Τη σημασία της νίκης στην Τρίπολη ο Άρης θα την καταλάβει στην πορεία

Για τον αποδεκατισμένο Άρη και για τις συνθήκες με τις οποίες πήγε στην Τρίπολη για να παίξει το τελευταίο ματς του 2025, δεν έχει καμία σημασία το πως έπαιξε, αν έκανε και πόσες ευκαιρίες και διάφορα άλλα τέτοια που υπό κανονικές συνθήκες θα είχαν ουσία να τα συζητήσουμε. Μόνο που στην Τρίπολη οι συνθήκες μόνο νορμάλ δεν ήταν. Όταν στην κυριολεξία πας να δώσεις ένα παιχνίδι σε μια έδρα που δεν είχε κερδίσει κανείς μέχρι χθες και δεν έχεις άλλο αμυντικό να βάλεις αν πάθει κάτι κάποιος από τους τέσσερις που ξεκίνησαν (εκ των οποίων οι δυο, Ρόουζ και Φρίντεκ ταλαιπωρήθηκαν από ίωση), ένα χαφ στον πάγκο (Νινγκ), κανένα επιθετικό, δυο πιτσιρικάδες που δεν έχουν παίξει καθόλου (Χαρούπας, Παπασαραφιανός) και δυο τερματοφύλακες στην μόλις 19μελή αποστολή, τότε τα σχόλια περισσεύουν.

Και αυτόματα η νίκη που πέτυχε ο Άρης αποκτάει μεγαλύτερη αξία και θα φανεί στην πορεία και την οικονομία του πρωταθλήματος. Καταρχάς είναι μόλις η 3η που πετυχαίνει στο τελευταίο τρίμηνο. Τη λες και ανάσα. Βαθμολογική σίγουρα αφού αν έχανε μπορεί να έπεφτε και εκτός 8άδας. Κρατάει χαμηλά τον Αστέρα και παράλληλα μειώνει κάπως τη διαφορά με τους… από πάνω, που είχε αρχίσει να μεγαλώνει. Φυσικά προσφέρει ηρεμία στο διάστημα της διακοπής και τον χρόνο για ανασύνταξη, που ειδικά ο Άρης την έχει μεγάλη ανάγκη με τόσες απουσίες που δεν του έχουν επιτρέψει να παίξει ποτέ πλήρης.

Υπό αυτές τις συνθήκες ο Χιμένεθ δεν είχε και πολλά περιθώρια επιλογών. Αποφάσισε να βάλει τον πειθαρχημένο τακτικά Παναγίδη πίσω από τον Μορόν και μπροστά από τους δυο χαφ και τον Μορουτσάν αριστερά αντί του Ντουντού. Οι κιτρινόμαυροι δεν έβγαλαν μάτια με την απόδοσή τους, αλλά τουλάχιστον ήταν πειθαρχημένοι, μαχητικοί και αυτοί οι λίγοι που έμειναν έδωσαν αυτά που μπορούσαν.

Ο Άρης είχε την μπάλα στο πρώτο ημίχρονο δίχως να κάνει φάσεις. Ήταν τυχερός στο 22΄ παίρνοντας το προβάδισμα με το αυτογκόλ του Ιβάνοφ και το διαχειρίστηκε καλά. Δεν απείλησε αλλά δεν απειλήθηκε κιόλας. Στην επανάληψη οι αλλαγές του Κόουλμαν και ιδίως η είσοδος του Μπαρτόλο και στην πορεία και του Καλτσά, έκαναν τους γηπεδούχους πιο επιθετικούς.

Κέρβερος Αθανασιάδης

Τότε ήταν που ο Άρης χρειάστηκε τον τερματοφύλακά του. Ο Αθανασιάδης επιβεβαίωσε ότι είναι σε καλό φεγγάρι και μετά τον Ολυμπιακό σταμάτησε και την πρώην ομάδα του. Έκανε τρεις εκπληκτικές επεμβάσεις σε σουτ των Μπαρτόλο και Καλτσά και δικαιούται ένα δώρο Χριστουγέννων παραπάνω από τους υπόλοιπους. Πρώτα και καλύτερα από τους συμπαίκτες του αφού οι αποκρούσεις του τους… στέλνουν να κάνουν γιορτές με καλύτερο κλίμα και ασφαλώς μικρότερη πίεση. Και με την ελπίδα, με αυτή ζει και αναπνέει ο Χιμένεθ, να μην χρειαστεί μετά τη διακοπή, να παίξει ο Άρης χωρίς 12 ποδοσφαιριστές που όλοι τους θα μπορούσαν να είναι χθες (20/12) βασικοί στο «Θεόδωρος Κολοκοτρώνης».

Στην Τρίπολη ο Άρης έκλεισε με νίκη το πρώτο μισό της σεζόν. Νίκη ασφαλώς σημαντική που βέβαια δεν λύνει αίφνης όλες τις ανορθογραφίες του γκρουπ. Ο Άρης θα χρειαστεί πολλά παραπάνω για να αφήσει οριστικά πίσω του ένα πολύ άσχημο πρώτο εξάμηνο. Ο κρίσιμος Γενάρης με ματς- φωτιά σε πρωτάθλημα και κύπελλο, θα μας δείξει αν η ομάδα του Χιμένεθ θα διορθώσει τα κακώς κείμενα του πρώτου μισού. Αν, πατώντας στην ισοπαλία με τον Ολυμπιακό και τη νίκη στην Τρίπολη, θα καταφέρει να πατήσει γερά στο 5-8, να εξαντλήσει τις πιθανότητές του για την τετράδα, εφόσον δώσει κάποιος αφορμή και φυσικά να προχωρήσει στο Κύπελλο, φτάνοντας ως τα ημιτελικά της διοργάνωσης.