Ο δρόμος της Εθνικής ανοιχτός και τα σκυλιά... πεινασμένα

Η μεγαλύτερη πρόκληση της Εθνικής ομάδας έχει πλέον νέα βάση, τη Ρίγα της Λετονίας. Ή για να είμαστε πιο ακριβείς, την Xiaomi Arena, το παρκέ της οποίας πάτησε ήδη από το βράδυ της Παρασκευής το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα. 

Έπαιξε έναν...τελικό πριν από τους (ελπίζουμε πληθυντικό αριθμό) τελικούς που θα δώσει στη Ρίγα. Το ματς απέναντι στην Ισπανία ήταν ένα σούπερ τεστ για την Εθνική ώστε να δει, να διορθώσει και να αποφασίσει τι θέλει να κρατήσει και τι όχι. 

Οι δύο εκδοχές του τίτλου

Ο τίτλος του συγκεκριμένου άρθρου έχει δύο πλευρές. Ο δρόμος της Εθνικής ομάδας στα νοκ άουτ, τουλάχιστον μέχρι την ημιτελική φάση, εκεί όπου αν δεν υπάρξουν μεγάλες εκπλήξεις θα αντιμετωπίσει την Τουρκία είναι θεωρητικά στα μέτρα της Εθνικής μας ομάδας. Ένα βατό μονοπάτι που μπορεί να φέρει την γαλανόλευκη σε θέση να διεκδικεί μετάλλιο στο Eurobasket. 

Τώρα, όσο αφορά τα...σκυλιά, η Εθνική μπορεί να αποκαλέσει τον εαυτό της...πεινασμένο σκυλί. Βλέπεται τα 16 χρόνια που απέχει από τις επιτυχίες (και εννοούμε τα μετάλλια) είναι πολλά και σίγουρα οι προσδοκίες (έχοντας και ένα βατό μονοπάτι) είναι αρκετά υψηλές όπως εξίσου και το κίνητρο. 

Έχοντας «ξορκίσει» έναν κακό της δαίμονα, την Ισπανία, στέλνοντάς τη μάλιστα στο σπίτι της από νωρίς η Εθνική έρχεται με περισσότερη όρεξη. Εκεί βέβαια μπορεί να μπει σαν παράμετρος και η δεύτερη εκδοχή του τίτλου. Οι αντίπαλοι που θα βρει μπροστά της η Εθνική (τουλάχιστον το Ισραήλ που ειναι ο πρώτος αντίπαλος) δεν έχουν κάτι να χάσουν (όπως μας είπαν και οι παίκτες του Ισραήλ). Αντίθετα έχουν να κερδίσουν και σε τέτοιες περιπτώσεις, το να παίζεις δίχως το βάρος του «πρέπει» είναι θετικό.

Η Εθνική μας ομάδα έχει τον Γιάννη, τον Σλούκα, τον Παπανικολάου, τον Ντόρσεϊ και τον Μήτογλου, παίκτες υψηλότατου επιπέδου που χτυπάνε καμπανάκι κινδύνου στους αντιπάλους (προφανώς η προσοχή πέφτει στον Γιάννη Αντετοκούνμπο). Όμως η όρεξη του να κερδίσει ο αντίπαλος μία ομάδα με ονόματα είναι μεγάλη και αυτόματα επικίνδυνη.

Στην Κύπρο έβαλε τις βάσεις και στη Ρίγα ανεβαίνει επίπεδο

Η φάση των ομίλων στην Λεμεσό ήταν μία εξαιρετική ευκαιρία για την Εθνική ομάδα να δει τι κάνει καλά και τι όχι. Το τι κρατάει η Εθνική το αποκάλυψε ο Μάικ Καλαβρός στις δηλώσεις του μετά την πρώτη προπόνηση στη Ρίγα. Το τι πρέπει να φτιάξει το ξέρει πολύ καλά ο Βασίλης Σπανούλης και αυτό αρκεί. 

Η επιθυμία για διάκριση είναι μεγάλη, δεν χωρά αμφιβολία. Αποτυπώνεται στο πάθος των διεθνών στο παρκέ, στην μανία του Ντόρσεϊ να βελτιώσει κι άλλο το σουτ του από την περιφέρεια για να προσφέρει, φεύγοντας κάθε φορά τελευταίος από το παρκέ ή στο πείσμα του Κώστα Αντετοκούνμπο στις βολές σουτάροντας πολλές από αυτές στην προπόνηση για να βελτιώσει τα ποσοστά του. 

Λίγο από εδώ και λίγο από εκεί η Εθνική δείχνει τη διάθεσή της να πετύχει κάτι καλό, κι ας μην λέει πολλά όταν της το ζητάμε. Οι νοκ άουτ αγώνες στη Ρίγα (γιατί θα είναι παραπάνω από ένας) είναι η πιο κατάλληλη ευκαιρία για να δείξει η Εθνική όλα όσα χτίζει αυτούς τους μήνες και να κάνει ακόμα ένα βήμα πιο κοντά σε αυτό που θέλει και που θέλουμε όλοι να τη δούμε ξανά να γίνεται.