Καθόρλα: «Είμαι ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος στον κόσμο - Ήταν ένα παιδικό μου όνειρο»

Η Ρεάλ Οβιέδο επικράτησε με 3-1 της Μιραντές στην παράταση και επέστρεψε στην κορυφαία κατηγορία της Ισπανίας μετά από 24 χρόνια.

Ο αρχηγός της ομάδας από την Αστούρια, Σάντι Καθόρλα, ο οποίος ήταν ένας εκ των πρωταγωνιστών και ίσως το σημαντικότερο «γρανάζι» για να έρθει η άνοδος, προχώρησε σε δηλώσεις, στις οποίες αναφέρθηκε μεταξύ άλλων στα συναισθήματα του αλλά και το μέλλον του.

Αναλυτικά όσα ανέφερε Καθόρλα:

Οι πρώτες του σκέψεις:
«Ακόμα το αφομοιώνω. Όλα πάνε τόσο γρήγορα και σιγά-σιγά συνειδητοποιώ τι σημαίνει αυτό για μένα και για την πόλη. Είναι 23 χρόνια μάχης με καλούς ανθρώπους, με πολλή δουλειά και πολλή αγάπη από εσάς και από ολόκληρη την πόλη. Και στο τέλος, είναι χάρη σε όλους αυτούς. Η άνοδος είναι αφιερωμένη σε όλους και κόστισε πολύ, αλλά τα καταφέραμε».

Για την επιστροφή του στην Οβιέδο:
«Ήρθα για να βοηθήσω. Στην πραγματικότητα ήταν προσωπική πρόκληση και αυτό που ζήσαμε ήταν απίστευτο. Όχι μόνο φέτος — και πέρυσι ήταν κάτι μαγικό, παρότι δεν πετύχαμε την άνοδο. Φέτος η ομάδα έκανε το βήμα μπροστά. Κάναμε μια εξαιρετική σεζόν, ένα πρότζεκτ που δεν ήταν καθόλου εύκολο. Αλλά, όπως σου λέω, ούτε στο καλύτερο μου όνειρο δε φανταζόμουν ότι θα ερχόμουν πίσω και θα ανέβαζα αυτή την ομάδα στην Πριμέρα. Ήταν ένα παιδικό μου όνειρο, και είμαι πολύ χαρούμενος γι’ αυτό».

Για το μέλλον του:
«Δεν ξέρω ακόμα. Η αλήθεια είναι πως όσο νιώθω ότι έχω διάθεση, θα συνεχίσω — αλλά και σε συνάρτηση με το τι θέλει ο σύλλογος. Το λέω πάντα: όσο μπορώ να προσφέρω. Δε θέλω να είμαι βάρος για αυτό τον σύλλογο και για τον κόσμο. Τώρα όμως θέλω να το χαρώ. Ήταν μια μεγάλη σεζόν και αυτή τη στιγμή δε θέλω να σκέφτομαι τίποτα άλλο. Τις επόμενες μέρες θα μιλήσουμε».

Για το πέναλτι:
«Το έζησα με ηρεμία, όσο αυτό είναι δυνατό, γιατί ήξερα πόσο κομβικό ήταν το σημείο. Είχαν προηγηθεί, η πρόκριση είχε γείρει προς την πλευρά τους. Ήταν ένα κρίσιμο γκολ, για να πάμε ισόπαλοι στο ημίχρονο και να μείνουμε ζωντανοί. Το είχαμε συζητήσει στο απογευματινό σνακ, ότι υπήρχε πιθανότητα για πέναλτι. Είχα αποφασίσει να το στείλω στο κέντρο, το είχα συζητήσει και με τον Μπραντ και τον Άρον. Και μου συνέστησαν το ίδιο. Ευτυχώς μπήκε – αυτό είναι που μετράει».

Για τα συναισθήματα του:
«Είμαι ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος στον κόσμο. Στα 40 μου χρόνια, νομίζω ότι αυτό ήταν το πιο όμορφο που έχω ζήσει. Είχα την τύχη να ζήσω σπουδαία πράγματα, να παίξω στην Εθνική Ισπανίας, σε σπουδαίους συλλόγους, να κατακτήσω τίτλους. Αλλά τίποτα δε συγκρίνεται με αυτό. Το συναίσθημά μου για αυτό τον σύλλογο είναι μοναδικό. Από 9 ετών παίζω στην ακαδημία του, εδώ μεγάλωσα, εδώ είναι οι φίλοι και η οικογένειά μου. Θα είμαι Οβιεδίστας για όλη μου τη ζωή. Και αυτό κάνει τη στιγμή ακόμα πιο ξεχωριστή. Το είπα και στους συμπαίκτες μου μετά τον αγώνα: τους ευχαριστώ που με βοήθησαν να ζήσω αυτή τη μοναδική στιγμή. Τώρα το μόνο που μένει είναι να το χαρούμε».