Ο... καλύτερος τρόπος για να κερδίσει ο Παναθηναϊκός και ο αριθμός που μαρτυρά πολλά για τον Σορτς

Υπάρχει ιδανικός τρόπος για να κερδίσεις ένα παιχνίδι στην EuroLeague; Είναι δεδομένο πως θα ακούσεις πολλές διαφορετικές απόψεις επί του θέματος, από προπονητές και παίκτες, μέχρι φιλάθλους. Κάποιοι θα θέλουν σαρωτικές νίκες, κάποιοι με... buzzer beater από τη μία μπασκέτα στην άλλη.

Για να έχεις μια πιο τεκμηριωμένη θέση θα πρέπει να λάβεις υπόψη σου αρκετές παραμέτρους, όπως τα δεδομένα (αγωνιστικά και χρονικά), τι έχει προηγηθεί και τι ακολουθεί.

Στη Βιτόρια ο Παναθηναϊκός ήλεγχε τον αγώνα για παραπάνω από 35 λεπτά. Τα κατάφερνε με διαφορετικούς τρόπους μέσα στο ίδιο το παιχνίδι. Αρχικά, κατάφερε να λύσει ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα των δύο προηγούμενων αγώνων. Το αμυντικό ριμπάουντ! Στο πρώτο δεκάλεπτο κέρδισε τα 13 από τα 15 που διεκδικήθηκαν στη ρακέτα του και μέσω αυτών κατάφερε να χτυπήσει στο τρανζίσιον. Κυρίως μέσω του πυραυλοκίνητου Τζέντι Οσμάν, ο οποίος έχοντας πάρει ανάσες μετά την ήττα από την Μπαρτσελόνα, παρουσίασε ένα εξαιρετικό πρόσωπο, τελειώνοντας φάσεις κοντά στο καλάθι, από την περιφέρεια, σχεδόν με κάθε δυνατό τρόπο.

Στη συνέχεια ο Εργκίν Αταμάν επέλεξε να πάει σε χαμηλά σχήματα για να κοντράρει την αθλητικότητα των Βάσκων. Είδαμε τον Σορτς να παίζει τόσο με τον Ναν, όσο και με τον Σλούκα, ακόμα και τους τρεις αυτούς μαζί! Είδαμε στο 4 να παίρνουν χρόνο συμμετοχής παίκτες όπως οι Οσμάν, Ρογκαβόπουλος, ενώ στο 5 προτίμησε σε κρίσιμα σημεία τον Μήτογλου ( μέχρι και τον Χουαντσο είδαμε σε μια από τις τελευταίες κατοχές).

Κέντρικ Ναν, ο απόλυτος «εκτελεστής»

Με τον Κέντρικ Ναν σε αυτή την ημιάγρια κατάσταση στην τρίτη περίοδο, ήταν λογικό ο Παναθηναϊκός να ξεφύγει με +17 και να δείχνει έτοιμος να περάσει με περίπατο από μια έδρα που είχε νικήσει τελευταία φορά τον Μάρτιο του 2017! Παρά τις προσπάθειες της Μπασκόνια να πλησιάσει με κάποια ξεσπάσματα, οι πράσινοι είχαν τον απόλυτο έλεγχο μέχρι το 35'. Με αισθητά βελτιωμένη άμυνα, καλή κυκλοφορία της μπάλας και γενικότερα ένα πολύ καλύτερο μπάσκετ από αυτό που έβλεπαν οι φίλαθλοι του την περασμένη, πρώτη της σεζόν, εβδομάδα κόντρα σε Μπάγερν και Μπαρτσελόνα.

Χρειαζόταν να «αυτοκτονήσει» ο Παναθηναϊκός για να γυρίσει αυτό το ματς και λίγο ελειψε να συμβεί κι αυτό! Αδιανόητη χαλαρότητα στο τελευταίο διλεπτο, κακές επιθέσεις που έφεραν και ανισορροπία στην αμυνα και αποκορύφωμα η ευκολία με την οποία παίρνει το επιθετικό ριμπάουντ ο Φόρεστ μετά από δική του χαμένη βολή (άσχετα αν έχει μπει νωρίτερα και δεν θα έπρεπε ποτέ να μετρήσει το καλάθι) για να ισοφαρίσει το ματς, 4 δευτερόλεπτα πριν από το τέλος του αγώνα.

Ευτυχώς, η συνέχεια ήταν η... αναμενόμενη. Η μπάλα στα χέρια του Ναν, με τον Αμερικανό να αποδεικνύει και στους πλέον άπιστους γιατί είναι ο κορυφαίος όλων που έχει αφήσει το NBA για να έρθει στην Ευρωπη και να ολοκληρώνει το ματς με 30 πόντους, 7 ριμπάουντ και μια γεμάτη στατιστική. Ο Παναθηναϊκός είχε μόλις πετύχει τη δεύτερη νίκη της σεζόν και πρώτη εκτός έδρας.

Ιδανικός  συνδυασμός ενόψει ντέρμπι

Η... ζημιά είχε όμως ήδη γίνει. Και μόνο στη σκέψη πως αυτό το ματς θα χανόταν μέσα από τα χέρια τους, μετά από εμφανίσεις με κακή αγωνιστική εικόνα και λίγο πριν από το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό (την ερχόμενη Κυριακή 12/10), δημιούργησε ένα αρνητικό κλίμα. Ο Εργκίν Αταμάν ήταν έξαλλος στα αποδυτήρια. Οι φωνές του ακούγονταν στους διαδρόμους. Οι δηλώσεις του στο ίδιο μήκος κύματος.

Νίκη και... εξάψαλμος. Στα δικά μου μάτια ο ιδανικός συνδυασμός για την εποχή που βρισκόμαστε. Μια εποχή που ο Παναθηναϊκός είναι φανερά ανέτοιμος, μην έχοντας κάνει προετοιμασία για λόγους που ήδη έχουμε εξηγήσει, οπότε οι νίκες δίνουν τον απαραίτητο χρόνο για να δουλέψεις με μεγαλύτερη ηρεμία και συγκέντρωση. Και παράλληλα τονώνουν την ψυχολογία πριν από ένα μεγάλο ντέρμπι, όπως αυτό με τον Ολυμπιακό στο ΣΕΦ για το πρωτάθλημα. Μια νίκη με 10-15 πόντους όπως ήταν η πραγματική εικόνα του παιχνιδιού, θα είχε την ίδια επίδραση; Όχι, ούτε οι παίκτες θα... φτιάχνονταν τόσο πολύ, όσο με ένα καλάθι στην εκπνοή του αγώνα. Ούτε ο Αταμάν θα είχε την ευκαιρία να τραβήξει τα λουριά και να ελπίζει σε ακόμα μεγαλύτερη βελτίωση για το μέλλον.

Γι' αυτό και θεωρώ τον τρόπο με τον οποίο κέρδισε ο Παναθηναϊκός στη Βιτόρια τον καλύτερο δυνατό αυτή την εποχή.

Ο επιδραστικός Τι Τζέι Σορτς

Όπως και θεωρώ μεγαλύτερο κέρδος σε ατομικό επίπεδο τον Τζέι Σορτς. Ναι, ο Ναν είναι από άλλο πλανήτη! Ναι, ο Οσμάν ήταν άπιαστος όσο είχε δυνάμεις! Ναι, ο Χουάντσο συνεχιζει να αποτελεί τον καλύτερο συνδετικό κρίκο μεταξύ άμυνας κι επίθεσης. Συμφωνώ απόλυτα με όλα τα παραπάνω. Ήταν και οι τρεις τους καταπληκτικοί.

Αλλά τη μεγαλύτερη διαφορά σε σχέση με τα προηγούμενα ματς, την είχε ο Σορτς! Ο βραχύσωμος γκαρντ αγωνίστηκε κάτι λιγότερο από 20λεπτα, αλλά μπόρεσε να είναι πιο επιδραστικός από ποτέ! Μπορεί να μην είχε εντυπωσιακά νούμερα (5 πόντους και 3 ασίστ), αλλά ήταν στο κλίμα του παιχνιδιού από την πρώτη στιγμή που πάτησε το πόδι του στο παρκέ της Fernando Buesa Arena.

Και κυρίως έκανε αποδοτικές τις συνεργασίες του τόσο με τον Κέντρικ Ναν, όσο και με τον Κώστα Σλούκα. Είχε σωστές αποφάσεις και δεν έμοιαζε να κολλάει, όπως λίγες μέρες νωρίτερα στα ματς του Telekom Center Athens. Πιο χαρακτηριστικό νούμερο από τη στατιστική του, άλλωστε, που λέει πολλά για την απόδοση του και την επίδραση του στους άλλους είναι ο δείκτης του +/-. Ο Σορτς είχε το καλύτερο νούμερο από κάθε άλλο παίκτη που πάτησε στο παρκέ με +21! Όσο δηλαδή ήταν στην πεντάδα, ο Παναθηναϊκός δημιούργησε 21 πόντους διαφορά από την Μπασκόνια.

Μια πρώτη αρχή, με ακόμα καλύτερη συνέχεια... Δεδομένα!