Μία (πολύ) κακή μέρα στη δουλειά και ένα δείγμα (πολύ) ανησυχητικό

Ναι, κάπου θα έχανε η ΑΕΚ. Ναι, το αήττητο έλαβε τέλος μετά από 2,5 μήνες. Ναι, είναι μόλις πρώτη αγωνιστική της League Phase του Conference League. Ναι, είμαστε μόλις αρχές Οκτώβρη και η ΑΕΚ πρώτη φορά μας προβλημάτισε τόσο. Ναι, σε όλα τα παραπάνω για την ΑΕΚ του Μάρκο Νίκολιτς που έχει πετύχει αρκετά πράγματα τόσο νωρίς σε ένα πολύ δύσκολο περιβάλλον στο κλαμπ.

Ωστόσο, η εικόνα, η εμφάνιση, τα χαρακτηριστικά, όσα έβλεπες προκάλεσαν ένα μίνι… σοκ. Κανείς δεν περίμενε η ΑΕΚ του Νίκολιτς μετά από 13 ματς να χάσει τις αρχές της, την ταυτότητα της, να μοιάζει εν πολλοίς με το περσινό σκορποχώρι. Μία ομάδα που αδυνατούσε να κρατήσει μπάλες, να αμυνθεί σωστά, να δείξει ισορροπία στο παιχνίδι της και έκανε την Τσέλιε να μοιάζει με την ΑΕΚ του νταμπλ σε πολλά κομμάτια του αγώνα.

Η ΑΕΚ όλο αυτό το επέτρεψε γιατί ήταν αδιάβαστη και απροετοίμαστη για το ματς, σίγουρα πνευματικά ανέτοιμη για τις απαιτήσεις του ματς. Ακόμη και να υπερασπιστεί το τυχερό γκολ του Κουτέσα στο 6’. Η τριάδα στα χαφ ήταν μία σκέψη του Νίκολιτς που είχαμε αποκαλύψει εδώ από το Athletiko και έμοιαζε να ταιριάζει κουτί στα δεδομένα του ματς. Ωστόσο, με τον Γκρούγιτς στο «6», τον Πινέδα δίπλα του και με προωθητικές τάσεις και τον Μαρίν στο «10» και με τους τρεις σε κάκιστη μέρα πνευματικά και αγωνιστικά, η τρύπα ήταν… τεράστια για να καλυφθεί από όλη την υπόλοιπη ομάδα.

Ο Γκρούγιτς βαρύς για το ματς, με αργές αντιδράσεις και καλύψεις. Μόνο σε τριάδα στην ευθεία φλατ, μπορούσε αυτό να λειτουργήσει με τους γρήγορους ακραίους της Τσέλιε και τις βοήθειες που έδιναν στον πλάτος του παιχνιδιού συμπαίκτες τους. Ο Ριέρα είχε διαβάσει τις αδυναμίες της ΑΕΚ, εν αντιθέσει με τον Νίκολιτς που δεν κατάφερε όχι να… χτυπήσει την Τσέλιε στο μεγαλύτερο μέρος του ματς, αλλά να καλύψει τις δικές του αδυναμίες. Ο Πήλιος με τον δαίμονα Ιοσίφοβ δεν μπορούσε, ειδικά όταν έπαιρνε και στηρίγματα. Ο Ρότα από δεξιά όχι με τόσο εφιαλτικό βράδυ, αλλά και αυτός προβληματικός για τις αντιδράσεις του.

Η ΑΕΚ σε αυτό το επίπεδο, στο πρώτο ματς League Phase παρουσίασε ένα πρόσωπο πολύ μακριά από αυτό που γνωρίζαμε και περιμέναμε. Οι γραμμές χάθηκαν, το μυαλό… τα θαλάσσωσε, ο Γιόβιτς ήταν μόνος μπροστά, ο Ελίασον εκτός αγώνα, ο Κουτέσα προσπάθησε αλλά δεν μπόρεσε πέραν από δύο μεγάλες φάσεις (συν το γκολ) να κάνει κάτι περισσότερο αμυντικά να βοηθήσει τον Πήλιο, ενώ τα στόπερ παρασύρθηκαν στο… ναυάγιο και έχαναν τον Κοβάσεβιτς που ήταν πάντα εκεί που κατέληγε η μπάλα. Και αν δεν ήταν ο Στρακόσια, η μπάλα θα κατέληγε περισσότερες φορές στα δίχτυα από τις τρεις.

Μία κακή βραδιά για τον Νίκολιτς. Μια κακή βραδιά για τους παίκτες του....

Από το ματς στη Λάρισα μέχρι σήμερα, η ΑΕΚ παρουσιάζει κάποια μικρά ανησυχητικά δείγματα. Ο προπονητής είπε δημοσίως ότι έχει την λύση. Προφανώς και τίποτε δεν χάθηκε ακόμη. Η ΑΕΚ είναι πρώτη στην Ελλάδα, με 2/2 στο Κύπελλο, στην Ευρώπη μέσα στο κόλπο της πρόκρισης αν κάνει αυτό που πρέπει με Αμπερντίν και Σάμροκ Ρόβερς στη Νέα Φιλαδέλφεια με δύο νίκες, αν και η 8άδα δυσκολεύει αρκετά πια και απαιτεί μεγάλα αποτελέσματα σε Φλωρεντίνα και Σαμσούντα.

Το ζήτημα είναι όσα είδαμε χθες να καλυφθούν. Γιατί οι αδυναμίες στα άκρα είναι δεδομένες, όπως και τα χαρακτηριστικά του Γκρούγιτς. Γιατί έρχεται ματς… παγίδα με την Κηφισιά και μετά απαιτητικά ματς με ομάδες περισσότερο κοντά στα χαρακτηριστικά της Τσέλιε που «έδειξε» το δρόμο.

Η Κυριακή θα δώσει απαντήσεις. Όπως και μετά τη διακοπή το ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ. Αν η ΑΕΚ θα αντιδράσει και μπορεί να επιστρέψει στην ταυτότητα Νίκολιτς.