Ο ποδοσφαιριστής που πέταγε μολότοφ: «Από 11 χρονών ξέρω πώς να τις φτιάχνω και πώς να τις ρίχνω»

Υπήρξαν ποδοσφαιριστές που δήλωσαν επαναστάτες και άλλοι που όντως ήταν. Οι περισσότεροι πάντως, επαναστάτησαν εντός αγωνιστικού χώρου. Υπήρξαν βέβαια και λαμπρές εξαιρέσεις. Παραδείγματα που μακάρι να ήταν προς μίμηση.

Ο Βραζιλιάνος Σόκρατες μετέφερε τις πολιτικές του θέσεις στην ομάδα του και δημιούργησε τη Δημοκρατία της Κορίνθιανς. Ο Ιρλανδός Τζέιμς ΜακΚλιν όμως, ακολούθησε άλλο δρόμο. Και λίγο έλειψε να ενταχθεί μέχρι και στον ένοπλο αγώνα επίσημα. Διότι, σε ένα βαθμό αντάρτικο πόλης το έκανε! Κυρίως, γιατί -όπως και στην περίπτωση του Σόκρατες- η υπάρχουσα και καθιερωμένη Δημοκρατία δεν τον κάλυπτε. Ήθελε κάτι ανώτερο…

Ο αρχηγός της Ρέξαμ λοιπόν, μίλησε ανοιχτά για τις δύσκολες εμπειρίες της παιδικής του ηλικίας στο ταραχώδες και ιστορικό Ντέρι και για τη συνεπή για τον ίδιο, αλλά αμφιλεγόμενη για πολλούς, στάση του απέναντι στην παπαρούνα της Ημέρας Μνήμης. Το σύμβολο που οι Άγγλοι (οι Καναδοί και οι Αυστραλοί) έχουν καθιερώσει για τα θύματα του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου και η 11η Νοεμβρίου είναι η τιμώμενη ημερομηνία.

Από 11 ετών ήξερε για βενζίνες και μπουκάλια

Σε συνέντευξή του στην εκπομπή «Living with Lucy», ο 36χρονος Τζέιμς ΜακΚλιν περιέγραψε με ειλικρίνεια τα βιώματά του και τα όσα «άκουσε» όταν όλοι αντιλήφθηκαν πως δεν φορά το σύμβολο με την «παπαρούνα» στα ματς της 11ης Νοεμβρίου, όπως έκαναν όλοι οι υπόλοιποι.

«Μεγάλωσα μέσα στις ταραχές», είπε ο ΜακΚλιν όταν το… φερε η κουβέντα και θυμήθηκε πως «από 11 ετών ήξερα πώς να φτιάχνω και πώς να πετάω μολότοφ. Ήταν κομμάτι της ζωής τότε στο Ντέρι». Ειδικά τις μέρες τις επετείου της «Ματωμένης Κυριακής» και στις μεγάλες διαδηλώσεις μέσα στα χρόνια. Γιατί 30 Ιανουαρίου του 1972, όταν Βρετανοί στρατιώτες άνοιξαν πυρ εναντίον άοπλων πολιτών κατά τη διάρκεια ειρηνικής πορείας για τα πολιτικά δικαιώματα και σκότωσαν 14 ανθρώπους, ο παίκτης της Ρέξαμ ήταν αγέννητος. Παρόλα αυτά στιγματίστηκε από την ιστορία, τις αφηγήσεις, την οικογενειακή τραγωδία και τις πολιτικές απόψεις που προέκυψαν στην πορεία.

Έτσι, η ειλικρινής περιγραφή του Τζέιμς ΜακΚλιν φέρνει στο φως τις συνθήκες που διαμόρφωσαν τη στάση του απέναντι στη βρετανική παρουσία στη Βόρεια Ιρλανδία και εξηγούν σε μεγάλο βαθμό γιατί το θέμα της παπαρούνας παραμένει για εκείνον βαθιά προσωπικό.

Η κόκκινη παπαρούνα αποτελεί σύμβολο μνήμης για τους πεσόντες στρατιώτες των βρετανικών δυνάμεων στους πολέμους. Για τον ΜακΚλιν, όμως, η σημασία της είναι διαφορετική. «Για μένα η παπαρούνα είναι ένας πόνος στο στομάχι. Δεν μπορώ να τη φορέσω για να τιμήσω ανθρώπους (τους Βρετανούς πεσόντες) που συμμετείχαν σε πράξεις βίας εναντίον της δικής μου κοινότητας», εξήγησε.

Το 2012, τον καιρό που αγωνιζόταν στη Σάντερλαντ, η απόφασή του να μη φορέσει παπαρούνα στο πέτο της φανέλας του, προκάλεσε κύμα αντιδράσεων. Ο σύλλογος είχε εκδώσει ανακοίνωση υποστηρίζοντας το δικαίωμά του να επιλέξει, όμως η υπόθεση γρήγορα… ξέφυγε από τον έλεγχο.

«Ήμουν 23 ετών και πίστευα ότι ο σύλλογος θα με προστατέψει. Μου είπαν να μη μιλήσω και ότι θα περάσει ο σάλος. Δεν πέρασε! Δεχόμουν απειλές θανάτου, μου έστελναν σφαίρες με το ταχυδρομείο», θυμήθηκε.

Απειλές για εκτέλεση, η στάση του ίδια

Η κατάσταση κάποια στιγμή εκτραχύνθηκε. Έφτασε σε σημείο να ληφθούν μέτρα ασφαλείας για το άτομό του. «Πριν από έναν αγώνα με την εθνική Ιρλανδίας κόντρα στην Αγγλία, πέραν από τις απειλές, ήρθαν πληροφορίες ότι θα με πυροβολήσουν. Οι Αρχές έβαλαν φύλακα έξω από το δωμάτιό μου όλη τη νύχτα. Η γυναίκα μου, πίσω στο Νιούκαστλ, φοβόταν ότι θα με δει να σκοτώνομαι ζωντανά στην τηλεόραση», είπε ο Τζέιμς ΜακΚλιν φανερά συγκινημένος.

Παρά την πίεση πάντως, δεν άλλαξε θέση, ούτε στάση! «Θα μπορούσα εύκολα να πω "θα τη φορέσω" και να τελειώσει το θέμα. Αλλά τότε θα είχα ξεπουλήσει τον εαυτό μου. Προτίμησα να με κρίνουν για τη στάση μου παρά να απαρνηθώ όσα πιστεύω», τονίζει.

Ο Ιρλανδός ποδοσφαιριστής έχει επαναλάβει ότι η στάση του δεν στρέφεται εναντίον της Βρετανίας ή της θρησκείας, αλλά στηρίζεται σε προσωπικά και ιστορικά τραύματα. «Έξι από τους επτά ανθρώπους της οικογένειας Κρέγκαν, όπου μεγάλωσα, σκοτώθηκαν την Ματωμένη Κυριακή. Δεν γίνεται να φορέσω ένα σύμβολο που, για εμένα, συνδέεται με εκείνες τις φρικαλεότητες», υπογράμμισε.

Κατά καιρούς ο ΜακΚλιν έχει δεχθεί χαρακτηρισμούς όπως αυτός του «Super-Provo» για να υπαινιχθούν κάποιοι πως στηρίζει τον IRA (Ιρλανδικός Δημοκρατικός Στρατός), ωστόσο το 2018 δικαιώθηκε δικαστικά όταν μέλος του Δημοτικού Συμβουλίου του Μπέλφαστ αναγκάστηκε να του ζητήσει συγγνώμη και να του καταβάλει αποζημίωση 63.000 λιρών για συκοφαντική δυσφήμιση.

Οι επιθέσεις συνεχίζονται και μερικές φορές είναι ισχυρές, αλλά ΜακΚλιν έχει προσπαθήσει να δώσει θετικό πρόσημο. Έχει δωρίσει φανέλες του χωρίς το έμβλημα της παπαρούνας σε φιλανθρωπικά ιδρύματα στην Ιρλανδία. Και μην νομίζετε ότι δεν έχουν αξία. Είναι συλλεκτικές και υπάρχουν άνθρωποι που θα έδιναν… πολλά γι’ αυτές.

Φέτος, συνεχίζει την πορεία του στη Ρέξαμ, μία ομάδα του έχει προσελκύσει παγκόσμιο ενδιαφέρον,λόγω των ιδιοκτητών της, Ρομπ ΜακΈλχενι και Ράιαν Ρέινολντς. Παρά το σοβαρό τροχαίο ατύχημα που είχε τον Ιανουάριο, από το οποίο βγήκε σώος, ο ΜακΚλιν έχει επιστρέψει δυναμικά στις αγωνιστικές υποχρεώσεις και μάλιστα σε οκτώ συμμετοχές στην Championship έχει ήδη σκοράρει 2 γκολ.