Στον ίσιο δρόμο, για να βγει στο φως

Ματς πρωταθλήματος ανάμεσα σε δύο προκριματικά-φωτιά. Ότι… χειρότερο για προπονητή, ειδικά αν είναι και πρεμιέρα πρωταθλήματος. Η ομάδα ανέτοιμη, μεταγραφές ανοιχτές, πολλές συζητήσεις, αρκετός κόσμος σε διακοπές. Ευκαιρία για ζημιά... 

Η ΑΕΚ του Μάρκο Νίκολιτς κατάφερε αυτό τον φόβο και τον έδιωξε μακριά. Με τη δουλειά της. Με τον κόπο της. Δεν της χαρίστηκε τίποτε, όπως σε κανένα από τα έξι ματς που έχει δώσει αυτό το καλοκαίρι. Δύο προκρίσεις, για την τρίτη θα παλέψει μέσα στην έδρα της σε ιδανική συνθήκη και νικηφόρα πρεμιέρα στο πρωτάθλημα. Με 2-0 από το ημίχρονο, με πολλές φάσεις και απειλές, έσβησε στο β’ ημίχρονο, έριξε ρυθμούς, το κλείδωσε αφήνοντας τον αντίπαλο μακριά και άρχισε να σκέφτεται την Αντερλεχτ. Αυτά τα ματς, έτσι τα αντιμετωπίζεις.

Εκανε αλλαγές, όχι τρέλες

Στην ποδοσφαιρική κανονικότητα επί των ημερών Νίκολιτς, η ΑΕΚ παραμένει αήττητη, παίζει αυτό που μπορεί για την εποχή με τα λάθη και τα σωστά της και θέλει να πάει στην πρώτη διακοπή ιδανικά. Άλλαξαν παίκτες απόψε, όχι πολλοί, όχι τρέλες, αλλά η μισή 11άδα. Η ομάδα έπαιξε όπως έπρεπε για το επίπεδο του αντιπάλου και την επικινδυνότητα του ματς. Ιδανική συμπεριφορά, με σοβαρότητα και focus στον στόχο.

Ο αυστηρός Νίκολιτς δεν είναι τόσο ικανοποιημένος όσο εμείς. Και είναι λογικό.

Εμείς ζήσαμε και την περσινή λαίλαπα της ΑΕΚ και κάθε τέτοια νίκη την χαιρόμαστε λίγο παραπάνω. Προσπαθεί ο οργανισμός να βγει στο φως. Και πάει καλά μέχρι σήμερα. 

Όλα όμως κρίνονται και ορίζονται από το αποτέλεσμα της Πέμπτης. Αν όλα πάνε καλά, θα είναι… καβάλα στο άλογο ο Σέρβος και όλη η ΑΕΚ. Αν όχι, δεν θα έχει πετύχει τίποτε. Και ας είναι άδικο για εμφάνιση μίας βραδιάς. Anyway η ΑΕΚ μπαίνει στον ίσιο δρόμο για να βγει στο φως. Η περσινή μαυρίλα σε όλα τα επίπεδα μέσα στην σεζόν και ειδικότερα από τον Φλεβάρη μέχρι το τελευταίο ματς, δεν μπορούν να σβηστούν έτσι… μονοκονδυλιά. Μακάρι να γινόταν, όμως αυτό συμβαίνει μόνο με δουλειά, γνώση, καθοδήγηση και ανθρώπους που θέλουν πρώτα να κερδίζουν.

Winner προπονητής

Η ΑΕΚ σε αυτή την συγκυρία έχει την ευτυχία να έχει καθοδήγηση από έναν winner τύπου Νίκολιτς. Πρώτα η νίκη, πρώτα η επιτυχία με κάθε κόστος και μετά όλα τα άλλα. Ολοι πίσω από τον στόχο της νίκης στοιχισμένοι. Προπονητές, παίκτες, τιμ, διοίκηση, οργανισμός.

Απόψε δεν ήταν όλα ιδανικά, μα έγιναν πολλά καλά. Απλώθηκε η ομάδα στο γήπεδο με Ελίασον και Πενράις. Ο Πινέδα ήταν παντού, ο Κοϊτά έπαιζε ουσιαστικά τρίτος κοντά στους επιθετικούς και η ΑΕΚ στις πρώτες φάσεις τα βρήκε 2 γκολ. Έτσι τελειώνουν αυτά τα ματς. Και μετά ψάχνεις το τρίτο γκολ και όσο δεν το βρίσκεις, το διαχειρίζεσαι. Δεν ήξερε να το κάνει η ΑΕΚ. Το έμαθε τώρα.

Θα μπορούσε να είναι το σκορ με πολλά γκολ παραπάνω, αλλά όταν αυτά δεν έρχονται πρέπει να το κλειδώνεις για να μην την πάθεις με ανατροπή. Η ΑΕΚ δεν έδωσε δικαιώματα, κέρδισε το ματς και τώρα σκέφτεται την Αντερλεχτ. Άλλο task αυτό. Άλλο επίπεδο. Άλλος στόχος. Η ΑΕΚ του Νίκολιτς είναι εδώ για να πετύχει και θα… πεθάνει για να το κάνει αυτό την Πέμπτη.

ΥΓ: Ζίνι, Γιόβιτς, Γκατσίνοβιτς, Περέιρα εκτός. Και ο Νίκολιτς δεν κλαψουρίζει. Ψάχνει να βρει λύση. Προπονητής.