Η ανάλυση της συνύπαρξης Ναν-Σορτς, ο Μάνιμαλ και ο μαέστρος

Θα ακουστεί κυνικό και …αντιεπιστημονικό, αλλά με αντίπαλο τη Παρί, κάθε ομάδα, το μόνο που έχει σημασία είναι: “Να κάνει τη δουλειά”. Ούτως ειπείν, να νικήσει! 

Με μία ομάδα που σουτάρει από κάθε γωνιά …του πλανήτη, με ή χωρίς επιθετική ισορροπία, που κάθε τρία λεπτά αλλάζει πέντε παίκτες, που η άμυνα της είναι ο ορισμός του ενεργειακού χάους, το scouting διακρίνεται από βασικές αρχές και προσεγγίσεις. Οχι από λεπτομέρειες. 

Στο Παρίσι, ο Παναθηναϊκός έκανε τη δουλειά και την έκανε με τον καλύτερο τρόπο, όχι μόνο για να φύγει αλώβητος από το γήπεδο, αλλά και με τα στήθια φορτωμένα με οξυγόνο αυτοπεποίθησης. 

Ας μην παρασυρθούμε όμως, σε υπερβολές. Ο Παναθηναϊκός πήρε μία νίκη την οποία στήριξε (κι ως εκ τούτου την οφείλει) πάνω σε πολλαπλούς άξονες… Κι όχι, δεν ήταν μόνο ο Φαρίντ… Ήταν πολλοί περισσότεροι… Ας ξεκινήσουμε χωρίς σειρά προτεραιότητας,αφήνοντας τον άνθρωπο που είδε το όνομα του να ταξιδεύει σε όλη τη μπασκετική Ευρώπη και τάραξε τα νερά έχοντας κάνει μόλις μία προπόνηση με τη νέα ομάδα του, τελευταίο…

• Η ευφυία του Κώστα Σλούκα

Η εμφάνιση του Σλούκα, είναι ο ορισμός της ιδιοφυούς απλότητας ενός crème de la crème δημιουργού. Ειδικά στο πρώτο ημίχρονο, και στο διάστημα που ο Παναθηναϊκός προηγείται με 11 πόντους, ο Σλούκας είναι ο μαέστρος μίας ορχήστρας που κινείται πειθήνεια γύρω του. Για ένα απλό λόγο: Ο Σλούκας έχει καταλάβει ότι η άμυνα της Παρί, στο δεύτερο επίπεδο, μετά την αρχική πίεση πάνω, στον χειριστή είναι πραγματικά πάρα πολύ κακή. Περισσότερο στηρίζεται στην ενέργεια, παρά τη φιλοσοφία. Λίγο …ό,τι να΄ναι! Ο Σλούκας καταλαβαίνει ότι με λίγη υπομονή μετά το αρχικό pick, έχει ανοιχτές ματιές σε όποιον παίκτη θέλει και κυρίως στον roller. O Σαμοντούροφ και ο Μήτογλου έκαναν πάρτι. Κάπως έτσι ο Κώστας Σλούκας, ευστοχεί σε 3/3 τρίποντα, σκοράρει 11 πόντους, αλλά συνολικά προσφέρει στην ομάδα του 29 πόντους, δηλαδή έδωσε άλλους 18 από δημιουργίες (ασίστ) και αποφάσεις του. Ηταν ένας από τους βασικούς λόγους, μαζί με τον Γκραντ, που ο Παναθηναϊκός τιμώρησε την άμυνα της Παρί, στην οποία αρέσει να προσφέρει τα σουτ στον αντίπαλο. Ο Παναθηναϊκςό τελείωσε με 12/25 και 48% στα τρίποντα. Στο Παρίσι, ο Κώστας Σλούκας έδωσε μία παράσταση όμοια της Κωνταντινούπολης. Κι ας μην φάνηκε τόσο πολύ αρχικά 

• Το Τσιπ του Κέντρικ Ναν…

Σύμφωνα με το 3stepsbsketball, ο Κέντρικ Ναν και ο Τι Τζέι Σορτς βρέθηκαν μαζί στο παρκέ για 19 λεπτά. Σε αυτό το διάστημα ο Παναθηναϊκός είχε +2 συνολικό συντελεστή. 

Σε 40 κατοχές τις οποίες ο Παναθηναϊκός έπαιξε και με τους δύο γκαρντ στο παρκέ, πήρε 38 πόντους, δηλαδή σχεδόν 1 πόντο ανά κατοχή. 

Να το σπάσουμε ακόμα περισσότερο…

Ο Σορτς και ο Ναν βρέθηκαν στο παρκέ μαζί για 19 λεπτά, σε 4 διαφορετικά σχήματα

1. Σορτς, Οσμάν, Ναν, Χουάντσο Φαρίντ

Αυτή η πεντάδα είχε 19 κατοχές και σημείωσε 17 πόντους. 

- Ο Σορτς είχε 4 πόντους σε 4 κατοχές

- Ο Ναν είχε 3 πόντους σε 3 κατοχές

2. Σορτς, Σλούκας, Ναν, Χουάντσο, Μήτογλου

Αυτή η πεντάδα είχε 9 κατοχές και σημείωσε 9 πόντους. 

- Ο Σορτς είχε 2 πόντους σε 2 κατοχές

- Ο Ναν είχε 3 πόντους σε 2 κατοχές, το τρίποντο, με το οποίο ο Παναθηναϊκός προηγήθηκε 87-91 μετά από επαναφορά. 

3. Σορτς, Ναν, Γκραντ, Φαρίντ, Χουάντσο

Αυτή η πεντάδα είχε 7 κατοχές και σημείωσε 2 πόντους. 

- Ο Σορτς είχε 1 πόντο σε 2 κατοχές

- Ο Ναν δε σκόραρε καν σε μία κατοχή (ένα σποτ απ)

4. Σορτς, Ναν, Γκραντ, Χουάντσο, Μήτογλου

Αυτή η πεντάδα είχε 5 κατοχές και σημείωσε 10 πόντους. 

- Ο Σορτς είχε 4 πόντους σε 2 κατοχές (και τις δύο ως ball handler)

- Ο Ναν είχε 2 πόντους σε μία κατοχή (κατάσταση iso)

Συνολικά, οι δυο τους σε 19 λεπτά κοινής παρουσίας είχαν: 

Σορτς: 11 πόντους σε 10 κατοχές

Ναν: 8 πόντους σε 7 κατοχές

Τι σημαίνουν όλα αυτά; Αφενός ότι ο Ναν σημείωσε 8 πόντους παίζοντας με τον Σορτς και τους άλλους 12 σε σχήμα με Γκραντ και Σλούκα στην περιφέρεια. Οι τρεις από τους οκτώ ήρθαν αμέσως μετά από επαναφορά της μπάλας. 

Η προσωπική ανάγνωση σε όλο αυτό συνοψίζεται στο γεγονός ότι ήταν ίσως η πρώτη φορά που ο Τι Τζέι Σορτς παρουσιάστηκε τόσο επιθετικός παίζοντας μαζί με τον Κέντρικ Ναν και το γεγονός ότι οι κατοχές του είναι απολύτως μοιρασμένες, και έχουν σχεδόν ίδιο συντελεστή πόντων/κατοχή, αποδεικνύει του λόγου το αληθές. 

Ο Κέντρικ Ναν στο Παρίσι είχε αλλαγμένο τσιπάκι. Κι αυτό δε συνέβη γιατί μοιράστηκαν οι ρόλοι. Άλλωστε, κάθε φορά που οι δυο τους πατούν στο γήπεδο, ο Σορτς είναι κατά βάση ο χειριστής και ο Ναν ο receiver. 

Η μεγάλη αλλαγή του Ναν αφορά στην προσέγγιση του στο ίδιο το παιχνίδι. Κι έχει να κάνει με τον εαυτό του.

Ο Ναν είχε εκπαιδευτεί σωστά από τον Αταμάν και τους συνεργάτες του στον πιθανό τρόπο με τον οποίο θα έπαιζαν οι Γάλλοι πάνω του. Και ήταν σπουδαίος. Δεν ξεφορτωνόταν τη μπάλα γρήγορα από τα χέρια του, την ξεφορτωνόταν όταν ακριβώς έπρεπε! Είχε την υπομονή, όπως και ο Σλούκας, να περιμένει τον δεύτερο παίκτη να έρθει πάνω του κι εκείνη ακριβώς τη στιγμή να κάνει την ιδανική πάσα στον ανοιχτό παίκτη. Είτε για να συνεχίσει το flow της επίθεσης, είτε για να σκοράρει αυτός. Ο Ναν θύμισε τον εαυτό των πρώτων δύο φετινών παιχνιδιών του Παναθηναϊκού, τον παίκτη που ήταν αποφασισμένος όχι μόνο να εκτελέσει, αλλά και να δημιουργήσει. Για τους άλλους. Δεν έκανε κάτι πολύ διαφορετικό σε σχέση με άλλα ματς. Απλά, όντας πιο συγκεντρωμένος στο παιχνίδι, πήρε πιο σωστές αποφάσεις και σε αντίθεση με το άμεσο παρελθόν, αυτή τη φορά τα έβαλε. 

• Η καλή βραδιά του Ντίνου Μήτογλου

Ο Μητογλου έπαιξε σε 5 διαφορετικά σχήματα με τον Φαρίντ σε θέση. Αλλά ο συνολικός χρόνος που βρέθηκαν και οι δύο στο παρκέ ήταν μόλις κάτι περισσότερο από 5 λεπτά. Στα υπόλοιπα 16 ο διεθνής φόργουορντ κάλυψε τη θέση “5”, όπως συμβαίνει από την άρχή της σεζόν, αλλά κατάφερε να γίνει πρωταγωνιστής. Οι χώροι απέναντι στην κακοφορμισμένη άμυνα της Παρί ήταν ανοιχτοί, ο Μίτο πήρε τις θέσεις που έπρεπε και είχε δίπλα του αυτά τα γκσρντ τα οποία μπορούσαν να του μοιράσουν τη μπάλα. Με ηρεμία και ανοιχτούς χώρους, ειδικά σε καταστάσεις short roll ήταν σπουδαίος, είχε καθαρό μυαλό και έγινε σοβαρός παράγοντας μίας νίκης που ήταν πολύτιμη για τους πράσινους. 

• Αμυνα

Κόντρα στην Παρί, είναι πολύ δύσκολο να κριθεί οποιαδήποτε άμυνα. Τα ελαφρυντικά είναι παντού. Ωστόσο, αυτό που έχει σημασία είναι ότι ανεξαρτήτως σχημάτων, οι παίκτες του Παναθηναϊκού πάλεψαν με ό,τι είχαν. Προσπάθησαν ακόμα και στην άμυνα να ματσάρουν την ενέργεια της Παρί, ενώ ακόμα και ο Ναν, ή ο Σλούκας, έτρεξαν πάρα πολύ για να καλύψουν χώρους, να πιέσουν και να κλείσουν σουτ. Οι 95 πόντοι είναι πολλοί, αλλά στο συγκεκριμένο παιχνίδι, δεν έχει ιδιαίτερη σημασία: Γιατί, ξανά, η Παρί δεν είναι κριτήριο. 

• Η ενέργεια του Κένεθ Φαρίντ

Για να φτάσουμε και στον μεγάλο πρωταγωνιστή. Τον Κένεθ Φαρίντ. Το ντεμπούτο του στην Ευρωλίγκα ήταν πέραν πάσης υποψίας κι αυτό οφείλεται αποκλειστικά σε ένα και μοναδικό χαρακτηριστικό του: Στην ενέργεια του! Στο mindset. Στον τρόπο που απολαμβάνει το παιχνίδι και την συμμετοχή του σε αυτό. Και για το γεγονός ότι κάθε βράδυ, ανεξαρτήτως πόσους πόντους θα πετυχαίνει, ο Αταμάν θα ξέρει ότι αυτός ο τύπος θα είναι έτοιμος να αφήσει την ψυχή του στο παρκέ για την ομάδα του. Έτσι μεγάλωσε ο Μάνιμαλ, έτσι έκανε καριέρα, έτσι έμαθε να ζει τη ζωή του. Αφιερώνοντας όλον τον εαυτό του. Ο Παναθηναϊκός πήρε έναν παίκτη, που αν δεν του ζητήσει περισσότερα πράγματα από αυτά που μπορεί, ενδεχομένως να εξελιχθεί σε ένα μεγάλο cheat. Καλό είναι όμως, να είμαστε δίκαιοι, αλλά και ταυτόχρονα φειδωλοί. 

Ο Μάνιμαλ από τη μία πλευρά κουβαλάει κάτι σπουδαίο: Ξέρει τι μπορεί και τι δεν μπορεί να κάνει στο γήπεδο. Κι αυτή είναι τεράστια αρετή. Δε ζει για τα στατιστικά του. Μόνο για τις νίκες. Του αρκούν αυτά που μπορεί και να δεν ψάχνει αυτά που ...δεν.

Πόσοι παίκτες θα παίξουν ουσιαστικά δύο φάσεις, θα κάνουν ένα κόψιμο πολύ ψηλά, θα τρέξουν όλο το γήπεδο για να πάρουν επιθετικό ριμπάουντ και φάουλ …με ένα παπούτσι;  

Η ενέργεια του Φαρίντ και η νοοτροπία του, άρα ως εκ τούτου και το κίνητρο του να αποδείξει ότι μπορεί ακόμα (με τον σωστό τρόπο) είναι ο πολυτιμότερος θησαυρός του. 

Από την άλλη πλευρά… Σημείωσε 17 πόντους απέναντι σε μία άμυνα που σε περιστροφές και δεύτερη ζώνη είναι παντελώς ακατέργαστη και που δεν έχει ισχυρές βασικές αρχές.  

Μάζεψε 10 ριμπάουντ εκ των οποίων όμως τα 7 ήταν επιθετικά κόντρα στην Παρί, που τα μις ματς τα οποία δημιουργούνται στη διάρκεια της επίθεσης του αντιπάλου είναι περισσότερα από τα ματς απ. Η Παρί είναι από τις χειρότερες ομάδες στο αμυντικό ριμπάουντ εξασφαλίζοντας μόλις το 65% αυτών που διεκδικούνται στη ρακέτα της. Είναι όμως και η καλύτερη με διαφορά στα επιθετικά ριμπάουντ, όπου παίρνει το 39.7% των διεκδικούμενων. Εκεί, στην άμυνα δηλαδή, ο Φαρίντ, πρόσφερε μόλις 3 ριμπάουντ.  

Ο Μάνιμαλ στο Παρίσι έκανε κάτι εκπληκτικό: Μάζεψε το 30% των ριμπάουντ που διεκδίκησε στην αμυνα της Παρί. Δηλαδή έπαιρνε 1 στα 3 επιθετικά ριμπάουντ που κυνηγούσε. Εξαιρετικό. Αλλά όχι πολύ πιθανό να συμβεί πολλαπλά βράδια

Οι τοποθετήσεις του ήταν καλές στην επίθεση, αλλά δεν είναι αυτός που θα ακουμπήσει κάποιος τη μπάλα στο λόου ποστ. Δεν το έχει και δεν μπορεί τόσο καλά. Την ίδια στιγμή θα χρειαστεί να περιμένουμε λίγο περισσότερο για το impact που θα έχει στα pick n roll. Γυρνάει σωστά, αλλά όχι τόσο γρήγορα κι εκρηκτικά. 

Στην άμυνα, σε όλο το πρώτο ημίχρονο έπαιξε drop (δεν ξέρουμε αν ήταν οδηγία του Αταμάν, ή δική του κατανόηση των εντολών), κι αυτό δεν λειτούργησε, διότι και οι χειριστές έβρισκαν ανοιχτά σουτ, αλλά και τα Gortat screens δεν μπόρεσε να αντιμετωπίσει. 

Έπαιξε μόλις δύο άμυνες hedge out στο δεύτερο ημίχρονο και δεν μπορεί να κριθεί. 

Είναι όμως ένας εξαιρετικός rim protector (3 μπλοκς) κι αυτό έχει σχέση με την αθλητικότητά του, αλλά και το γεγονός ότι δε θα αφήσει καμία φάση να περάσει. Δεν κλέβει ποτέ. Κι εν τέλει, σε κάθε παίκτη, αυτό έχει σημασία. Να βάζει όλη την ψυχή του. Ο Φαρίντ τη συνδυάζει με εμπειρία, κατανόηση του παιχνιδιού, ταπεινότητα και πνεύμα συνοολικότητας. Παίζει για τους άλλους.  

Ο Παναθηναϊκός πήρε μία νίκη που την είχε ανάγκη. Το παιχνίδι στην Μαδρίτη είναι άλλη πίστα. Εντελώς διαφορετική. Περισσότερο κι από τη νίκη χρειάζεται μία εμφάνιση. Και χαρακτήρα. Το αποτέλεσμα δε θα έχει σημασία αν δείξει ότι βρίσκεται στο σωστό δρόμο.