Το «άλλο» προφίλ, η παραδοχή των μεγάλων λαθών του και οι «ειδήσεις» του Αλαφούζου

Άξιζε τον κόπο για να καθίσει ο φίλος του Παναθηναϊκού, βράδυ Κυριακής (16/11),  για δυόμισι ώρες μπροστά απ’ την τηλεόρασή του, το κινητό του ή το tablet του και να παρακολουθήσει τη μεγάλη συνέντευξη που παραχώρησε ο Γιάννης Αλαφούζος στα μεγαλύτερα ελληνικά αθλητικά ΜΜΕ (και όχι μόνο), παρουσία και του Athletiko μέσω του Μιχάλη Τσόχου;

Ναι, σίγουρα και άξιζε τον κόπο, όχι μόνο γιατί ήταν η πιο μεγάλη σε εύρος ερωτήσεων/απαντήσεων, διάρκειας ή πολυφωνίας συνέντευξη που έχει δώσει ο ιδιοκτήτης της «πράσινης» ΠΑΕ στα 13 χρόνια και 5 μήνες που έχει τα ηνία της ομάδας αλλά κυρίως διότι ειπώθηκαν πράγματα -απ’ τα δικά του χείλη κι όχι από κάποιον συνεργάτη του ή πρόσωπο του περιβάλλοντός του εξ ονόματός του- τα οποία έπρεπε να έχουν απαντηθεί καιρό τώρα. Και να μην κυκλοφορούν ως προϊόν ρεπορτάζ ή ως φημολογίες.

Έχω μία ξεκάθαρη σκέψη ως και... αρχή στο μυαλό μου: Για να μπορέσει να (ξανα)χτιστεί σωστά ο επόμενος Παναθηναϊκός, αυτό θα πρέπει πρώτα και πάνω απ’ όλα να γίνει μέσα απ’ την ειλικρίνεια και την αλήθεια. Και μέσα απ’ αυτή τη συνέντευξη -στα δικά μου μάτια- έγινε μία μικρή αρχή. Μέχρι αποδείξεως το... εναντίου.

Ειπώθηκαν πολλά που έπρεπε να έχουν διευκρινιστεί προς τον κόσμο του Παναθηναϊκού εδώ και χρόνια, όπως το τι ακριβώς έγινε τον Σεπτέμβριο του  2017 και γιατί τραβήχτηκε η... πρίζα. Διότι αυτό έγινε επί της ουσίας (κι ας μην το παραδέχθηκε), μολονότι πίσω απ’ όλα τα υπόλοιπα, δηλαδή τις λάθος αποφάσεις κι επιλογές που είχε κάνει κι ο ίδιος ο Αλαφούζος (εκτινάσσοντας ξανά το χρέος στα 54,7 εκατ. ευρώ) υπήρχε κι ένα παρασκήνιο που αφορούσε τις κάκιστες σχέσεις του με την τότε κυβέρνηση και το μπλοκάρισμα των λογαριασμών του.

Διέκρινα μία διάθεση να μιλήσει ο ίδιος με ειλικρίνεια για όσα συνέβησαν και να παραδεχθεί (το έκανε περισσότερες από μία φορές) τα μεγάλα λάθη που έκανε κι ο ίδιος σε επιλογές κι αποφάσεις. Όπως αυτό που έγινε τα Χριστούγεννα του 2023 στο «διαζύγιο» με τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς, το οποίο το... κουβάλησε με τον πιο σκληρό τρόπο σε όλες τις επόμενες επιλογές του, αν και ο ίδιος ανέφερε πως δεν πίστευε πως θα μπορούσε να του φέρει το πρωτάθλημα του 2024.

Επίσης, σ' αυτή την «γκρίζα ζώνη» της σχέσης του με τον σημερινό ομοσπονδιακό τεχνικό (με τον οποίο αποκάλυψε πως μιλάει ακόμα), είπε και κάτι άλλο πολύ σημαντικό για το περίφημο ντέρμπι του COVID του 2023 που έκρινε και τη μεγαλύτερη χαμένη ευκαιρία του Παναθηναϊκού για να πάρει ένα πρωτάθλημα, υποστηρίζοντας πως ο ίδιος προσέφερε στον Γιοβάνοβιτς τη δυνατότητα να γίνει ο αγώνας μία ή δύο μέρες μετά από εκείνη τη Δευτέρα του Μάη, αλλά ο τότε προπονητής της ομάδας του ανέφερε πως δεν ήθελε να αλλάξει το πλάνο, λέγοντας πως οι παίκτες ήταν έτοιμοι ψυχολογικά για να παίξουν.

Υπήρχε αυτό στον «αέρα» από εκείνες τις ημέρες κι επ’ αυτού σίγουρα θα ήταν χρήσιμο και δίκαιο να ακουστεί κάποια στιγμή και η άποψη του Ιβάν Γιοβάνοβιτς. Διότι για την ώρα έχει ειπωθεί η άποψη μόνο της μίας πλευράς.

Ένα εντελώς διαφορετικό προφίλ

Το έτερο που μπορούσε να «δει» κανείς στη συνέντευξη του Αλαφούζου, κι απ’ τον τρόπο με τον οποίο απαντούσε, ακόμη κι απ’ την στάση του σώματος, ήταν η πρόθεσή του να υιοθετήσει ένα «διαφορετικό» προφίλ. Πιο «σκληρό», πιο... απόλυτο, πιο «ποδοσφαιρικό» σε σχέση με τον τρόπο που λειτουργεί και την ιδιοσυγκρασία του.

Και προσπάθησε να το... βγάλει αυτό με το «καλησπέρα» και την ερώτηση του συντονιστή της συνέντευξης Πάνου Βόγλη, όσον αφορά το «γιατί τώρα;» της συνέντευξης, όπου απάντησε: «Έπρεπε γιατί θα έχω μια πιο εμφανή παρουσία στον Παναθηναϊκό πλέον».

Αυτό το «πρέπει να βγεις μπροστά ως ιδιοκτήτης» που τον είχε συμβουλέψει εξαρχής κι ο Φράνκο Μπαλντίνι και το είχε καταγράψει ρεπορταζιακά εδώ κι εβδομάδες το Athletiko, στην ανάλυση των σαρωτικών αλλαγών στο οργανόγραμμα και στον τρόπο λειτουργίας και διοίκησης του Παναθηναϊκού.

Το «πρέπει να βγεις μπροστά» «ακούμπησε» ξανά και στην αντιπαλότητα με τον Ολυμπιακό, με τον Αλαφούζο να βγάζει μετά από καιρό μία διάθεση να πάει σε μία απόλυτη σύγκρουση εφόσον χρειαστεί με τον «αιώνιο» αντίπαλο, στον οποίο αναφέρθηκε πάμπολλες φορές, με επιθετικό τρόπο για το παρελθόν.

Τα όσα ειπώθηκαν και οι μικρές ή μεγαλύτερες ειδήσεις που έβγαλε (απ’ το ότι έρχεται την Τρίτη, 18/11 στην Αθήνα ο Μιγκέλ Άνχελ Κορόνα, μέχρι τη συνάντηση που έκανε το Σάββατο 15/11 με τη «Θύρα 13» κι απ’ το ότι προσπαθεί να μην γκρεμιστεί ή τέλος πάντων να διατηρηθεί το μεγαλύτερο μέρος του γηπέδου της Λεωφόρου, μετά την ανέγερση του Βοτανικού, μέχρι τη διάθεσή του να επενδύσει κι άλλα πολλά χρήματα στον Παναθηναϊκό) θα κριθούν σε βάθος χρόνου.

Και δεν θα κριθούν μόνο απ’ το αν θα μπορέσει ο Παναθηναϊκός να πάρει ένα πρωτάθλημα, αλλά κυρίως αν -σε πρώτη φάση- θα μπορέσει να μείνει σταθερό για καιρό το πλάνο που έχει χαραχθεί με τη συμμετοχή των Μπαλντίνι, Μπενίτεθ, Κοτσόλη, Κορόνα και για το οποίο μίλησε με μεγάλη θέρμη και υψηλές προσδοκίες.

Η «συγνώμη» και η «επιχείρηση»

Είχε και δύο... οφσάιντ κατά την ταπεινή μου άποψη η συγκεκριμένη συνέντευξη. Πρώτον, το γεγονός ότι για τη «μαρτυρική» σεζόν 2017/18, ακόμη και με το παρασκήνιο που υπήρξε με το μπλοκάρισμα των λογαριασμών του, δεν ειπώθηκε έστω μία φορά η λέξη «συγνώμη» προς τον κόσμο του Παναθηναϊκού. Διότι ήταν το μίνιμουμ που θα έπρεπε να έχει κάνει κοιτάζοντας την κάμερα.
Το δεύτερον, είναι πως ο Παναθηναϊκός δεν είναι... επιχείρηση. «Ακούστηκε» πολύ... άσχημα εκείνη την ώρα η συγκεκριμένη λέξη. Κι ας μιλούσε για μία διαδικασία στην οποία ο ίδιος έχει βάλει πάρα πολλά χρήματα από το 2012 κι έπειτα και στο πως θα πρέπει να γίνει «βιώσιμος» ο οργανισμός του Παναθηναϊκού. Το «επιχείρηση» ήταν μάλλον... άστοχο εκείνη την ώρα πάνω στο λόγο του.

Το... ξεκαθάρισμα στο ιδιοκτησιακό

Για φινάλε το ιδιοκτησιακό: Είπε πως ο ίδιος δεν θεωρεί πως θα ήταν καλό να γίνει αλλαγή αυτή την στιγμή στην ομάδα, διότι ο (όποιος) νέος ιδιοκτήτης δεν θα είχε γνώση της κατάστασης και θα έχανε πολύ χρόνο το κλαμπ.

Υπογράμμισε δύο φορές πως δεν έχει καμία πρόταση από ενδιαφερόμενους και διέψευσε αυτά τα περί... προσεγγίσεων για ποσά 200 εκατ. ευρώ και επισήμανε πως δεν έχει καμία πρόθεση να αποχωρήσει τώρα και πως ο ίδιος αισθάνεται πλέον πολύ πιο ώριμος κι έμπειρος για να διοικήσει την ομάδα.

Και σαφώς πιο «δυνατός» πλέον εδώ και χρόνια και στο οικονομικό σκέλος. Προσκαλώντας όποιον είναι πιο δυνατός οικονομικά -κι όχι μόνο- να έρθει και να του κάνει πρόταση για την ΠΑΕ. Σημαντικό, για την οικονομία της συζήτησης, να ξεκαθαρίζονται τέτοια ζητήματα, για να έχει εικόνα (πάνω απ’ όλα) κι ο κόσμος τι να περιμένει.

Το ζήτημα της «υστεροφημίας» του

Τέλος, ο Αλαφούζος έβγαλε στη συνέντευξή του για πρώτη φορά τόσο έντονα μία «λαχτάρα» για να κατακτήσει το πρωτάθλημα με τον Παναθηναϊκό. Κι αυτό είναι ίσως και το turning point στο δικό του μυαλό.

Το πώς θα μπορέσει να πετύχει αυτόν τον στόχο, κάνοντας ακόμη μεγαλύτερη οικονομική επένδυση και να αφήσει (μαζί και με το γήπεδο) μία σαφώς καλύτερη υστεροφημία πίσω του, όταν έρθει η ώρα να αποχωρήσει.

Αρκεί αυτή τη φορά να έχει μάθει όντως μέσα απ’ τα μεγάλα λάθη του και να διακρίνει τι ήταν αυτό που τον έκανε να... χάνει το δρόμο κάθε φορά.