Σίσκος στο Athletiko: «Απέδειξα ότι ανήκω στην ελίτ - Δεν είμαι μακριά από αυτό που ονειρεύομαι»

Ο Απόστολος Σίσκος κατέκτησε την 5η θέση στον κόσμο στον τελικό των 200μ ύπτιο της Παρασκευής 1 Ιουλίου, σε μία κούρσα στην οποία το μετάλλιο απαιτούσε υπέρβαση.

Ο Σερραίος κολυμβητής τερμάτισε σε 1:55.13 και το χάλκινο που πήγε στον Γιοάν Εντογιέ Μπρουάρ κρίθηκε στο 1:54.62, μόλις 4 εκατοστά πιο γρήγορα από το ατομικό και πανελλήνιο ρεκόρ που έχει σημειώσει ο 20χρονος Έλληνας φέτος.

Ο ταλαντούχος νεαρός κολυμβητής μίλησε αμέσως μετά στο Athletiko στη μεικτή ζώνη του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος της Σιγκαπούρης και μίλησε μέσα από την ψυχή του όχι για όσα έχασε, αλλά για όσα κέρδισε και για όσα έρχονται στο μέλλον.

Για την κούρσα του και το mindset με το οποίο μπήκε στον αγώνα, τόνισε: «Μπήκα αποφασισμένος, ήθελα να περάσω γρήγορα στα μισά, να είμαι μέσα στην κούρσα. Πέρασα τους διπλανούς μου αλλά αυτούς στην άλλη μεριά δεν κατάφερα, δυστυχώς. Παρ' όλα αυτά, είμαι ευχαριστημένος. Δεν μπορώ να πω κάτι αρνητικό. Είναι μεγάλη επιτυχία αυτό που συνέβη. Θα το συνειδητοποιήσω με την επιστροφή μου.

Για τον χρόνο του, το 1:55.13, που απείχε μερικά εκατοστά από το ατομικό του, δήλωσε: «Πίστευα ότι δεν μπορούσα να πάω λίγο πιο γρήγορα, αλλά ο τελικός είναι κάτι τελείως διαφορετικό. Χαίρομαι που έφερα ένα καλύτερο αποτέλεσμα από αυτό στην Ντόχα και ανέβασα τη χώρα μας όσο πιο ψηλά μπορούσα, στη δεδομένη στιγμή»., ενώ συγκεκριμένα για το όνειρο του μεταλλίου, πρόσθεσε: «Ήταν δύσκολο το μετάλλιο, λίγο πιο κάτω από το ατομικό μου ρεκόρ. Ακόμα κι αν το είχα κολυμπήσει, θα ήμουν εκτός βάθρου. Ήθελα σίγουρα να γράψω 1:54, αλλά νομίζω πως δεν μπορώ να είμαι αχάριστος με όσα πέτυχα φέτος. Για ένα διάστημα ήμουν πρώτος στον κόσμο. Πήρε το χρυσό στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Κ23, πήρα την πέμπτη θέση εδώ. Οπότε, νιώθω ότι κλείνω πολύ όμορφα τη σεζόν και με πολλές ελπίδες για το μέλλον».

Πιστεύω πως το απέδειξα: ανήκω στην ελίτ στα 200μ ύπτιο. Πλέον με υπολογίζουν

Δεν είναι κρυφό μυστικό ότι ο Σίσκος κυνηγούσε το παγκόσμιο μετάλλιο. Ήταν προσδοκία στηριγμένη σε δεδομένα και σε επιδόσεις. Αυτή τη φορά μπορεί να μην ήρθε, αλλά η στοχοθέτηση είναι σε αυτό το επίπεδο, στο άμεσο μέλλον: «Όποιο κι αν ήταν το αποτέλεσμα, εγώ θα ήμουν χαρούμενος. Εννοείται ήθελα το μετάλλιο, αλλά με υπομονή θα έρθει και αυτό που ονειρεύομαι. Δεν είμαι μακριά. Πιστεύω πως όταν γυρίσω πίσω, θα ηρεμήσω και θα έχω στο πίσω μέρος του μυαλού μου αυτό το trigger του μεταλλίου που είχα ονειρευτεί. Θα ήταν η μεγάλη υπέρβαση της χρονιάς, αλλά δεν ήρθε. Αντί να βάλω 10 στα 10 στην χρονιά, βάζω 9 στα 10.

Τώρα ξεκούραση γιατί ελπίζω σε ακόμη καλύτερη σεζόν του χρόνου. Και φυσικά, πιο δύσκολη. Αλλά με εμπειρία, αυτοπεποίθηση και, πάνω απ’ όλα, κίνητρο. Πιστεύω πως το απέδειξα: ανήκω σε αυτή την ελίτ στα 200μ ύπτιο. Πλέον με υπολογίζουν, είμαι μια ανερχόμενη δύναμη και ήμουν και ο νεότερος στον τελικό».

Απόστολε, τι θα έλεγες στα παιδιά που ονειρεύονται να φτάσουν σε αυτό το επίπεδο;

«Θέλει υπομονή και αγάπη για αυτό που κάνεις. Ειδικά σε τέτοιο επίπεδο, όπου απαιτούνται τεράστιες θυσίες. Είναι αμέτρητες οι προπονήσεις. Αλλά όταν αγαπάς αυτό που κάνεις, δεν τα νιώθεις όλα αυτά, τα αφήνεις στην άκρη και νιώθεις περήφανος για τον εαυτό σου και για τους ανθρώπους που σε στηρίζουν. Από την οικογένεια, τους φίλους, τους χορηγούς... Όλοι μαζί. Ένα τεράστιο "ευχαριστώ". Είναι πραγματικά μια οικογένεια όλοι αυτοί που με συνοδεύουν μέχρι σήμερα.

Θέλω να ευχαριστήσω την TYR, την Garmin, τα BodyFit που είναι και οι χορηγοί μου. Αλλά και την οικογένειά μου, τον προπονητή μου, τους θεραπευτές, τους γυμναστές. Και φυσικά κάποιους φίλους που βλέπουν αυτή τη στιγμή αλλά δεν μπορούσαν να είναι εδώ. Το κάνεις για σένα, αλλά και για κάτι μεγαλύτερο. Για όλους εκείνους που σε βλέπουν από την τηλεόραση. Στην κάθε χεριά, ένιωθα πως κολυμπάω μαζί με όλους τους Έλληνες. Μέχρι και τα τελευταία μέτρα».