General Nunn και στρατηγός Νίκολα

Δύο στιγμιότυπα με διαφορά κάποιων λεπτών και χιλιάδων χιλιομέτρων…

Στο ΟΑΚΑ, ο Παναθηναϊκός προηγείται της Μπάγερν 62-52 και απομένουν 3.15 για τη λήξη της τρίτης περιόδου. Το σκορ είναι 62-52.

Στη Βικτόρια, λίγο αργότερα, ο Νικόλα Μιλουτίνοφ μόλις έχει ευστοχήσει σε ένα ζεύγος βολών που ανάτρεψε το 90-87 της Μπασκόνια. Ο Ολυμπιακός πια είναι μπροστά με 92-93. Απομένουν 2.04 για τη λήξη…

Επιστροφή στο ΟΑΚΑ…

Ο Παναθηναϊκός μετά από αρκετά προβληματικό πρώτο ημίχρονο, έχει πια τον απόλυτο έλεγχο. Ο Κέντρικ Ναν έχει ξεδιπλώσει ήδη όλα τα ταλέντα του, που στο τέλος τη ημέρας αποτυπώνονται και στην στατιστική (21 πόντοι, 10 ασίστ). Αυτό όμως που δεν μπορεί να προσμετρηθεί και να αξιολογηθεί από κανέναν μαθηματικό τύπο ή αλγόριθμο, ούτε από κάποιον γκουρού των advanced είναι το mindset, η ηγεσία και το transformation (η μετατροπή).

Πάμε για λίγο στη Βικτόρια…

…εκεί όπου ο Ολυμπιακός, έχοντας βουτήξει με το κεφάλι στα καλοστημένα δόκανα της Μπασκόνια, ζορίζεται πάρα πολύ. Το παιχνίδι μετά την πρώτη περίοδο έχει φύγει από τα χέρια του και το τέμπο είναι εξωφρενικό. Τη μία δουλειά που (γνώριζε καλά πριν το ματς ότι) έπρεπε να κάνει, δεν μπορούσε να τη φέρει εις πέρας. Η Μπασκόνια μπορεί να στραγγαλίσει τον αντίπαλο αν παίξει σε πολύ υψηλό pace, αλλά ασθμαίνει και βαρυγκομά όταν ο αντίπαλος δεν την αφήνει να πάρει ανάσες στα ξέφωτα του ανοιχτού γηπέδου. Ο Ολυμπιακός δεν …έβγαλε τα σωληνάκια, οι Βάσκοι παρέμειναν ζωντανοί

Γρήγορη μεταφορά στο ΟΑΚΑ…

Είναι το σημείο που ο Κέντρικ Ναν έχοντας ήδη μετρήσει κάμποσες ασίστ ήδη, αναλαμβάνει και vocally, όχι μόνο by example, τον ρόλο του Floor General Νunn… Μία αρετή την οποία, μέχρι το φινάλε της προηγούμενης περιόδου οχι μόνο δε γνωρίζαμε αν έχει, αλλά αμφιβάλαμε εντόνως, αν μπορεί έστω να την προσεγγίσει. Βέβαια από την αρχή του αγώνα με τη Μπάγερν, ο τρόπος που επιχειρεί να διαβάσει το παιχνίδι, η πάρα πολύ εκλογικευμένη χρήση της ντρίμπλας, το σημάδι στο low post παιχνίδι του Χολμς, η αποφυγή καταστάσεων που θα τον παγιδεύσουν, οι θέσεις που παίρνει στο παρκέ με ή χωρίς τη μπάλα, που του προσφέρουν ανοιχτές ματιές στο γήπεδο, άρα και πολλές επιλογές, δείχνουν ότι κάτι έχει αλλάξει σε σχέση με πέρσι. Για να έρθει η στιγμή του 3.12 και να επιβεβαιώσει την αίσθηση… Ο ίδιος βρίσκεται σχεδόν στην κορυφή και λίγο πλάγια. Ο Χολμς αποφασίζει να ανέβει ψηλά για να χτυπήσει το σκριν στον Ναν, ο οποίος ντριμπλάρει χωρίς να σκέφτεται πως θα επιτεθεί… Διαβάζει. Μετά το σκριν ο Ομπστ μένει με τον Χολμς και ο Ναν με τον Μακόρμακ… Ο ΚΝ συνεχίζει να μην είναι aggressive. Αναζητά την πάσα στον Χολμς. Όλοι περιμένουν ότι ο Ναν θα επιτεθεί. Δεν το κάνει. Περιμένει! Με το δεξί χέρι του ο Κέντρικ Ναν ζητά από τον Χουάντσο, να ανέβει στις 45 μοίρες, ατ’όπου υπάρχει καλύτερη γωνία πάσας για έρθει η μπάλα στο low post, όπου ο Χολμς προσπαθεί πια να πάρει θέση. Όταν η μπάλα φεύγει από τα χέρια του Ναν και καταλήγει στον Χουάντσ, ο ρόλος του Αμερικάνου δεν τελειώνει. Με το αριστερό χέρι του υποδεικνύει: “Ψάξε τον ψηλό…”. Με λίγα λόγια… “Δεν στην έδωσα για να σουτάρεις. Αυτό μπορώ να το κάνω και μόνος μου. Δώστην στον ψηλό”.

Γρήγορα στη Βιτόρια και πάλι…

Ο Νικόλα Μιλουτίνοφ έχει ευστοχήσει σε δύο βολές και η Μπασκόνια έχει κατοχή με το σκορ στο 92-93. Από τη στιγμή που ο Φόρεστ διασχίζει το κέντρο του γηπέδου ο Μιλουτίνοφ έχοντας υπό την επιτήρηση του τον Ντιόπ, τα πόδια του είναι λυγισμένα σχεδόν μέχρι το πάτωμα. Η συγκέντρωση του είναι σε οριακά τερματισμένο επίπεδο. Όση ώρα η μπάλα κινείται έχει μονίμως πόδια λυγισμένα και μία στάση σώματος που υποδηλώνει ετοιμότητα. Στο φινάλε της επίθεσης και μετά το σκριν ο Σέρβος καλείται να σταματήσει τον Φόρεστ (τον καλύτερο παίκτη της Μπασκόνια σε όλο το ματς), στην κορυφή. Ξανά, πόδια λυγισμένα μέχρι το παρκέ. Και μία διαρκής κίνηση στις μύτες για να μη χάσει ούτε ένα εκατοστό εξαιτίας της εκρηκτικότητα του Φόρεστ. Τα χέρια του είναι ψηλά και δεν σταματούν να κινούνται για να αποθαρρύνουν τον γκαρντ των Βάσκων να εκτελέσει. Εν τελεi ο Φόρεστ αποφασίζει να επιτεθεί. Στο 1 εναντίον 1 με πρόσωπο του Φόρεστ δε χάνει ποτέ τη μάχη. Ούτε σε πρώτο χρόνο, αλλά ούτε σε δεύτερο, όταν ο γκαρντ των γηπεδούχων με διαδοχικές προσποιήσεις επιχείρησε να βγάλει τον Μιλουτίνοφ εκτός θέσης. Η μπάλα έμεινε στα χέρια της Μπασκόνια. Ακολούθησαν διάφορες φάσεις και δυο τεράστια σουτ, ένα από τον Βεζένκοφ (πάνω σε μία άμυνα και έπαιξε με αλλαγές, αλλά ο Καμπαρό έχασε μόλις ελάχιστα δέκατα του δευτερολέπτου μέχρι να κολλήσει πάνω στον φόργουορντ του Ολυμπιακού) κι ένα από τον Γουόκαπ απέναντι στην under αμυνα της Μπασκόνια.

Αλλά ο Μιλουτίνοφ ήταν ο άνθρωπος που έκανε τη διαφορά σε ένα πραγματικά πολύ δύσκολο παιχνίδι. Έδειξε φρέσκος, αποφασισμένος, ένιωσε ότι βρίσκεται σε ένα περιβάλλον που εξαρτιέται από αυτόν και όχι αυτός από το περιβάλλον.

Λίγες ώρες αργότερα από το ματς στο ΟΑΚΑ έλαβα μία πληροφορία…

“Όλο το καλοκαίρι ο Ναν δεν έκανε προπόνηση μόνο στο σώμα του, αλλά παρατηρούσε βίντεο και προσπαθούσε να αντιληφθεί όλα όσα έκανε λάθος στην περσινή σεζόν. Με τις αποφάσεις του, τις θέσεις του, το overdribbling. Και τα έκανε μόνος του, γιατί ήθελε. Έτσι αν δεις τις πάσες του κόντρα στη Μπάγερν, με πόση ταχύτητα, πόση δύναμη και πόση ακρίβεια τις έκανε, θα καταλάβεις πόση δουλειά έβαλε όλο το καλοκαίρι. Πνευματικά και σωματικά”.

Και οι δύο ομάδες χρειάζονται πάρα πολύ χρόνο ακόμα. Πραγματικά πολύ.

Όμως, ο Ναν έδειξε να παίζει κόντρα στην Μπάγερν σαν πραγματικά να μην τον ενδιαφέρει αν θα σκοράρει. Σαν να μην τον ενδιαφέρει πόσες προσπάθειες θα πάρει για τον εαυτό του. Έπαιξε με την υπομονή ενός κανονικού floor general που παίζει για τους άλλους (ειδικά για τον Χολμς) γνωρίζοντας με βεβαιότητα ότι θα έρθουν οι δικές του φάσεις και μάλιστα εν αφθονία για να τις τελειώσει. Κάπως έτσι είχε 9/14 σουτ εντός παιδιάς (9/11 δίποντα) και μοίρασε 10 ασίστ. Με τις αποφάσεις τους, στην συντριπτική πλειοψηφία τους, να είναι άριστες. Ο Ναν του Μαίου, με τον Ναν του αγώνα με τη Μπάγερν δεν είναι (καθόλου) ίδιος. Η έτσι φαίνεται τέλος πάντων. Και μεσολάβησε ένα καλοκαίρι, όπου ο Αμερικάνος εργάστηκε πάνω στην πνευματική προσέγγιση του παιχνιδιού και εν συνεχεία στον τρόπο με τον οποίο μπορεί να γίνει χρήσιμος για την ομάδα και τους συμπαίκτες του.

Ο Παναθηναϊκός της πρεμιέρας, χαμογελάει για την προσαρμογή του Ρογκαβόπουλου, αλλά έχει πολλά πάνω στα οποία πρέπει να δουλέψει.

Κόντρα στη Μπάγερν, ο Αταμάν με τους συνεργάτες του, ζήτησαν από τους παίκτες του, να ρισκάρουν στα μακρινά σουτ και να προστατεύσουν τη ρακέτα… “Δεν θα φάμε άλλος κάρφωμα, ας μας βάλουν τα σουτ” ειπώθηκε. Και αυτό δούλεψε στην εντέλεια με τους παίκτες τόσο της δυνατής, όσο και της αδύνατης πλευράς, να κάνουν ένα βήμα προς τα μέσα για να προστατευτεί η ρακέτα.

Ο Ολυμπιακός από την άλλη πλευρά, σημείωσε 102 πόντους (και νίκησε) σε μία περίοδο που όχι μόνο είναι ανέτοιμος, αλλά του λείπουν και κομμάτια. Και νίκησε. Σε αυτό το ματς ειδικών συνθηκών, η νίκη είναι αυτή που μετράει πάνω απ’όλα. Τα υπόλοιπα μπορούν να διορθωθούν στην πορεία. Όπως οι αμυντικές θέσεις του Γουόρντ, η προσαρμογή σε ένα πιο uptempo παιχνίδι.

Η σεζόν είναι μόλις στην αρχή της. Πολλά επεισόδια ακολουθούν

Σημείωση για Παναθηναϊκό: Ο Σορτς ήταν παντελώς ανέτοιμος μετά την πρόσφατη σοβαρή ταλαιπωρία του. Όμως, γενικά, με ή χωρίς προβλήματα, ο Σορτς για να λειτουργήσει χρειάζεται να βρίσκεται σε ένα σύστημα που θέλει να επιβάλει ένα πιο γρήγορο τέμπο. Γενικά! Ακόμα και μετά από καλάθι. Για να συμβεί αυτό, χρειάζεται: Ριμπάουντ! Και τα περισσότερα κόντρα στη Μπάγερν χάθηκαν από κακές τοποθετήσεις, έλλειψη συγκέντρωσης και όχι λόγω τακτικών ρίσκων.
Αν ο Σορτς εγκλωβιστεί σε ρόλο μεταφορέα της μπάλας από το ένα μισό του γηπέδου στο άλλο, απέναντι σε οργανωμένες άμυνες, θα βλέπουμε έναν σούπερ μην χωρίς την μπέρτα του.

Σημείωση για Ολυμπιακό: Ο Λι μπορεί να μην είναι σούπερ πόιντ γκαρντ, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι δεν έχει αξία. Ούτε ότι δεν μπορεί να βοηθήσει την ομάδα του. Σε σχήματα με περισσότερη ισορροπία, ο Λι και το προφίλ που έχει στην επίθεση μπορούν να φανούν πάρα πολύ χρήσιμοι.

Σημείωση για Παναθηναϊκό: Ο Γιούρτσεβεν είναι μία εξαιρετική επιλογή για το ρόστερ των πράσινων και έχει αδικηθεί κατάφωρα από όλους. Αλλά αυτά τα έχουμε ξαναπεί.

Σημείωση για Μπάγερν: Κάποιες αρχικές τοποθετήσεις σε plays και ο τρόπος που δημιουργούνταν τεράστιοι ανοιχτοί χώροι, ήταν για σεμινάριο προπονητών. Στο Δεύτερο ημίχρονο, κάτι η κούραση, κάτι η αδυναμία στο 1vs1 παιχνίδι και κυρίως τα άσχημα σκριν και τα ακόμα χειρότερα roll του Γκέιμπριελ σε συνδυασμό με την pack the paint αμυντική προσέγγιση των πράσινων, απέκοψε τους Γερμανούς. Οι ιδέες τους όμως, είναι πραγματικά πάρα πολύ ενδιαφέρουσες.