Ο Ολυμπιακός πετυχαίνει το ζητούμενο: Νικάει!

Αν σκεφτεί κανείς τις απουσίες που είχαν Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός στο πρώτο ντέρμπι της σεζόν σίγουρα θα περίμενε ένα ματς με λιγότερη ένταση. Αντίθετα το παιχνίδι στο ΣΕΦ ήταν απόλυτα ανταγωνιστικό παρά την απουσία των Φουρνιέ και Ναν. 

Το πρώτο ελληνικό ντέρμπι είχε χρώμα ερυθρόλευκο, με τον Ολυμπιακό να μετρά ένα ένα τα προβλήματά του, να τα βάζει προσωρινά στην άκρη και να παίρνει το ζητούμενο στην παρούσα φάση: τη νίκη.

Κερδίζει χρόνο και βελτιώνεται 

Έχοντας απουσίες και μετρώντας τις...πληγές του ο Ολυμπιακός με κάθε του νίκη κερδίζει χρόνο. Iδιαίτερα με μία νίκη απέναντι στον Παναθηναϊκό κερδίζει και αυτοπεποίθηση. Έχοντας χάσει τον βασικό του χειριστή και παίζοντας με 1,5 πόιντ γκαρντ το έργο δεν είναι εύκολο. Γουόκαπ και Έβανς στα πιτς, Λι (που δεν είναι καθαρός άσος) προσπαθεί όσο μπορεί και ο Νιλικίνα που μπήκε γρήγορα στα βαθιά προσαρμόζεται παίζοντας κρίσιμα λεπτά στο παρκέ.

Παράλληλα ο Ολυμπιακός δουλεύει σε όσα θέλει να βελτιώσει. Η αρχή της σεζόν δεν μπορεί να βρει καμία ομάδα στο 100%, ούτε τον Ολυμπιακό, ούτε τον Παναθηναϊκό. Ντέρμπι και ματς σε Ελλάδα και Ευρώπη υψηλής έντασης είναι ο καλύτερος τρόπος να δει μία ομάδα τις αντοχές της και ιδιαίτερα όταν συνδυάζονται με νίκη το όφελος είναι διπλό.

 Με την δεύτερη «διαβολοβδομάδα» στην Euroleague να αφήνει μόλις ένα 24ωρο προετοιμασίας και ξεκούρασης στον Ολυμπιακό, το ντέρμπι της Κυριακής ανέβασε την ψυχολογία των ερυθρόλευκων καθώς όπως ορθά είπε και ο coach Μπαρτζώκας «κάθε ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό μετράει».

Όσο ο «Μίλου» αντέχει

Nαι, ο Βεζένκοβ είναι από πέρσι ο μόνιμος MVP του Ολυμπιακού. Φέτος όμως έχει ανταγωνισμό με μεγαλύτερο αυτών τον Νίκολα Μιλουτίνοβ. Ο Σέρβος ψηλός του Ολυμπιακού έχει μπει φορτσάτος στη σεζόν με τον ρόλο του βασικού να του ταιριάζει και να τον απελευθερώνει. 

Ο «Μίλου» παίρνει περισσότερες πρωτοβουλίες, κυριαρχεί μέσα στη ρακέτα και όσο βρίσκεται στο παρκέ ανεβάζει επίπεδο τον Ολυμπιακό. Με δεδομένο πως ο Χολ ακόμα δεν έχει προσφέρει όσα μπορεί, ο Μιλουτίνοβ μετρά αρκετά λεπτά, όμως όσο αυτός αντέχει ο Ολυμπιακός πλεονεκτεί μέσα στη ρακέτα. Σε όλα. 

Ο αναγεννημένος Ντόρσεϊ κάνει ρεκόρ σε τομείς που δεν ξέραμε πως έχει στο ρεπερτόριο

To ότι ο Ντόρσεϊ έχει συστηθεί ξανά τη φετινή σεζόν είναι γεγονός. Η εικόνα του ομογενή γκαρντ την περσινή σεζόν σε σύγκριση με τη φετινή είναι αντιστρόφως ανάλογη. Ο Ντόρσεϊ έχει γεννηθεί ξανά ως παίκτης φέτος, προσφέρει στον Ολυμπιακό και βγαίνει μπροστά όταν οι θέσεις των γκαρντ πονάνε. 

Κάτι όμως που δεν γνωρίζαμε είναι πως ο Ντορσεϊ μπορεί να είναι και δημιουργός. Το έκανε απέναντι στον Παναθηναϊκό, σε ένα ματς υψηλών απαιτήσεων. Ρεκόρ καριέρας σε ασίστ μοιράζοντας 8 στους συμπαίκτες του. Σκοράρει, πασάρει και λύνει τα χέρια του Μπαρτζώκα όταν τον χρειάζεται. Κάτι που ο Έλληνας προπονητής αναγνωρίζει και του το ανταποδίδει με εμπιστοσύνη και λεπτά στο παρκέ. 

Ο νέος ήταν ωραίος...

Αν κάποιος παίκτης σε αυτό το ντέρμπι ήταν καταλυτικός αυτός ήταν ο Τάισον Γουόρντ. Ο Αμερικανός ήταν παντού σε άμυνα και επίθεση, έλυσε τα χέρια του Ολυμπιακού με καλάθια σε δύσκολες φάσεις, έκανε το κομμάτι του στην άμυνα με τον τρόπο που χρειαζόταν η ομάδα και έδειξε γιατί χαίρει της εκτίμησης του Μπαρτζώκα που τον ήθελε από νωρίς στο Λιμάνι. 

Έζησε το πρώτο του ντέρμπι, τρελάθηκε με την ατμόσφαιρα και έπαιξε απέναντι σε έναν αδελφικό του φίλο, τον Τι Τζέι Σορτς. Πήρε μία γεύση από πολλά τέτοια ντέρμπι που θα έρθουν και αυτή που άφησε ήταν γλυκιά δηλώνοντας «παρών» στο πιο απαιτητικό - από όλες τις πλευρές - ματς ως τώρα. 

Κανένα ντέρμπι δεν είναι αδιάφορο

Αυτή η ατάκα «αυτό το ντέρμπι δεν έχει να δώσει κάτι» ή «είναι αδιάφορο», είναι άτοπη. Πάντα ένα ντέρμπι αιωνίων έχει να δώσει κάτι και ποτέ δεν είναι αδιάφορο. Έτσι και αυτό. Μπορεί να μην έκρινε στον απόλυτο βαθμό το πλεονέκτημα έδρας ή κάποιον τίτλο αλλά όπως και να το κάνουμε, στην Ελλάδα όταν παίζουν Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός αντίπαλοι σε οποιοδήποτε άθλημα, όσοι φίλαθλοι, επαγγελματίες, δημοσιογράφοι ασχολούνται με τον αθλητισμό δίνουν προτεραιότητα σε αυτό.

Έτσι και το πρώτο ντέρμπι της σεζόν είχε σκληράδα, ανταγωνιστικότητα, νεύρα και νικητή τον Ολυμπιακό που έκανε ένα ελάχιστο πρώτο βήμα προς το πλεονέκτημα της έδρας που μπορεί να λέει κάτι ή και τίποτα.