Ο Κόντε όπως δεν τον έχουμε ξαναδεί - «Λύγισε» όταν μίλησε για τη Γιουβέντους (video)

Ο προπονητής της Νάπολι αφηγήθηκε μια ενδιαφέρουσα ιστορία από τα παρασκήνια που χρονολογείται από το 2011, αλλά δεν μπόρεσε να συγκρατήσει τα συναισθήματά του.
Screenshot
Screenshot

Ο Αντόνιο Κόντε μίλησε ανοιχτά για τον εαυτό του από καρδιάς και προς όλες τις κατευθύνσεις. Σε συνέντευξη που έδωσε στο ιταλικό «Sky Sport», ο προπονητής της πρωταθλήτριας Ιταλίας Νάπολιαποκαλύπτει μερικές ενδιαφέρουσες ιστορίες από τα παρασκήνια της μακράς καριέρας του, στο γήπεδο και στον πάγκο. Συγκεκριμένα, μεταξύ των διαφόρων θεμάτων που συζητήθηκαν, ο προπονητής από τη Λέτσε εστιάζει στους μήνες που προηγήθηκαν της επιστροφής του στη Γιουβέντους, το καλοκαίρι του 2011, ως προπονητής.

«Ημουν σε δείπνο με τη γυναίκα μου, βλέπω ένα τηλεφώνημα από τον γιατρό Ζιραούντο και φεύγω από το εστιατόριο. Απαντώ στο τηλέφωνο: "Γεια σου Αντόνιο, πώς είσαι; Στην άλλη άκρη του τηλεφώνου ήταν ο Αντρέα Ανιέλι". 

Ο τότε πρόεδρος της «Γηραιάς Κυρίας» τονίζει ότι μίλησε με τον Δόκτορα Ζιραούντο και επαναλαμβάνει: «Ξέρεις Αντόνιο, θα ήθελα πολύ να σε γνωρίσω, έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που ειδωθήκαμε». Ο Κόντε απάντησε ως εξής: «Κοίτα, με την πρώτη ευκαιρία θα έρθω στο Τορίνο και θα συναντηθούμε». Ο Κόντε, που το 2011 ήταν προπονητής της Σιένα στη Serie B (την οποία οδήγησε σε άνοδο), διηγείται με λεπτομέρειες την πρώτη του συνάντηση με τον Ανιέλι:

«Παίζαμε με τη Νοβάρα. Μετά το ματς, επέστρεψα στο Τορίνο και πήγα στο σπίτι του Ανιέλι. Με ρώτησε για τη Σιένα, πώς πήγε η χρονιά και με συνεχάρη για την άνοδο στη Serie A. Μετά μου λέει: “Θέλετε να αγοράσετε κάποιον παίκτη από εμάς;”».

Η ερώτηση αυτή αιφνιδίασε τον Κόντε: «Αντρέα, έχουμε χορηγό τη Montepaschi, αλλά δεν είμαστε σ' αυτό το επίπεδο…».

Από αυτή τη φράση του Ανιέλι, ο Κόντε κατέληξε στο συμπέρασμα ότι αυτός, ως προπονητής, δεν ταίριαζε στις ιδέες των κορυφαίων στελεχών της Γιουβέντους. Αλλά μετά ήρθε η ιστορία που τον συγκίνησε μέχρι δακρύων: «Μείναμε εκεί και μιλούσαμε για περίπου 5 ώρες και στο μεταξύ κατέβηκε και η σύζυγός του. Χαιρετηθήκαμε και αυτός ανέβηκε πάνω. Αργότερα έμαθα ότι η γυναίκα του τον ρώτησε ποιος ήμουν και της απάντησε: “Αυτός θα είναι ο μελλοντικός προπονητής της Γιουβέντους”».

Στη συνέχεια της συνέντευξής του ο Κόντε μίλησε για το πέρασμα του από την Τότεναμ. Εκεί, μια σειρά από προσωπικές τραγωδίες κατέστρεψαν όλη την εμπειρία για τον Ιταλό προπονητή, πάνω απ' όλα η ξαφνική απώλεια του βασικού βοηθού του, Τζαμπιέρο Βεντρόνε.

«Είχα υπογράψει συμβόλαιο για ενάμιση χρόνο, για να δω σε τι κατάσταση θα έμπαινα, αλλά εκείνη τη χρονιά συνέβησαν ένα σωρό πράγματα. Ο Βεντρόνε πέθανε από λευχαιμία που τον στέρησε από τη ζωή μέσα σε 15 ημέρες. Αυτό ήταν ένα απίστευτο πλήγμα, συναισθηματικά και ψυχολογικά, επειδή είχαμε τόσο δυνατό δεσμό», εξήγησε ο Κόντε.

«Την ίδια περίοδο πέθανε ο Τζανλούκα Βιάλι. Τον είχα δει ένα μήνα νωρίτερα, μαζί με τη γυναίκα μου σε ένα εστιατόριο. Φαινόταν ήρεμος, αλλά υπήρχε επίσης η αίσθηση ότι κάτι δεν πήγαινε καλά. Και ο Σίνισα Μιχαϊλοβιτς πέθανε περίπου τότε».

Τόσοι πολλοί θάνατοι φίλων και συναδέλφων στην ηλικιακή του ομάδα αναπόφευκτα επηρέασαν τον Κόντε, ειδικά επειδή ο ίδιος είχε πρόβλημα υγείας.

«Άρχισα να επανεξετάζω τις προτεραιότητές μου. Η οικογένειά μου ήταν στην Ιταλία, αν και η γυναίκα μου πάντα κατέβαλε μεγάλες προσπάθειες να έρθει και να μείνει μαζί μου όσο το δυνατόν περισσότερο. Άρχισα να αναρωτιέμαι πόσο άξιζε πραγματικά να θυσιάζω χρόνο με φίλους και οικογένεια, όταν μπορείς να αντιμετωπίσεις τραγωδία ή απλώς να μην είσαι εδώ, από τη μια μέρα στην άλλη.

Δεν ήταν κρίση, αλλά με έκανε να αλλάξω κάποιες από τις προτεραιότητές μου».

Ο Κόντε υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση για την αφαίρεση της χοληδόχου κύστης τον Φεβρουάριο του 2023 και αψήφησε τις εντολές των γιατρών επιστρέφοντας πολύ γρήγορα στην εργασία του στην Τότεναμ, κάτι που συνέβαλε στην απόφασή του να αποχωρήσει τον Μάρτιο του 2023.

«Υποβλήθηκα σε επείγουσα επέμβαση, επειδή κινδύνευα να αναπτύξω παγκρεατίτιδα. Εκείνη τη χρονιά, όλα όσα συνέβησαν, με έκαναν να σκεφτώ σε ποιες προτεραιότητες θα έπρεπε να επικεντρωθώ. Το πάθος για το ποδόσφαιρο με έκανε να ξεπεράσω πολλές δυσκολίες, αλλά πρέπει κάποια στιγμή να συνειδητοποιήσουμε τι είμαστε πραγματικά διατεθειμένοι να θυσιάσουμε, σωστά;».

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ