Τα 17 λεπτά και 36 δευτερόλεπτα που έκαναν τη διαφορά στο ντέρμπι

Το πρώτο ντέρμπι της φετινής σεζόν σημαδεύτηκε -πριν καν ξεκινήσει- από τις μεγάλες απουσίες των δύο ομάδων. Φουρνιέ και Ουόκαπ έλειψαν κατά κύριο λόγο από τον Ολυμπιακό, ο Ναν από τον Παναθηναϊκό. Η τελευταία βέβαια ήταν της τελευταίας στιγμής και ίσως η πιο κομβική, μιας και μιλάμε για τον κορυφαίο και πιο επιδραστικό παίκτη της Ευρώπης.

Ακόμα κι έτσι, όμως, είδαμε ένα χορταστικό παιχνίδι, αμφίρροπο μέχρι το τελευταίο του λεπτό, με δεκάδες αλλαγές στο προβάδισμα κι ένα σκορ (90-86), το οποίο δίνει ένα πρώτο προβάδισμα για τον μεγάλο στόχο του πλεονεκτήματος έδρας στους Πειραιώτες, αλλά σε καμία περίπτωση δεν τον καθορίζει.

Ξέραμε ήδη πως τόσο ο Παναθηναϊκός, όσο και ο Ολυμπιακός δεν είναι έτοιμοι. Ειδικά οι «πράσινοι» μοιάζουν να βρίσκονται ακόμα στο στάδιο προετοιμασίας κι αυτό φαίνεται κι από το πως διαχειρίζεται ο Εργκίν Αταμάν τα παιχνίδια, με ασυνήθιστα -για τον ίδιο και τη φιλοσοφία του- πολλές αλλαγές σε πρόσωπα και σχήματα κατά τη ροή του αγώνα. Είναι λογικό από τη στιγμή που έχει στα χέρια του ένα γεμάτο ρόστερ με ποιοτικούς παίκτες και ψάχνει ακόμα ρόλους και λειτουργικά σχήματα.

Με τον Κέντρικ Ναν να απουσιάζει, περιμέναμε πως ο Τι Τζέι Σορτς θα πάρει την… μπαγκέτα στην επιθετική λειτουργία των «πράσινων» και αναμέναμε με ενδιαφέρον το πώς θα ανταποκριθεί. Ο Αμερικανός γκαρντ εκμεταλλευόμενος την άμυνα με αλλαγές του Ολυμπιακού, ήταν ο… εαυτός του στην πρώτη περίοδο. Με ένα κεντρικό πικ εν ρολ βρισκόταν απέναντι σε πιο βαριά κορμιά και βασιζόμενος στην ταχύτητά του και το καλό σουτ από μέση απόσταση, έκανε ζημιά στους Πειραιώτες με 9 πόντους και 3 ασίστ (άλλους 7 πόντους) για το αρχικό 18-21 στο δεκάλεπτο.

Την ευκαιρία του εκμεταλλεύτηκε και ο Βασίλης Τολιόπουλος με μια εκρηκτική δεύτερη περίοδο. Μέσα σε 5 λεπτά συμμετοχής σημείωσε 14 πόντους με 4/5 τρίποντα, με τον Παναθηναϊκό να φτάνει μέχρι και το +12. Γενικότερα οι «πράσινοι» στα πρώτα 18 λεπτά του αγώνα, φανέρωσαν δείγματα του μπάσκετ που μπορούν να παίξουν, με εξασφάλιση των ριμπάουντ (με εξαίρεση το ξεκίνημα), γρήγορο τρανζίσιον και πολύ καλή κυκλοφορία της μπάλας. Κάπως έτσι εξηγείται και το 7/15 τρίποντα του ημιχρόνου, που είναι εξαιρετικό για εκτός έδρας ματς, αλλά αντιπροσωπευτικό της ποιότητας των σουτέρ που διαθέτει το Τριφύλλι.

Μοναδική παραφωνία σε αυτό το πρώτο ημίχρονο τα τελευταία 11 δευτερόλεπτα, όταν ο Παναθηναϊκός ήταν στο +8, που έμοιαζε εξασφαλισμένο, έχοντας κι όλη την επίθεση δικιά του για να το διευρύνει πριν οι δύο ομάδες πάνε στα αποδυτήρια, αλλά ο Τι Τζέι Σορτς έδειξε στιγμιαία έλλειψη συγκέντρωσης, σούταρε δύσκολο τρίποντο στα 7 δευτερόλεπτα κι έδωσε την ευκαιρία στον Ολυμπιακό και τον Βεζένκοφ να διαμορφώσει το 43-48 του 20λέπτου.

Οι λεπτομέρειες που καθόρισαν το ντέρμπι

Ήταν δεδομένο πως στο δεύτερο ημίχρονο θα δούμε κάτι διαφορετικό. Αναμενόμενα ο Ολυμπιακός σκλήρυνε την αμυντική του προσέγγιση, πίεσε περισσότερο και περιόρισε τη δράση του Τι Τζέι Σορτς. Αμυντικά ο Παναθηναϊκός έχασε τη συνοχή του ανά διαστήματα από την προσπάθεια του Εργκίν Αταμάν να… ανακατέψει τα πράγματα και να βρει λειτουργικά σχήματα στην επίθεση. Κι αυτό γιατί για 17 λεπτά και 36 δευτερόλεπτα έγινε κάτι που ουδείς μπορεί να χαρακτηρίσει ως φυσιολογικό και αναμενόμενο.

Μόλις 1 λεπτό και 5 δευτερόλεπτα μετά την έναρξη του δευτέρου ημιχρόνου ο Χουάντσο Ερναγκόμεθ ευστόχησε στο 8ο τρίποντο του Παναθηναϊκού (σε 16 προσπάθειες). Το επόμενο επιτυχημένο ήρθε από τον Κώστα Σλούκα 1:19 πριν από το τέλος του αγώνα για το 84-84. Είχαν προηγηθεί 12 σερί άστοχες προσπάθειες, παραπάνω από τις μισές ήταν ελεύθερα σουτ. Κάτι σαν χαμένα… πέναλτι, δηλαδή. Όχι 3-4 να είχαν μπει (που θα έμοιαζε το πιο φυσιολογικό), αλλά έστω 1-2 σε κρίσιμα σημεία του αγώνα, τότε πιθανότατα η κατάληξη να ήταν διαφορετική. Έλλειψε το μεγάλο σουτ και το πλήρωσε ο Παναθηναϊκός.

Ήταν από τις βασικές λεπτομέρειες, για τις οποίες μίλησαν σχεδόν όλοι οι πρωταγωνιστές μετά το τέλος του ντέρμπι. Υπήρχαν κι άλλες τέτοιες βέβαια στο ίδιο διάστημα. Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος εξέφρασε με χαρακτηριστικό τρόπο τα παράπονά του για τη διαιτησία των Τσιμπούρη, Καρπάνου, Μπακάλη και τις 22-11 βολές με τις οποίες ολοκληρώθηκε το ματς. Και κυρίως του δεύτερου, ο οποίος ήταν μέσα στις δύο χαρακτηριστικές φάσεις που ανέβασε στον προσωπικό του λογαριασμό στο Instagram.

Η πρώτη έχει πρωταγωνιστή τον Κώστα Σλούκα, ο οποίος μαρκάρεται από Γουόρντ και Μιλουτίνοφ, πέφτει στο παρκέ και χρεώνεται εν τέλει ο ίδιος με φάουλ στον Σέρβο σέντερ, που εκτελεί δύο βολές.

Η δεύτερη έχει πρωταγωνιστές τους Σάσα Βεζένκοφ και Τι Τζέι Σορτς στη διεκδίκηση ενός ριμπάουντ, με τον Αμερικανό να σωριάζεται στο παρκέ και τον Βούλγαρο άσο να παίρνει την μπάλα και να σκοράρει για το προσπέρασμα του Ολυμπιακού με 82-81.

Η αστάθεια και το πρόβλημα στο «5»

Συνολικά, ο Παναθηναϊκός δείχνει να βελτιώνεται από παιχνίδι σε παιχνίδι. Στο ΣΕΦ επιβεβαιώθηκε, επίσης, το βάθος και η ποιότητα του ρόστερ. Σε οποιαδήποτε άλλη ομάδα, αν έλειπε ο καλύτερός της παίκτης (που τυχαίνει να είναι και ο καλύτερος στην Ευρώπη), η εικόνα δεν θα ήταν αυτή που είδαμε κόντρα στον Ολυμπιακό.

Υπάρχουν, όμως και προβλήματα που παραμένουν και πρέπει να λυθούν όσο το δυνατόν συντομότερα. Αρχικά, λείπει η σταθερότητα στην απόδοση. Τα σκαμπανεβάσματα είναι πολλά, λογικά ως ένα σημείο από τη στιγμή που ο Εργκίν Αταμάν ψάχνει ακόμα ρόλους και χημεία. Πρέπει, όμως, να μειωθούν αυτά τα χρονικά διαστήματα, γιατί η σεζόν προχωράει με συνεχή ματς.

Όπως παραμένει και το πρόβλημα στους ψηλούς. Ο Ομέρ Γιουρτσεβέν ήταν θετικός κόντρα στον Ολυμπιακό, αλλά δεν κάνει τη διαφορά. Για αυτόν τον ρόλο ήρθε ο Ρισόν Χολμς, ο οποίος όμως έχει σοβαρό θέμα προσαρμογής. Ο Αμερικανός σέντερ δεν έχει βρει τα πατήματά του. Ειδικά αμυντικά έχει μεγάλα προβλήματα κόντρα στους αντιπάλους του, κακές τοποθετήσεις, ασυγχρόνιστες περιστροφές. Ψάχνεται συνεχώς και δείχνει να έχει επηρεαστεί και ψυχολογικά. Κι αυτό γιατί δεν είναι επιδραστικός ούτε στην επίθεση.

Οι εμφανίσεις του Μήτογλου στα τελευταία ματς, «μπαλώνουν» κάπως το κενό, αλλά η αγωνιστική άνοδος των δύο προαναφερθέντων παικτών και η επιστροφή του Λεσόρ, μοιάζουν επιτακτική ανάγκη.