Κρόος: «Υπάρχουν καλοί και κακοί δημοσιογράφοι, αλλά κυρίως κάνουν ό,τι τους λένε τα αφεντικά τους»

Έχει περάσει ένας χρόνος από τότε που ο Τόνι Κρόος ανακοίνωσε την απόσυρσή του από την ενεργό δράση σε ηλικία 35 ετών, μετά την ολοκλήρωση των υποχρεώσεων του με την εθνική ομάδα της Γερμανίας στο Euro 2024. Παρ' όλα αυτά η Ρεάλ Μαδρίτης ακόμα δεν έχει βρει έναν παίκτη που θα μπορέσει να καλύψει τον ρόλο του Γερμανού, όπως εκείνος.

Ο άλλοτε μέσος της Μπάγερν έδωσε μια συνέντευξη εφ΄ όλης της ύλης στην ισπανική ιστοσελίδα «El País Semanal», όπου αναφέρθηκε στην ζωή του μετά το ποδόσφαιρο, τους λόγους που επέλεξε να αποσυρθεί αλλά και την σχέση του με τους δημοσιογράφους.

Aναλυτικά τα όσα δήλωσε:

«Πέρασα αρκετούς μήνες σκεπτόμενος αυτό. Δηλαδή, δεν ξύπνησα απλώς ένα πρωί και είπα ξαφνικά στον εαυτό μου: "Πρέπει να αποσυρθείς!" Όχι, το σκέφτηκα πολύ. Είχα ήδη σκεφτεί να αποσυρθώ από την προηγούμενη χρονιά, αλλά τελικά αποφάσισα να ανανεώσω για έναν ακόμη χρόνο με τη Ρεάλ Μαδρίτης, η οποία είχε επιμείνει πολύ», είπε μιλώντας για την απόφασή του.

Παράλληλα, τόνισε πως ήθελε να αποχωρήσει από την ενεργό δράση ως «σταρ»: «Το καλύτερο είναι να αποχωρείς στην κορυφή. Φεύγεις με ένα υπέροχο συναίσθημα γιατί εσύ πήρες την απόφαση. Και πριν με αφήσει κάποιος στον πάγκο επειδή δεν ήμουν πια τόσο καλός ή τόσο σημαντικός για την ομάδα όσο ήμουν μέχρι το τέλος... προτίμησα να φύγω. Ήθελα να το αποφύγω όλο αυτό. Ούτε ο προπονητής μου, ούτε η οικογένειά μου, ούτε το σώμα μου θα μου έλεγαν πότε να αποσυρθώ. Δεν μπορείς να συνεχίσεις μέχρι τα 40. Πρέπει να φύγεις πριν το σώμα σου σου ζητήσει να σταματήσεις». 

Μιλώντας για τους δημοσιογράφους και γενικότερα τα Μέσα ο πρώην παίκτης της Λεβερκούζεν δήλωσε: «Είναι ξεκάθαρο ότι στην Ισπανία υπάρχει πολλή πάθος και μεγάλη πίεση προς τους ποδοσφαιριστές από δημοσιογράφους και φιλάθλους. Αυτό είναι μέρος του αθλήματος, και ίσως αυτή η πίεση των ΜΜΕ να είναι λίγο μεγαλύτερη στην Ισπανία, αλλά υπάρχει και στη Γερμανία και, υποθέτω, και σε άλλες χώρες. Είναι άδικη η κριτική; Μερικές φορές, ναι, και αν δεν είσαι ψυχικά δυνατός, μπορεί να σε επηρεάσει αρνητικά. Αλλά μερικές φορές συμβαίνει και το αντίθετο, με τον Τύπο να μας ανεβάζει τόσο πολύ, τόσο ψηλά, που δεν είναι καν ρεαλιστικό. Παίζεις τρία καλά παιχνίδια και ξαφνικά είσαι ο καλύτερος στον κόσμο. Και το αντίστροφο. Και αυτό δεν ισχύει, και αν ξέρεις να το αποδέχεσαι, είναι καλύτερα για σένα, ζεις πιο ήρεμα. Υπάρχουν ποδοσφαιριστές που διαβάζουν ή ακούν αυτά τα πράγματα και γελούν, και άλλοι που τους δίνουν μεγάλη σημασία για λόγους εικόνας κ.λπ. Τελικά, υπάρχουν καλοί και κακοί ποδοσφαιριστές, και καλοί και κακοί δημοσιογράφοι. Αυτό που πρέπει να καταλάβει ένας παίκτης κορυφαίου επιπέδου είναι ότι δεν είναι ποτέ προσωπικό ζήτημα, οι δημοσιογράφοι κάνουν τη δουλειά που τους ζητούν τα αφεντικά τους, και αυτό που τους ενδιαφέρει είναι να πουλήσουν».