Το μικρό γαλατικό χωριό ακόμα αντιστέκεται: Η ιστορία της Ράγιο Βαγιεκάνο που επιστρέφει στην Ευρώπη

Σε μία μικρή συνοικία της Μαδρίτης, ανάμεσα σε εργατικές κατοικίες και εργοστάσια, ξεπηδάει το «Κάμπο ντε Φουτμπόλ ντε Βαγιέκας», το ιστορικό γήπεδο της Ράγιο Βαγιεκάνο που στέκει εκεί από το 1976. Η τοπική ομάδα αποτελεί το καμάρι της συνοικίας, το αποκούμπι του λαού, αλλά κι έναν κοινό τόπο, στον οποίο εκφράζονται κοινωνικοπολιτικά ζητήματα.
Η Ράγιο και οι οπαδοί της δεν έκρυψαν ποτέ τις πεποιθήσεις τους. Δεν ενδύθηκαν τον «απολιτίκ» μανδύα που... επιτάσσει η εποχή. Ήταν πάντα εκεί, στην πρώτη τη γραμμή να εναντιώνονται στην παγκοσμιοποίηση του αγαπημένου τους αθλήματος, να οργανώνουν αντιρατσιστικές και αντιφασιστικές δράσεις και να αποτελούν την τελευταία... «ομάδα γειτονιάς». Σαν ένα μικρό γαλατικό χωριό που ακόμα αντιστέκεται.
Χθες (24/5) το βράδυ, ανάμεσα σε 14.708 θεατές που κατέκλυσαν το γήπεδο της ομάδας, αλλά κι αρκετούς που ήταν απέξω, γράφτηκε μία «χρυσή» σελίδα στην εκατονταετή ιστορία του συλλόγου. Το 0-0 με την Μαγιόρκα «σφράγισε» την ευρωπαϊκή παρουσία της Ράγιο, η οποία επιστρέφει στην Ευρώπη μετά από 25 ολόκληρα χρόνια.
Το μακρινό 2000/01, η ομάδα από το Βαγιέκας είχε κάνει την παρθενική και μόνη της συμμετοχή στην Ευρώπη, αγωνιζόμενη στο κύπελλο UEFA, όπου είχε φτάσει μέχρι τα προημιτελικά του θεσμού, με την συμπατριώτισσα Ντεπορτίβο Αλαβές να την αποκλείει και να φτάνει μέχρι τον τελικό.
Όλα αυτά ανήκουν στο παρελθόν, με τους ποδοσφαιριστές του Ινίγκο Πέρεζ να έχουν την ευκαιρία να γράψουν νέες σελίδες δόξας για τον σύλλογο. Με την λήξη της αναμέτρησης οι οπαδοί μπήκαν στον αγωνιστικό χώρο για να πανηγυρίσουν μαζί με τους παίκτες την σπουδαία επιτυχία. Το βράδυ στο Βαγιέκας ήταν μεγάλο, με γλέντια και έξω από το γήπεδο.
Οι παίκτες έκαναν τον γύρο της πόλης πάνω σε λεωφορείο, με τους οπαδούς να ακολουθούν για να τους αποθεώσουν. Ναι, ας συμφωνήσουμε ότι το ποδόσφαιρο έχει απομακρυνθεί από τις αρχές που πρέσβευε κι από όσα το έκαναν «γήινο» και προσιτό.
Κάτι τέτοιες στιγμές όμως, το επαναφέρουν στις... εργοστασιακές ρυθμίσεις. Γιατί θα είναι πάντα το παιχνίδι του λαού.