Ο μπασκετικός Αρης θυμίζει… έργα σε εξέλιξη

Ο Άρης έχασε πολύτιμο χρόνο στο ξεκίνημα της σεζόν στηρίζοντας ένα προπονητή που δεν μπορούσε να σηκώσει το βάρος, αργώντας να προχωρήσει και σε κάποια αλλαγή, που λίγο καιρό αργότερα, ένας καινούργιος απλά… κανονικός προπονητής και μια ποιοτική προσθήκη (του Νουά) από το πάνω ράφι, μοιάζει αρκετή σε πρώτη φάση, να του αλλάξει την εικόνα. Έχοντας ακόμη αρκετές ανορθογραφίες στο παιχνίδι του, συχνές διακυμάνσεις στην απόδοσή του μεταξύ των δεκάλεπτων και πολλά πράγματα που επιδέχονται ουσιαστικής βελτίωσης, είναι τρία παιχνίδια τώρα (με Μπαχτσεσεχίρ, Παναθηναϊκό και Κλαιπέντα) που βλέπεις ένα γκρουπ σε αγωνιστική αναδιαμόρφωση. Κάτι σαν… εργασίες σε εξέλιξη.

Διαπιστώνεις ότι ο Ιγκόρ Μίλιτσιτς προσπαθεί να βάλει κάποιες σταθερές στο παιχνίδι της ομάδας του, αξιοποιώντας καλύτερα τα χαρακτηριστικά των παικτών που έχει στα χέρια του. Για παράδειγμα να τιθασεύσει τα… γιουρούσια του Τζόουνς και να τον βάλει σε μια λογική να αξιοποιεί περισσότερο τους συμπαίκτες του. Χθες στην Λιθουανία (18/11) το έκανε σε κάποιο βαθμό. Το ίδιο επιδιώκει και με τον Μήτρου Λονγκ που όταν πατάει το γκάζι… ξεχνάει το φρένο. Ο Ελληνοκαναδός κάποια στιγμή αντί μνα ρίξει το τέμπο, το ανέβασε επικίνδυνα, αλλά το… έσωσε με τα δυο μεγάλα σουτ στο τέλος που έκριναν και την αναμέτρηση. Διαπιστώνεις ότι κόντρα στη Νεπτούνας ο Άρης κυκλοφόρησε καλύτερα και με αρκετή υπομονή την μπάλα στην επίθεση ψάχνοντας το σουτ με καλές προϋποθέσεις και όχι τραβηγμένα από τα μαλλιά τρίποντα όπως συνέβαινε κατά κόρον. Για αυτό το ποσοστό στα σουτ εντός παιδιάς ήταν πάνω από το 55% και στο τρίποντο στο 45% αφού ειδικά οι Κουλμπόκα, Νουά και στο τέλος ο Μήτρου Λογκ έβαλαν μεγάλα σουτ.

Φυσικά έπαιξε ρόλο και η καλή άμυνα που έπαιξε κατά διαστήματα ο Άρης ειδικά όταν στο παρκέ ήταν οι Κουλμπόκα, Νουά και Χάρελ. Ο νεοφερμένος Αμίν Νουά έδειξε ότι οι παραστάσεις από το υψηλό επίπεδο που κουβαλάει μαζί του θα φανούν εξόχως χρήσιμες στον Μίλιτσιτς (χθες ήταν ο MVP της αναμέτρησης), ο Χάρελ έκανε τη γνωστή βρώμικη δουλειά πάνω στον Βελίτσκα και ο Κουλμπόκα εκμεταλλεύτηκε πολλές φορές το γεγονός ότι βρέθηκε να παίζει με κοντύτερο αντίπαλο. Στοιχεία που δείχνουν βελτίωση, πλάνο και προσπάθεια να μπουν κάποιες σαφείς νόρμες στο παιχνίδι.

Με λίγη τύχη και καλύτερες επιλογές, ο Άρης θα μπορούσε να είχε κερδίσει και τα τρία προηγούμενα παιχνίδια και όχι μόνο τους Λιθουανούς. Αυτά συμβαίνουν όμως όταν μια ομάδα βρίσκεται σε διαδικασία να γίνει ξανά… ομάδα. Κι αυτό ενδεχομένως να στοιχήσει κάποιες ακόμη ήττες. Το βέβαιο όμως είναι ότι η ομάδα της Θεσσαλονίκης δείχνει σταθερά σημεία ανάκαμψης και το γεγονός ότι σήμερα μπαίνει στην εξίσωση και ένας ακόμη παίκτης επιπέδου Ευρωλίγκα, ο Ντανίλο Άντζουσιτς, σε συνδυασμό με τα περιθώρια βελτίωσης που υπάρχουν, σε προδιαθέτουν ότι οι άσχημες μέρες ανήκουν στο παρελθόν. Πάντα όμως με υπομονή και επίγνωση του ολοκληρωτικού… transformation που επιχειρείται και του χρόνου που χρειάζεται για να αποδώσει καρπούς. Και ποιος ξέρει; Με την προσθήκη του σέρβου, του δουλειά του προπονητή και μια ακόμη προσθήκη ενός ποιοτικού ψηλού, μπορεί να δούμε ωραία πράγματα στο Eurocup…