ανέτοιμος θεωρητικά για τόσο χρόνο, κάλυψε και πάλι το οφσάιντ. Δεν γίνεται να μείνεις εκεί, σε ένα τέτοιο φάουλ. Και το έκανε τρίτη φορά μέσα σε λίγες ημέρες, είχαν προηγηθεί δύο με τον Άρη. Ο Ολυμπιακός είχε τρεις παίκτες στο τείχος, οι αντίπαλοι ήταν περισσότεροι μπροστά και η μπάλα «γέννησε» στην περιοχή, μετά την παρεμβολή του Κοστίνια, ενώ εκτιμώ πως και ο Τζολάκης μπορούσε να απομακρύνει. Δεν λες ότι είναι ευθύνη του 100%, αλλά η μπάλα δεν πηγαίνει… τόσο γωνία, αυτή η επέμβαση θα τον έκανε και πρώτο μάγκα. Και ο ίδιος το κατάλαβε, γι’ αυτό και «γκρεμίστηκε» ψυχολογικά με τη λήξη του αγώνα, φάνηκε…

Το τόσο τζάμπα γκολ στο τέλος για το 1-1, ουσιαστικά αδίκησε όλη την εικόνα της ομάδας. Γιατί ο Ολυμπιακός, έκανε στο μεγαλύτερο διάστημα του αγώνα ένα εξαιρετικό ματς. Κατάφερε να κρατήσει πίσω μια καλή ομάδα, μια ομάδα που σκοράρει συνεχώς. Είχε βάλει τρία στην Φέγενορντ, έξι στη Νάπολι, πέντε στη Φορτούνα Σιτάρντ.

Κι αυτή την ομάδα, παρά… μία φάση, πήγε να την κρατήσει στο μηδέν. Αυτό είναι, όμως, το Champions League. Μία στιγμή να αδρανήσεις, μπορείς να πληγωθείς και ο Ολυμπιακός στο τελευταίο κομμάτι του αγώνα, δεν είχε καθαρό μυαλό.

Βλέπεις τη φάση με την αντεπίθεση του Ζέλσον και άλλους τρεις, δεν… σπάει την μπάλα αριστερά του και πηγαίνει σε προσποίηση, χάνοντας την κατοχή. Και λίγα δευτερόλεπτα μετά, γίνεται η ζημιά, πόσο κρίμα αλήθεια. Και όταν το δουν στο βίντεο οι «ερυθρόλευκοι», σίγουρα θα τα βάλουν με τους εαυτούς τους, γιατί θα συνειδητοποιήσουν τη μεγάλη χαμένη ευκαιρία. Με νίκη, θα είχαν μπει ήδη στην 24άδα και θα έψαχναν δύο νίκες και μία ισοπαλία για να «κλειδώσουν» την πρόκριση, στα τέσσερα επόμενα ματς. Τώρα, «τσαλακώθηκαν» ψυχολογικά, το έργο τους έγινε πολύ δύσκολο και το ξέρουν. Και μαζί, δοκιμάστηκαν για τον αγώνα της Κυριακής με την Κηφισιά στη Νίκαια, ένα ματς «παγίδα» από πολλές πλευρές.

Ολυμπιακός - Αϊντχόφεν: Tζάμπα ισοφάριση

Ο Μεντιλίμπαρ έστησε άριστα την ομάδα του, είχε πλάνο, στο τέλος αδίκησε και ο ίδιος την εξαιρετική προσπάθειά του. Με όσα είδαμε, ο Γιάρεμτσουκ ίσως βοηθούσε περισσότερο από τον Ταρέμι, νομίζω πως μπορούσε να κάνει και την πέμπτη αλλαγή. Με τρίτο στόπερ ίσως; Με τον Στρεφέτσα φρέσκο για μία ενέργεια, μια πίεση ψηλά, ένα κράτημα μπάλας; Σκέψεις, λογικές μετά το 1-1, την… τζάμπα ισοφάριση.

Το σίγουρο είναι πως τέτοιες βραδιές, μεγαλώνουν παίκτες. Και σε θέμα εμπειριών και σε εκτίμηση. Ο Μουζακίτης έκανε ματσάρα, με ελάχιστα λάθη για παράδειγμα. Έλειψε ο Γκαρθία που έγινε αλλαγή, μην ξεχνάμε πως η προετοιμασία αυτού του αγώνα έγινε και χωρίς τον Έσε που είχε αποβληθεί αδίκως στην Ισπανία και στην ήττα από την Μπαρτσελόνα.

Ο Ολυμπιακός έχει ολοκληρώσει μία σειρά δύσκολων αγώνων, έχοντας βγάλει ματς με Παναθηναϊκό, ΠΑΟΚ, ΑΕΚ στην Ελλάδα και Άρσεναλ, Μπαρτσελόνα, Αϊντχόφεν στην Ευρώπη. Μία νίκη, δύο ισοπαλίες και τρεις ήττες είναι ο απολογισμός του από αυτά. Ίσως και γιατί ούτε και πέρσι τέτοια εποχή, η ομάδα ήταν στο επίπεδο που ήθελε ο Μεντιλίμπαρ.

Στα δικά μου μάτια, αν δεν είσαι στην 24άδα δεν θα είναι καταστροφή. Έχει σημασία, όμως, πως θα είσαι στα τέσσερα ματς που απομένουν στο Champions League. Ως τώρα ο Ολυμπιακός έχει δείξει ανταγωνιστικός, σίγουρα άξιζε περισσότερους από τους δύο βαθμούς που έχει. Γι’ αυτό θα πρέπει να παλέψει στη συνέχεια, για να πάρει από το ποδόσφαιρο αυτό που του αξίζει. Με περισσότερο μυαλό στο τέλος, στις στιγμές. Και το κρίμα για το 1-1 με την Αϊντχόφεν, είναι γιατί έκανε πολλά πράγματα καλά για να… χαλαστεί στο τέλος.