Σε τρία ματς ο Παναθηναϊκός έβγαλε... MVP τους αντίπαλους γκολκίπερ, αλλά μπορεί να περάσει

«Άλλο» ματς, άλλη προσέγγιση, ξανά πολύ «γεμάτη» εμφάνιση, αλλά στο τέλος -μετά απ' αυτό το 0-0 και τον τρόπο με τον οποίο ήρθε στο φινάλε- η ίδια πικρή γεύση του... παραλίγο και του «μπορούσε». Ήταν πολύ «διαφορετικό» αυτό το πρώτο παιχνίδι του Παναθηναϊκού με τη Σαχτάρ Ντόνετσκ στο ΟΑΚΑ στον 3ο προκριματικό του Europa League, σε σχέση με τη σειρά των αγώνων απέναντι στη Ρέιντζερς, όμως και πάλι οι «πράσινοι» δεν πήραν στο τέλος αυτό που θα άξιζαν βάσει της συνολικής εικόνας τους. Αυτό το «ένα» γκολ που τους το στέρησε σε τρεις περιπτώσεις, με συγκλονιστικές αποκρούσεις ο -κορυφαίος του γηπέδου- γκολκίπερ της ουκρανικής ομάδας, Ντμίτρο Ρίζνικ.

Πλάκα στην πλάκα, τρία ματς έχει δώσει ως τώρα ο Παναθηναϊκός στα εφετινά ευρώ-προκριματικά του και στα τρία έχει βγάλει... MVP τους αντίπαλους τερματοφύλακες. Με τη Ρέιντζερς ήταν σχεδόν ανίκητος και στα δύο παιχνίδια ο Μπάτλαντ (για τον οποίο ο Σούταρ είπε μετά τη ρεβάνς πως θα έπρεπε να του δώσουν... πριμ όλοι οι υπόλοιποι παίκτες), με τη Σαχτάρ κατέβασε «ρολά» ο Ουκρανός. «Μαγκιά» του, αλλά κι ένα μεγάλο... κρίμα για τους «πράσινους», που συνεχίζουν να αδικούν τους εαυτούς τους στα τελειώματα των φάσεων.

Κι αν ο Ρίζνικ έκανε τον... Μπανκς στην οβίδα «α-λα Σαραβάκου» του Πελίστρι στο 45’ (τι πήγε να βάλει ο Ουρουγουανός!) και στο ωραίο, γωνιακό, φαλτσαριστό σουτ του Ζαρουρί στο 85’, αυτό που έβγαλε στο 81’ στο πλασέ του Κάρολ Σφιντέρσκι ήταν... μουντιαλική επέμβαση.
Αλλά και μία στιγμή που ο Πολωνός φορ -για την κλάση του- έπρεπε στο σημείο που βρέθηκε να... μπει με την μπάλα στα δίχτυα. Δεν το έκανε. Ας ελπίσουμε να το κάνει σε μία εβδομάδα (14/8, 21:00) στην πατρίδα του, στη ρεβάνς της «Miejski Arena» της Κρακοβίας.

Είχε «διαβάσει» εξαιρετικά όλες τις συνθήκες

Ο Ρουί Βιτόρια προσέγγισε πάρα πολύ σωστά κι ορθολογικά όλο το παιχνίδι με τους Ουκρανούς απ’ την αρχή ως το φινάλε του. Δεδομένων και των απουσιών που είχε σε σχέση με τα ματς κόντρα στη Ρέιντζερς («λαβωμένοι» οι Ιωαννίδης, Μπακασέτας, στην Σπόρτινγκ Λισσαβόνας πλέον ο Βαγιαννίδης), ήξερε πως απέναντι σ’ αυτή την σούπερ ποιοτική ομάδα, έπρεπε να προετοιμάσει κάτι... διαφορετικό σε σχέση με αυτό που έπαιξε και στα δύο ματς με τους Σκωτσέζους.

Αυτή τη φορά δεν θα μπορούσε να πιέσει τόσο ψηλά στο γήπεδο, για να πάρει μπάλες και να κρατήσει «εγκλωβισμένο» στο δεύτερο μισό τον αντίπαλο. Θα ήταν... αυτοκτονικό απέναντι σε μία ομάδα η οποία ξέρει... τόνους μπάλας, έχει τρομερούς αυτοματισμούς και πάντοτε σωστές αποστάσεις των παικτών της στις γωνίες πάσας, ενώ κι ακόμη και τα δύο στόπερ της κάνουν την μπάλα... κομπολόι.

Αν ο Παναθηναϊκός πήγαινε να πιέσει με τον τρόπο που έκανε στα ματς με τους Σκωτσέζους, οι Ουκρανοί (μία εξαιρετικά καλοδουλεμένη ομάδα υπό τον Αρντά Τουράν κι αυτό το πιστώνεται ο πολύ φορτικός με τους διαιτητές Τούρκος τεχνικός) θα έσπαγαν για... πλάκα με τους αυτοματισμούς τους την πίεση των «πράσινων» και θα έφευγαν στο ξέφωτο, για να κάνουν το... πάρτι που έκαναν στα δύο ματς με την Μπεσίκτας.

Έκανε αυτό που έπρεπε για να την αντιμετωπίσει

Εδώ η προσέγγιση έπρεπε να είναι όχι απαραίτητα «συντηρητική», αλλά δεδομένα πολύ πιο προσεκτική. Με κλείσιμο των διαδρόμων, συμπαγή παρουσία μπροστά από το αμυντικό τρίτο των «πράσινων» κι απόπειρες για κόντρα επιθέσεις κυρίως απ’ τις πτέρυγες όπου οι δύο μπακ της Σαχτάρ βρίσκονταν διαρκώς πάνω απ’ τη μεσαία γραμμή.

Το έκανε πολύ καλά όλο αυτό ο Παναθηναϊκός, παρότι η Σαχτάρ σου έβγαζε μέσα στο γήπεδο την αίσθηση μίας τρομερά ποιοτικής ομάδας που αν έβρισκε έστω μία... αδράνεια, θα την «τιμωρούσε». Δεν το έκανε, διότι στις 2-3 περιπτώσεις που συνέβη αυτό, έκανε τρεις καθοριστικές αποκρούσεις (και) ο Ντραγκόφσκι.

Ακόμη πιο σωστές ήταν και οι αλλαγές που έκανε στο 55’ ο Πορτογάλος τεχνικός, προστατεύοντας πρώτα απ’ όλα την ομάδα του από μία δεύτερη κίτρινη σε Τσιριβέγια ή Κυριακόπουλο κι οχυρώνοντας ακόμη περισσότερο τη γραμμή μπροστά απ’ τους (εξαιρετικούς) Τουμπά και Πάλμερ-Μπράουν.

Την «κοίμισε» και πήγε στο τέλος να το πάρει

Μετά το 60’ με 65’ ο Βιτόρια την «κοίμισε» τη Σαχτάρ. Της «επέτρεψε» να έχει την εντύπωση πως απ’ την στιγμή που είχε την μπάλα στα πόδια ήταν το... αφεντικό στο ματς και το τελευταίο 20λεπτο -όταν πέρασε και τον Ανάς Ζαρουρί στο γήπεδο (πολύ καλός στο ντεμπούτο του ο Μαροκινός μεσοεπιθετικός)- πήγε να της «αρπάξει» το ματς μέσα απ’ τα χέρια.

Θα μπορούσε να το κάνει εντέλει και θα ήταν η τέλεια... ληστεία, αλλά εκεί που έπρεπε να «σκοτώσει» ο Παναθηναϊκός το παιχνίδι, ειδικά στην ευκαιρία του Σφιντέρσκι, έδειξε ξανά μεγάλη αναποτελεσματικότητα.

Η ουσία πάντως είναι πως το 0-0 αφήνει ορθάνοικτα τα πάντα για τη ρεβάνς. Ναι, οι Ουκρανοί παραμένουν το φαβορί, όμως όσο ο Παναθηναϊκός συνεχίζει να «διαβάζει» τόσο καλά τα ματς, τις συνθήκες και τις απαιτήσεις τους, ουδείς μπορεί να τον «ξεγράφει».
Η συνολική εμφάνισή του (και) σ’ αυτό το ματς, σε διαφορετικό μοτίβο απ’ τα δύο παιχνίδια με τη Ρέιντζερς, δεν επιτρέπει να τον «ξεγράφει» κανείς. Κι αυτό οι πρώτοι που το κατάλαβαν σ’ αυτόν τον πρώτο αγώνα του ΟΑΚΑ ήταν οι ίδιοι οι Ουκρανοί...

Και τι διάολο, δεν μπορεί να τα «χάνει» όλα πια απ’ τα... τρία μέτρα. Στην Κρακοβία θα έχει την ευκαιρία να το... ξορκίσει κι αυτό.