Περί Γιούρτσεβεν…

Είναι συχνό φαινόμενο και όχι μόνο στο χώρο του αθλητισμού. Οι θυμοσοφίες είναι συχνά πυκνά  ακριβείς. Καλύτερα να σου βγει το μάτι παρά το όνομα. 

Γράφεται αυτό το κείμενο για να ξεπλύνει τον Ομέρ Γιούρτσεβεν επειδή του …βγήκε αδικαιολόγητα το όνομα; Όχι! 

Είναι όμως, δυσάρεστο να επικεντρώνονται όλες οι κριτικές στο πρόσωπο ενός ανθρώπου, που δεν είναι, ούτε αυτοπροσδιορίστηκε ως σταρ, ούτε είναι προβληματικός ως επαγγελματίας. Κάθε άλλο! 

Το παιχνίδι στην Μπολόνια αποκάλυψε για ακόμα μία φορά ότι ο Παναθηναϊκός έχει σημαντικές αδυναμίες να δουλέψει πάνω στην άμυνά του. Κι αν τις εστιάσει πάνω στα εγγενή ή μη ελαττώματα του Γιουρτσεβέν, τότε θα κάνει μία πάρα πολύ ωραία, μεγάλη κι εντυπωσιακή τρύπα στο νερό. 

Ο Γιούρτσεβεν…

• Είναι αργός
• Δεν είναι καθόλου ταχύς όταν πρόκειται να διανύσει αποστάσεις μετά το hedge out για να επανέλθει στον παίκτη του. 
• Επίσης, όταν χρειάζεται να διανύσει αποστάσεις δεν έχει τη δυνατότητα (ή την αθλητικότητα, πες το όπως θέλεις) να παρουσιαστεί ως rim protector. Ακόμα κι αν βρει τελικά τη θέση του κάτω από το καλάθι, το πιθανότερο είναι ότι δε θα σταματήσει κανέναν που θα επιχειρήσει να πλησιάσει σε αυτό. 
• Η τακτική κατανόησή του μπορεί να γίνει πολύ καλύτερη και για αυτό οι αποφάσεις του είναι (κάποιες φορές) αμφιλεγόμενες. 
• Είναι soft, παρά το θεώρατο κορμί του

Πέραν όμως, αυτών που δεν κάνει καλά ο Τούρκος και έχουν αναπαραχθεί τόσες φορές που είναι πλέον κοινός τόπος, ίσως θα ήταν σκόπιμο να αντιστρέψουμε την πυραμίδα...

• Τι κάνει ο Παναθηναϊκός για να τον προστατεύσει και να αναδείξει τον καλύτερο εαυτό του;
• Είναι μόνο δική του αδυναμία, ή μήπως η συνολική ομαδική αμυντική λειτουργία εκθέτει όλες τις προβληματικές πλευρές του;

Αναλύοντας το παιχνίδι με την Μπολόνια, είναι φανερό ότι ο Παναθηναϊκός έχει δεχθεί ουκ έστιν αριθμό πόντων μέσα από το ζωγραφιστό, με κάθε πιθανό κι απίθανο τρόπο…

Pick n roll

Transition

Post Up παιχνίδι

Off ball κίνηση που καταλήγει σε ένα εύκολο λέι απ κ.α.

Συνολικά, πέραν της επίθεσής του, που αιχμαλωτίστηκε στο physicality των παικτών της Βίρτους και ο Παναθηναϊκός ουδέποτε επέδειξε τον αγωνιστικό χαρακτήρα να ανταπεξέλθει στην ασφυκτική σωματική και αθλητική πίεση των Ιταλών, το μεγάλο πρόβλημα εντοπίζεται στην άμυνα. 

Οι Ιταλοί δοκίμασαν με διάφορους τρόπους να χτυπήσουν πάνω  στα μειονεκτήματα των πράσινων…

Εμείς θα επικεντρωθούμε στο pick n roll…

Βάσει της σχολιαστική ανάλυσης του αγώνα (που την κάνουν σπουδαία εργαλεία κι όχι εμείς φυσικά), μέχρι το σημείο που ο Μόργκαν ευστοχεί στο τρίποντο που φέρνει τη διαφορά στους 19 πόντους (72-53), η Βίρτους έχει τρέξει 20 συνεργασίες pick n roll… Ο Συνολικός αριθμός είναι 29 μέχρι το τέλος του αγώνα, στις οποίες οι πράσινοι δέχονται 1.034 πόντους ανά κατοχή… Δεν είναι απογοητευτικό. 

Βεβαίως, ο ίδιος συντελεστής θα μπορούσε να είναι πολύ μεγαλύτερος, αν ειδικά στην πρώτη περίοδο οι γηπεδούχοι ευστοχούσαν σε διαδοχικά …πέναλτι που είχαν μέσα στη ρακέτα, αλλά δεν είναι αυτό το point. 

Από αυτές τις 20 κατοχές, ο Γιούρτσεβεν, εμπλέκεται στις 10… Με δική του ευθύνη ο Παναθηναϊκός έχει δεχθεί μόνο 2 πόντους ενώ υπάρχουν άλλοι τρεις πόντοι όπου η ευθύνη επιμερίζεται. 

Πάμε λοιπόν σε ερωτήματα και συμπεράσματα: 

Τι είνα η hedge out άμυνα;

Επιγραμματικά, γιατί καμία δράση στο μπάσκετ δεν μπορεί να αναλυθεί σε λίγες γραμμές, είναι η προσπάθεια που κάνει μία ομάδα, στέλνοντας δεύτερο παίκτη στον χειριστή να του σταματήσει τη δημιουργία, να καθυστερήσει την εκδήλωση της επίθεσης, να ανακόψει γωνίες πάσας, να τον αποτρέψει από μία κάθετη κίνηση, να ασκήσει πίεση έστω και προσωρινά.

Μία άμυνα που απαιτεί ελίτ ομαδική λειτουργία

Σε αντίθεση με την άποψη που μπορεί να έχει κάποιος, η hedge out είναι μία από τις πιο ομαδικές και πιο απαιτητικές άμυνες που μπορεί να χρησιμοποιήσει μία ομάδα και αυτή που απαιτεί αλάνθαστη συνεργασία και επικοινωνία όλων των παικτών. Οχι μόνο των δύο που προς στιγμή βρίσκονται στον χειριστή. Και σίγουρα ΟΧΙ μόνο του ψηλού. 

Αν ο βασικός σέντερ, ή τέλος πάντων η πρώτη επιλογή που έρχεται από τον πάγκο, δεν μπορεί να ανταποκριθεί σε μία φιλοσοφία, γιατί η ομάδα επιμένει να του το ζητάει; Με ποιο τρόπο ο Παναθηναϊκός επαναλαμβάνοντας  ακριβώς το ίδιο πράγμα, φιλοδοξεί ότι μπορεί να έχει διαφορετικό αποτέλεσμα; 

Ωστόσο, αυτό που θέλουμε να καταδείξουμε είναι ότι ο Γιούρτσεβεν δεν είναι πάντα αυτός το πρόβλημα στην άμυνα pick n roll. 

ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ 1

Κοιτάξτε την φάση που ακολουθεί

O Παναθηναϊκός φέρνει ένα πολύ μεγάλο κορμί, λίγο πιο κάτω από το κέντρο του γηπέδου και του ζητάει να ασκήσει πίεση στον χειριστή με hedge out… Αυτό έχει ως μοναδικό αποτέλεσμα, ο σέντερ του Παναθηναϊκού, να χρειαστεί να τρέξει πιο γρήγορα και σε μεγαλύτερη απόσταση για να επανέλθει στον παίκτη του…

Όλα αυτά θα μπορούσαν να αποφευχθούν αν ο Παναθηναϊκός στη συγκεκριμένη φάση έπαιζε under, προκειμένου να περάσει ο Σλούκας από κάτω, ο Παγιόλα στο σημείο που βρίσκεται είναι εντελώς ακίνδυνος και δε θα χρειαζόταν καμία περιστροφή…   

Πέραν αυτού όμως, ακόμα και σε αυτή την εκτέλεση, γίνονται λάθη για τα οποία δεν ευθύνεται ο Τούρκος…

Και πάμε στο αμέσως επόμενο καρέ…

Ο Αταμαν ζητά hedge out ακόμα και τόσο μακριά… Επιλογή είναι. 

Όταν λοιπόν, ο Γιούρτσεβεν θα βγει ως δεύτερος παίκτης στο hedge out, ο αντίπαλος ψηλός θα προσπαθήσει να εκμεταλλευτεί τον πελώριο ανοιχτό χώρο στην κορυφή της ρακέτας και να κάνει dive προς στο καλάθι…. Εκεί λοιπόν, στην πιο σημαντική δράση που γίνεται στη hedge out άμυνα μακριά από την μπάλα ο Κέντρικ Ναν είναι υποχρεωμένος να βάλει γερά το κορμί του, να γίνει ο Tag Player για να ανακόψει την πορεία του Σμαϊλάγκιτς προς το καλάθι, προκειμένου να δώσει χρόνο στον Γιούρτσεβεν να επιτρέψει…. 

Κι αυτό που γίνεται είναι το εξής: Ο Κέντρικ Ναν, όχι μόνο δεν βάζει το κορμί του γερά για να σταματήσει τον Σέρβο σέντερ, αλλά του επιτρέπει με θαυμαστή ευκολία, να περάσει από μπροστά του, χωρίς να τον εμποδίσει καθόλου, τη στιγμή που οι Γιούρτσεβεν προσπαθεί να τρέξει να προλάβει…

Το αποτέλεσμα είναι κάρφωμα! Και όχι, αυτό δεν είναι αδυναμία του Γιουρτσεβέν. 

ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ 2

Στο high pick n roll του Παγιόλα (σε φάσεις που η Βίρτους θέλει να χτυπήσει εις διπλούν στις αδυναμίες Σλούκα και Γιούρτσεβεν), ο Τούρκος παίζει drop. Έχοντας έναν στόχο: Να ελέγξει ελαφρώς την κίνηση του Παγιόλα μέχρι να επιτρέψει ο Σλούκας, αλλά και να μπορεί να τρέξει στον Σμαϊλάγκιτς που είναι πολύ καλός σουτέρ. Ενώ ο Σλούκας προσπαθεί και τελικά περνάει από το σκριν, κατόπιν κοντοστέκεται. Αρχικά πάει να μαρκάρει τον ψηλό, μετά αλλάζει γνώμη και κατευθύνεται προς τον Παγιόλα.… Όλες οι γωνίες πάσας για τον Ιταλό είναι ανοιχτές. Σε μία φάση που έτσι κι αλλιώς ο Παγιόλα έχει 2 πεντακάθαρες πάσες (Σμαϊλάγκιτς και Μόργκαν στη γωνία) και μία στο cut στην αδύνατη πλευρά, πιο δύσκολη. 

Το γεγονός ότι ο Σλούκας κοντοστέκεται και τελικά παίζει ενδιάμεσα, είναι πολύ κακή μη λεκτική επικοινωνία που ανάβει κόκκινο φανάρι στον ψηλό, ο οποίος δεν ξέρει πια που να κινηθεί, αφού ο γκαρντ δεν αποφασίζει πως θα μαρκάρει. Με δεδομένο ότι ο Παναθηναϊκός δε παίζει ποτέ αλλαγές με τον Γιούρτσεβεν, αυτό που έπρεπε να κάνει ο Σλούκας ήταν να ακολουθήσει τον Παγιόλα και ο σέντερ να προσαρμοστεί στην κίνηση του αντίπαλου ψηλού. Τελικά η Βίρτους αστόχησε, αλλά αυτό έχει ελάχιστη σημασία. Γιατί το ανοιχτό σουτ βγήκε. Και η έλλειψη συνεννόησης είναι εμφανής. 

ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ 3

Νέο pick n roll με τον Βιλντόσα αυτή τη φορά, και τον Ντιουφ. Ο Σορτς μαρκάρει τον Αργεντίνο και ο Γιούρτσεβεν βγαίνει για ακόμα μία φορά στο hedge out.

O Σορτς προσπαθεί να παρακολουθήσει την κίνηση του Βιλντόσα τη στιγμή που ο Γιούρτσεβεν, γυρνάει προς τον παίκτη του, αλλά δέχεται δυνατό σκριν από τον Χάκετ που τον παρεμποδίζει…

Την κίνηση του Ντιούφ δεν ελέγχει ο Σλούκας (όπως πιθανώς θα έπρεπε) που είναι ακριβώς δίπλα, ο Γκραντ από την αδύνατη πλευρά, υποχρεώνεται να μαζευτεί για να περισώσει ό,τι μπορεί και αφήνει τον πιο επικίνδυνο σουτέρ της Βίρτους ξεμαρκάριστο. Τρίποντο και η διαφορά στους 19. 

Ο Γιούρτσεβεν έχει συγκεκριμένες αδυναμίες. Και ο Αταμαν καλείται να διαχειριστεί μία περίεργη συνθήκη. Από την ομάδα του απουσιάζει ο παίκτης που θεωρείται ως ο καλύτερος σέντερ στην Ευρώπη, ο Ματίας Λεσόρ. Είναι αυτός που μπορεί να αποτελέσει τον ακρογωνιαίο λίθο κάθε άμυνας, διότι τα χαρακτηριστικά του επιτρέπουν στον προπονητή να χρησιμοποιήσει όποια τακτική επιθυμεί. Ο Λεσόρ μπορεί να παίξει τα πάντα. Ο Αταμαν τον περιμένει να επιστρέψει. Ίσως και ο ίδιος να προβληματίζεται αν πρέπει να αλλάξει τη φιλοσοφία του, έστω και για μερικά ματς, για να μακιγιάρει τα μειονεκτήματα του ενός, ή πρέπει να διδάξει αυτό που θα παίξει η ομάδα του όταν ο Λεσόρ, με το καλό επιστρέψει. 

Σε κάθε περίπτωση οι παίκτες, όλοι oι παίκτες έχουν καλύτερα και χειρότερα στοιχεία. Και οι ομάδες είναι σκόπιμο να ακολουθούν τακτικές που τους προστατεύουν. Και ταυτόχρονα, να δουλεύουν σκληρά, ώστε το σύνολο να βρίσκει την απαιτούμενη χημεία και συνολική λειτουργία. Αν οι γκαρντ δεν πιέσουν περισσότερο για να καλύψουν γωνίες πάσας μετά το σκριν, αν ο Tag player (ο παίκτης που μαρκάρει στην weak side και έχει ρόλο να ανακόψει την πορεία του ψηλού προς το καλάθι βάζοντας δυνατά το κορμί του) δεν είνα αφοσιωμένος, αν δεν υπάρχει επικοινωνία (λεκτική ή μη λεκτική), ο Γιούρτσεβεν θα είναι πάντα ο εύκολος στόχος που ακόμα κι  αν παει στο σπίτι του, κανενα πρόβλημα δε θα λυθεί.