Κόουτς Μέντι, σταμάτα να τους κάνεις πλάκα, δεν είναι πια αστείο...

Οι τελικοί είναι πάντα ιδιαίτερα παιχνίδια. Ένα ματς, 90 λεπτά, όλα τα αποτελέσματα πάνω στο τραπέζι, με την παραμικρή λεπτομέρεια να κάνει τη διαφορά. Όχι, ο τελικός που είδαμε το βράδυ του Σαββάτου στο τερέν του ΟΑΚΑ, δεν ήταν ένας από αυτούς...

Ήταν ένα παιχνίδι που σχεδίασε, άρχισε και τελείωσε στο μπλοκάκι του Μεντιλίμπαρ. Ο Βάσκος τεχνικός και το επιτελείο του σχεδίασαν τα πάντα με κάθε λεπτομέρεια. Από τη συμπαγή ενδεκάδα, με τέσσερα σκυλιά στην άμυνα και τον Ροντινέι σε ρόλο χαφ-εξτρέμ όπως σε όλα τα δύσκολα φετινά παιχνίδια. 

Με το πρώτο γκολ να έρχεται έπειτα από εξαιρετική κομπίνα πριν συμπληρωθεί το πρώτο 10άλεπτο. Υπεύθυνος γι' αυτό ο βοηθός Ρίκο Κάστρο που το είχε δουλέψει με τους παίκτες κι εκείνοι του αφιέρωσαν το γκολ ζεστό-ζεστό, μόλις το ξεφούρνισε ο σπουδαίος Ελ Καμπί. 

Ένας Ολυμπιακός απόλυτα κυρίαρχος από το πρώτο έως το τελευταίο λεπτό, παρά τον... καθρέφτη που επιχείρησε ο Μίλαν Ράσταβατς. Μικρό το σκορ για να αποτυπώσει το τι ακριβώς είδαμε πάνω στο χορτάρι. Οι «ερυθρόλευκοι» έκαναν στην κυριολεξία επίδειξη δύναμης, ανέβασαν και κατέβαζαν το ρυθμό του αγώνα, λες και είχαν στα πόδια... θερμοστάτη, κέρδισαν τις περισσότερες μονομαχίες, όπως και τις δεύτερες μπάλες. 

Τρεις μεγάλες ευκαιρίες έφυγαν τζούφιες από το πόδι του Τσικίνιο πριν καν συμπληρωθεί το πρώτο μισάωρο. Θα μπορούσε η γιορτή να έχει ξεκινήσει από πολύ νωρίτερα. Ακόμη και στο 1-0, ωστόσο, ένιωθες, σου έδινε την αίσθηση ο Ολυμπιακός, ότι το σκορ δεν είναι ρευστό, αλλά απόλυτα ελεγχόμενο. 

Στον άξονα, Ντάνι Γκαρθία και Έσε, είχαν τοποθετήσει νάρκες. Τα δύο μπακ, Κοστίνια και Ορτέγκα, είχαν περάσει χειροπέδες στους ακραίους του ΟΦΗ κι όποτε έπαιρναν φόρα, δημιουργούσαν υπεραριθμία στα άκρα της αντίπαλης άμυνας. Ρέτσος και Πιρόλα δεν κατάλαβαν καν ότι έπαιζαν απέναντί τους ο Σαλσέδο με τον Ανδρούτσο που όσο έπαιξε πίσω από τον φορ δεν φάνηκε καθόλου. 

Το ματς έδειχνε ότι τσουλάει στο κόκκινο από τα πρώτα λεπτά. Απλά κυλούσε ο χρόνος και δεν έβλεπες κάτι να αλλάζει στο τερέν. Απόλυτη ανωτερότητα, άλλη κλάση, μια ταχύτητα πάνω από τους «ερυθρόλευκους» με τρόπο σχεδόν κυνικό. Η κυκλοφορία της μπάλας δική τους, η πρωτοβουλία, οι επιθέσεις να διαδέχονται η μία την άλλη. 

Ο Μίλαν Ράσταβατς όσο το ματς ήταν πιο κοντά στο 2-0 παρά στο 1-1, έπρεπε κάποια στιγμή να ρισκάρει. Το έκανε αρχικά στο 70' και στη συνέχεια με τρεις αλλαγές στο 83'. Εξάντλησε τα περιθώρια, αλλά ο σοφός Μεντιλίμπαρ τον περίμενε...

Με το πού ξεμύτισε ο ΟΦΗ, μέσα ο Γιάρεμτσουκ κι άντε πιάστε τον. Είκοσι λεπτά και κάτι έπαιξε ο φορμαρισμένος Ουκρανός, ακόμη ψάχνουν να τον βρουν οι αμυντικοί του ΟΦΗ. Μπήκε στο γήπεδο για να εκμεταλλευθεί τα κενά στην πλάτη της άμυνας, το έκανε τέλεια, με τον Ελ Καμπί να τον ταΐζει το δεύτερο γκολ, αλλά να παίρνει και μερικά μέτρα πιο πίσω για να καλύψει την τρύπα μέχρι την τετράδα των χαφ. 

Πάντα μπροστά στη σκακιέρα...

Αυτός είναι ο Ολυμπιακός του Μεντιλίμπαρ. Δύο, τρεις ή περισσότερες κινήσεις μπροστά στη σκακιέρα. Ξέρει πλέον τόσο καλά την ομάδα του που είναι σίγουρος ότι το σενάριο θα εφαρμοστεί κατά γράμμα και κάθε φορά δουλεύει πάνω στις λεπτομέρειες. Πριν έξι βράδια στο ίδιο γήπεδο δούλεψε από την αρχή με Ελ Καμπί, Γιάρεμτσουκ πάνω στο χορτάρι κόντρα στον Παναθηναϊκό. 

Το έκανε και στον τελικό ακριβώς τη στιγμή που χρειάστηκε. Όταν ο αντίπαλος έπρεπε να βγει από το καβούκι του. Και το φινάλε εξελίχθηκε... μαγικά όπως ακριβώς το είχαν φανταστεί και υπολογίσει στον κόκκινο πάγκο. Μεγάλη η διαφορά κλάσης, η ανωτερότητα, φάνηκε ότι το ταβάνι του μαχητικού ΟΦΗ δεν ήταν τόσο ψηλό, αλλά μεγάλο μπράβο τους για την τεράστια προσπάθεια...

Ο κόσμος του Ολυμπιακού ήταν τόσο σίγουρος από το 1-0 ότι το ματς δεν αλλάζει -το φανέρωνε η εικόνα του αγώνα- που δεν ασχολήθηκε λεπτό με τον αντίπαλο. Με τον Παναθηναϊκό τα... είχαν ενόψει Αμπού Ντάμπι, τα 100 χρόνια γιόρτασαν ξανά, αποθέωση στους μεγάλους πρωταγωνιστές του 29ου Κυπέλλου και του 19ου νταμπλ και πάμε παρακάτω...

Και μόνο που το ματς έκλεισε με τρεις αλλαγές από πλευράς Ολυμπιακού, τις δύο στα τελευταίο δεκάλεπτο, καταλαβαίνει εύκολα ο καθένας πόσο κι αν ανησύχησαν ο «Μέντι» και οι παίκτες του στο δρόμο προς το φινάλε μιας ονειρεμένης σεζόν... Ιδανικό φινάλε σε μια υπέροχη χρονιά και τέλειο σενάριο για τον εορτασμό των 100 χρόνων. Όταν τα έχει πάρει όλα, τι άλλο να ζητήσεις;