Ο Ολυμπιακός έκανε το «ριφιφί» και μαθαίνει κερδίζοντας
«Ο Ολυμπιακός μαθαίνει κερδίζοντας». Δανείζομαι την ατάκα του Σάσα Βεζένκοβ μετά τη νίκη επί της Μακάμπι στο Βελιγράδι η οποία περιγράφει εξαιρετικά την κατάσταση των ερυθρόλευκων στα τελευταία ματς (αν εξαιρέσουμε την Εφές).
Σε ένα ματς απόλυτης τρέλας ο Ολυμπιακός έφυγε αλώβητος αν και για 37 λεπτά λέγαμε πως το σενάριο της νίκης δεν ήταν ορατό. Ο Γιώργος Μπαρτζώκας και οι παίκτες του μας έβαλαν λοιπόν...γυαλιά να δούμε και ο Ολυμπιακός πλέον έβαλε ξανά θετικό πρόσημο στο ρεκόρ του (3-2) ακόμα και αν το μπάσκετ που έπαιξε δεν άρεσε ιδιαίτερα.
Ενεργειακό έλλειμα με καμουφλάζ
Ας μην γελιόμαστε, η εικόνα του Ολυμπιακού στο παρκέ ήταν το λιγότερο κουρασμένη. Άνευρος, με κακές αποφάσεις στην επίθεση και άμυνα μακριά από τα συνηθισμένα του στανταρ. Αυτή ήταν η εμφάνιση του Ολυμπιακού στο παρκέ για περίπου 37 αγωνιστικά λεπτά.
Ματς με την Ντουμπάι, ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό, δύσκολο ματς με την Εφές και ύστερα ταξίδι στο Βελιγράδι για ακόμα ένα παιχνίδι. Όλα αυτά σε διάστημα ελάχιστων ημερών, με σημαντικές ελλείψεις και κούραση. Όχι δεν είναι δικαιολογίες, είναι η πραγματικότητα αλλά έστω κι έτσι ο Ολυμπιακος βρήκε τρόπο (πειστικό ή μη) να καμουφλάρει τα προβλήματά του και να κερδίσει χρόνο ώσπου να επιστρέψουν τα πράγματα σε μία σχετική κανονικότητα με την επανένταξη των Φουρνιέ και Γουόκαπ στο ρόστερ (αρχής γενομένης από την Κυριακή και το ματς με τον Πανιώνιο).
Γύρω του όλα γκρεμίζονταν αλλά...
Ο Ολυμπιακός λίγο έλειψε να την πατήσει από τον κακό του εαυτό. Έκανε το ένα λάθος πίσω από το άλλο (και 16 συνολικά), χρεώθηκε με φάουλ, απελπίστηκε στην ανάγκη του να σκοράρει και γενικά έκανε ό,τι μπορούσε για να χάσει.
Εκεί έκανε επανεμφάνιση μία μαγική τριάδα (συν έναν) που απαρτίζεται από τους Βεζένκοβ, Μιλουτίνοβ, Γουόρντ και Ντόρσεϊ. Αμφιταλαντεύομαι για το ποιος εκ των Ντόρσεϊ-Γουορντ θα είναι ο τρίτος της τριάδας και ποιος το plus one.
Ο μεν Ντόρσεϊ έχει συστηθεί ξανά και ηγείται όταν η ομάδα του τον χρειάζεται, ο δε Γουόρντ ντύθηκε point guard, μια θέση που ο Ολυμπιακός την ακούει και...κλαίει έχοντας τον Γουόκαπ στα πιτς, τον Νιλικίνα φορτωμένο με φάουλ στο ματς και τον Λι να μην είναι καθαρός άσος. Ο Τάισον Γουορντ λοιπόν μοίρασε 8 ασίστ όταν κανείς δεν το περίμενε και όχι απλά έβαλε λιθαράκι νίκης αλλά έχτισε και τη μισή ανατροπή.
Μιλουτίνοβ: ένα σημείο αναφοράς
Όσα και να πει κανείς για τον Μίλου θα είναι φτωχά. Έχοντας κάνει ένα μέτριο - εως κακό - ματς με την Εφές, ο Μιλουτίνοβ ισοφάρισε το ρεκόρ καριέρας τους σε ποντους απέναντι στην Μακάμπι, έβγαλε πάθος και έβαλε κρίσιμα καλάθια όταν η μπάλα έκαιγε, όντας σχεδόν αλάνθαστος. Θα μπορούσε να πει κανείς πως σε μία πιο μέτρια βραδιά του Μιλουτίνοβ ο Ολυμπιακός όχι απλά δεν θα ανέτρεπε τη διαφορά αλλά θα έχανε και με διψήφια.
Κουρασμένος, παίρνοντας λίγες βοήθειες απο τον Χολ, ο Μιλουτίνοβ γουστάρει να παίζει για τον Ολυμπιακό και ο Ολυμπιακός γουστάρει να στηρίζεται (και) πάνω του.
Με συνταγή Casa de Papel
Άξιζε να κερδίσει; Ειλικρινά όχι! Διεκδίκησε το δικαίωμα να το κάνει; Απόλυτα. Ο Ολυμπιακός ήταν κακός στο Βελιγράδι αλλά όπως όλοι είπαν πριν απο εμενα (και αναφέρομαι στους πρωταγωνιστές), το ματς ήταν μια...κλεψιά. Ένα ερυθρόλευκο ριφιφί που είχε αίσια έκβαση με τον Ολυμπιακό να παίρνει τη νίκη.
Ακόμα και κουρασμένος, προβληματικός και νωθρός πήρε αυτό που ήθελε. Αυτή είναι η ουσία. Τα μαθήματα πολλά αλλά τουλάχιστον θα τα περάσει έχοντας πάρει νίκη, ή νίκες. Και αυτό είναι σημαντικό. Να μαθαίνει κερδίζοντας.
