Με το ζόρι να το κάνει… γκραν γκινιόλ

Αρης και άγχος είναι δυο έννοιες άρρηκτα συνδεδεμένες. Η ομάδα της Θεσσαλονίκης όχι μόνο δεν… καθάρισε από χθες την 5η θέση, αλλά είδε τη διαφορά από τον Αστέρα να μειώνεται στους τέσσερις και τα… φίδια να την ζώνουν. Βέβαια εξακολουθεί, δυο αγωνιστικές πριν από το φινάλε, να κρατάει την τύχη στα χέρια της, αλλά βάζει αχρείαστη πίεση στις πλάτες της και μια ξεκάθαρη υποχρέωση. Να πάει το άλλο Σάββατο στην Κρήτη για να κερδίσει τον αδιάφορο ΟΦΗ, προκειμένου να μην χρειαστεί να δώσει ένα… τελικό στο Κλέανθης Βικελίδης την τελευταία αγωνιστική. 

Βέβαια και ο Ατρόμητος αδιάφορος ήταν χθες, αλλά ο Άρης δεν το εκμεταλλεύτηκε. Για την ακρίβεια δεν έδειξε ποτέ στο 90λεπτο (ίσως μόνο στο τέλος) ότι πήγε στο Περιστέρι αποφασισμένος να τελειώσει τη δουλειά. Αυτός είχε το κίνητρο, αυτός είχε την… κάψα, αλλά δεν είχε ούτε τις εντάσεις, ούτε το πνεύμα νικητή και κυρίως την πειθαρχία και την αυτοσυγκέντρωση. Είχε την κλασσική νοοτροπία που τον συντροφεύει όλη τη χρονιά. Με τις γνωστές παιδικές ασθένειες. Δεν είναι τυχαίο που ο Μαρίνος Ουζουνίδης, κάθε τρεις και λίγο κάνει λόγο για τα… φεγγάρια αυτής της ομάδας. Τον φόβο του για το πως θα εμφανιστεί κάθε φορά στο εκάστοτε παιχνίδι. 

«Πόνεσε» η απουσία του Φαμπιάνο

Χθες είδε αρκετούς παίκτες του σε μέτρια μέρα,να υποπίπτιυν σε αβίαστα λάθη και να χάνουν τις θέσεις τους αλλά και μια σειρά από ατυχίες που έπαιξαν σίγουρα κι αυτές τον ρόλο τους. 

Σημαντικότερη όλων, πριν την έναρξη του ματς κιόλας, ο τραυματισμός του Φαμπιάνο, η απουσία του οποία στέρησε από το γκρουπ την ηρεμία που προσφέρει με το παιχνίδι του αλλά και την ισορροπία που δίνει στην άμυνα. Επηρέασε κυρίως το χτίσιμο των επιθέσεων από πίσω αφού ο Ρόουζ που κλήθηκε να τον αντικαταστήσει, ήταν μαζί με τον Μπράμπετς και τον Κουέστα οι καλύτεροι του Αρη. 

Το μεγαλύτερο ζήτημα που είχε χθες ο Αρης ήταν η δεξιά πλευρά του και τα ανεβάσματα του Αθανασίου, αφού ούτε στην πρώτη ζώνη πίεσης ο Σπίκιτς, ούτε σε δεύτερο χρόνο ο Μάγιο, μπόρεσαν να τον αναχαιτίσουν. Το πρόβλημα έγινε μεγαλύτερο στην επανάληψη, όταν αποχώρησε ο κακός χθες Σιφουέντες και μετά και ο Σαβέριο. Οι δυο αναγκαστικές αναγκαστικές αλλαγές και ενώ είχε ήδη βάλει και τον Φετφατζίδη λίγο νωρίτερα, στέρησαν από τον Ουζουνίδη τη δυνατότητα να κάνει χρήση της τελευταίας του αλλαγής αν και παραδέχθηκε ότι θα έπρεπε να επέμβει νωρίτερα από τον πάγκο. Προφανώς εννοούσε τον Σιφουέντες που φαινόταν από το πρώτο ημίχρονο ότι αντιμετώπιζε πρόβλημα. 

Βέβαια και όσοι ήρθαν από τον πάγκο δεν βοήθησαν, φανερώνοντας την ένδεια που υπάρχει και τις περιορισμένες επιλογές. Χαρακτηριστικό το… άψυχο τελείωμα του Σαμόρα στη μεγάλη φάση που έκανε ο Αρης στο τέλος.

Τα πράγματα για τον Αρη είναι απολύτως ξεκάθαρα αν δεν θέλει να.. μπλέξει και να βουτήξει στο άγχος που δεν του πάει κιόλας. Εχει μια ακόμη ευκαιρία, μια ακόμη αγωνιστική για να καθαρίσει. Να σοβαρευτεί και να πάει να κερδίσει στην Κρήτη. Ολα τα άλλα που είναι πολλά και σοβαρά, όταν τελειώσει και τυπικά η σεζόν…