Βρέφος ετών 18! Ήττα αυτογνωσίας

Ο απολογισμός της περιοδείας στην Ισπανία, η νίκη στη Βιτόρια και οι σημειώσεις στα μπλοκάκια του Μπαρτζώκα και των συνεργατών του από τον αγώνα στην Μαδρίτη  είναι μία πολύ σοβαρή κληρονομιά για τους ερυθρόλευκους. Η Ευρωλίγκα μόλις ξεκίνησε και ο δρόμος είναι πάρα πολύ μακρινός για να καλλιεργούν οι ομάδες και οι οπαδοί τους εμπόδια και αγκάθια μόνοι τους σε διαδρομές που προς το παρόν είναι ευθείες. Οι νίκες είναι απαραίτητες κι ευπρόσδεκτες. Οι ήττες αναπόφευκτες και διδακτικές. 

Στη Μαδρίτη η ομάδα του «κόουτς Β» πέρασε για πρώτη φορά φέτος από βιομετρικά και τεστ DNA και αποδείχθηκε ότι πρόκειται για ένα βρέφος, με τις υποχρεώσεις ενός ενήλικα. Με λίγα λόγια, ο Ολυμπιακός έχει πάρα, μα πάρα πολλή δουλειά μπροστά του και σε τούτα τα δύο ματς της αφετηρίας, μπουσούλησε τα πρώτα μέτρα του, ταυτόχρονα όμως έχει την ευθύνη και την υποχρέωση της νίκης.

Η ήττα από τη Ρεάλ ήταν εξαιρετικά χρήσιμη, καθώς εκτός από ανέξοδη βοήθησε τον Ολυμπιακό να συστηθεί με τον επί του παρόντος εαυτό του. Αυτογνωσία λέγεται!

Βέβαια είναι σκόπιμο να αναφερθεί ότι ο Ολυμπιακός δεν ηττήθηκε στη Μαδρίτη. Τον νίκησε και μάλιστα παλικαρίσια η Ρεάλ. Και τον νίκησε αξίως και δικαίως γιατί κατάφερε να τον πολεμήσει σε ένα πεδίο που δεν του είναι πολύ γνώριμο: Physicality το λένε οι Αμερικάνοι, ας το πούμε εμείς δύναμη.

Η viral αντιμετώπιση της Μονακό και η απόφαση του Σκαριόλο

Μετά το πρώτο ημίχρονο της κρυάδας στην οποία την υπέβαλλε το κρεσέντο Ντόρσεϊ, αλλά και η εντός έδρας πρεμιέρα της με ό,τι αυτό συνεπάγεται, η Ρεάλ κατέθεσε στο γήπεδο physicality σε συνδυασμό με masterclass τακτικής. Μία τακτική που έχει γίνει viral μεταξύ των προπονητών της Ευρωλίγκας μετά τον περσινό ημιτελικό του Φάιναλ Φορ εναντίον της Μονακό.

Ο Σκαριόλο πήρε την τακτική Σπανούλη, την προσάρμοσε στην ομάδα του, έντυσε τον Λάιλς στα «χρώματα» του Μπλοσόμγκειμ και μπορεί να χρειάστηκε ένα 20λεπτο να προσαρμοστεί, αλλά τα κατάφερε. 
Στο τρίπτυχο

• Σκληράδα
• Στραγγαλισμό του Βεζένκοφ 
• Αντιμετώπιση δύο εναντίον δύο των πικ εν ρολ

… ο Σκαριόλο πρόσθεσε σπουδαία άμυνα ατόμου στα σκριν πάνω στη μπάλα, αλλά και μακριά από αυτή. Η Ρεάλ περνούσε δυναμικά (έσπαγε δηλαδή) όλα τα σκριν στην μπάλα και σε αυτά που έπαιρνε ο Βεζένκοφ μακριά. Και το έκανε με εκπληκτικό τρόπο. Ο Λάιλς είχε μία και μοναδική υποχρέωση: Να μην χάσει τον Βεζένκοφ από τα μάτια του. Ηταν συγκεντρωμένος πάνω του, ακόμα κι εκεί που οι περισσότεροι χαλαρώνουν. Όταν δηλαδή είναι στην αδύνατη πλευρά κι μαγειρεύει ένα κόψιμο στο χώρο, ή τη χρήση ενός screen για να την μπουμπουνίσει. Και ουσιαστικά τον έβγαλε εκτός αγώνα.

Η εκπληκτική άμυνα των Ισπανών στα σκριν και ο ρόλος του Ταβάρες

Η Ρεάλ δεν έκανε σχεδόν ποτέ αλλαγές στις άμυνες της. Η αντιμετώπιση προέβλεπε ένα πολύ δυναμικό σπάσιμο του σκριν και under όταν χειριστής ήταν ο Γουόκαπ ή ο Λι. Στο πρώτο ημίχρονο, ο Ντόρσεϊ εκτός της εκπληκτικής φόρμας στην οποία βρίσκεται εκμεταλλεύτηκε και κάποιες ασυνεννοησίες των Μαδριλένων (που φυσικά ούτε αυτοί ακόμα είναι έτοιμοι). Στο δεύτερο μισό του αγώνα, όμως οι ασυνεννοησίες εξέλειψαν.

Ο Ταβάρες (σε έναν όχι και τόσο γνώριμο μέχρι τώρα ρόλο) έδωσε αμυντικό ρεσιτάλ κάνοντας ένα πολύ δυναμικό hedge/show στο πρώτο pick n roll μέχρι να δώσει την ευκαιρία στον περιφερειακό συμπαίκτη του να επιστρέψει στον χειριστή και αμέσως πήγαινε σε drop άμυνα. 

Και κάπως έτσι δημιουργήθηκαν τα προβλήματα στην επίθεση του Ολυμπιακού, ο οποίος σημείωσε στο πρώτο ημίχρονο 53 πόντους και στο δεύτερο 24 (16+8).

Η πολύ δυνατή άμυνα προσώπου και η αποφυγή των αλλαγών απαγόρευσε στον Ολυμπιακό να βρει ανισορροπίες και ταυτόχρονα να κυκλοφορήσει τη μπάλα με το flow που έχει συνηθίσει. Η αντίδραση των παικτών και ειδικά του Φουρνιέ ήταν η πιο ακατάλληλη δυνατή (όπως ακριβώς συνέβη και στον ημιτελικό με τη Μονακό πέρσι). 

Δεν είναι τα 0/12 τρίποντα, είναι οι συνθήκες που έγιναν

Πολλοί θα κάνουν λόγο για 0/12 τρίποντα που είχαν οι ερυθρόλευκοι στο δεύτερο μισό του αγώνα, αλλά δεν είναι ο αριθμός που απογοητεύει τόσο, όσο η ποιότητα των σουτ που πήραν οι παίκτες του. Από τα 12 τρίποντα του δεύτερου ημιχρόνου, μόνο τα δύο ήταν ανοιχτά και βγαλμένα από μία καλοστημένη (ας ειπωθεί κι έτσι) επίθεση. Όλα τα υπόλοιπα ήταν… μπουμπουνητό, πάνω σε άμυνα και τεντωμένα χέρια να καλύπτουν το οπτικό πεδίο. Προϊόν επιθέσεων χωρίς υπομονή, χωρίς καλή κυκλοφορία της μπάλας, χωρίς αρχές και με πολύ …ηρωισμό! 

Ο γαλλικός κρυπτονίτης του Bartzokas Ball και ο Γουόκαπ που δεν είναι πια βιονικός

Το ανησυχητικό για τον Μπαρτζώκα και την ομάδα του είναι ότι πάρα πολλές φορές ο Τόμας Γουόκαπ ξεφορτωνόταν τη μπάλα από τα χέρια του πολύ νωρίς, αφήνοντας πάρα πολύ χώρο στον Ντόρσεϊ και τον Φουρνιέ όχι μόνο να αποφασίσουν, αλλά και να ξεκινήσουν τις επιθέσεις. Κανείς από τους δύο δεν έχει το capacity ενός πραγματικού πόιντ γκαρντ.

Ειδικά με τον Φουρνιέ ο Ολυμπιακός καλείται να λύσει βραχυπρόθεσμα ένα ζήτημα που προκύπτει από το γεγονός ότι Μαρτζώκας επιλέγει να τον χρησιμοποιήσει σε θέση «3». Είθισται ο «3» να είναι παίκτης που είναι receiver, έχει υπομονή και περιμένει την πάσα για να εκτελέσει ή να επιτεθεί στο αμυντικό close out.

Ο Φουρνιέ όμως, πολύ συχνά σπάει αυτή την αλυσίδα και αποζητά να βρίσκεται σε χώρους στους οποίους αισθάνεται πιο άνετα, δηλαδή στην κορυφή και στις 45 μοίρες Έτσι όμως, οι αποστάσεις της επίθεσης καταστρέφονται κι ένας από τους λόγους που ο Ολυμπιακός έμεινε για πολλή ώρα άσφαιρος στη Μαδρίτη ήταν και οι κατακρεουργημένες αποστάσεις.

 Ταυτόχρονα με τον Φουρνιέ που συχνά πυκνά γίνεται άθελα του ο κρυπτονίτης του Bartzokas Ball, ο Ολυμπιακός θα χρειαστεί να περιμένει κάποιο διάστημα μέχρι να ξαναδεί τον κανονικό Τόμας Γουόκαπ. Ο Αμερικάνος με τον ελληνικό διαβατήριο έχει τεράστια διάθεση, αλλά στη Μαδρίτη συνελληφθη τόσο αμυντικά (μακριά από τη μπάλα και στις περιστροφές όπου συνελήφθη κάποιες φορές εκτός θέσης), όσο κι επιθετικά, αρκετά ισχνός. Μέχρι και άτολμος. 

Και μπορεί να αναρωτηθείτε, ναι, αλλά τι έγινε στο πρώτο ημίχρονο;
Αυτό που έγινε ήταν ο Ολυμπιακός ξεκίνησε με 7/7 τρίποντα, εκμεταλλεύτηκε την ανετοιμότητα της Ρεάλ, αλλά ρίξτε και μία ματιά σε αυτούς τους αριθμούς: 
Στο πρώτο ημίχρονο ο Ολυμπιακός είχε: 
4 πόντους από επιθετικά ριμπάουντ, 6 πόντους από λάθη αντιπάλου και 7 πόντους στο ανοιχτό γήπεδο
Αντίστοιχα στο Δεύτερο ημίχρονο είχε:
4 πόντους από επιθετικά ριμπάουντ και…
…τέλος! Αυτά!

Ας προσθέσουμε σε όλα αυτά πως ο Ντόντα Χολ έδειξε τεράστια αδυναμία στην άμυνα στο low post (και όχι με αντίπαλο τον Ταβάρες, αλλά τον στα μέτρα του Φερνάντο), ενώ τη στιγμή που όλοι θα αναζητήσουν ευθύνες στον Λι, θα έλεγα ότι ο Αμερικάνος γκαρντ, στη Μαδρίτη, ήταν κάτι περισσότερο από μία χαρά. Και προσφέρει στον Ολυμπιακό κάτι που δεν μπορεί να βρει εύκολα: Έχει τη δυνατότητα να τρέξει την ομάδα του και να πάρει τη σωστή απόφαση στο ανοιχτό γήπεδο, αλλά και να την υλοποιήσει. 
Τα ερωτήματα που πρέπει να απαντήσει ο κόουτς του Ολυμπιακού τις επόμενες εβδομάδες είναι τα εξής: 

• Θα συνεχίσει με σχήματα που εμπεριέχουν είτε δύο Γκαρν (Ντόρσι-Φουρνιέ), είτε δύο φόργουορντ (Παπανικολάου-Γουόρντ); Το πρώτο έχει πολύ σοβαρές αμυντικές αδυναμίες (ο Φουρνιέ δεν έχει μάθει ακόμα ποια είναι η αντιμετώπιση που θέλει ο Μπαρτζώκης στο slip screen, στο σκριν που δεν γίνεται τελικά, δηλαδή και μπέρδεψε τουλάχιστον δύο φορές τον Λι), ενώ το δεύτερο, στερείται χειρισμού, δημιουργίας και απειλής
• Πως θα καταφέρει, όταν η κατάσταση στην επίθεση ζορίζει να μη φεύγει το παιχνίδι από τα χέρια των πόιντ γκαρντ και να πηγαίνει αποκλειστικά και μόνο στο ένστικτο των δημιουργών, με όχι καλά αποτελέσματα (όπως συνέβη στη Μαδρίτη)
• Η μανιέρα …Μονακό (και Φενέρ βεβαίως βεβαίως) θα αντιγραφεί από όλους! Με ποιο τρόπο θα κρατήσει τον Βεζένκοφ ενεργό και απειλητικό στην επίθεση της ομάδας του; Πάντως όταν ο Βούλγαρος χτυπάει σωστά σκριν, και φάσεις βρίσκει και σούπερ αποτελεσματικό μπορεί να είναι στο short roll…
• Ντόρσει και Φουρνιέ, και οι δυο χρειάζονται χρόνο με τη μπάλα… Αντέχει η φιλοσοφία του τόσο πολύ dribbling πριν την εκτέλεση;
• Η ταυτότητα του Ολυμπιακού θα είναι κατά βάση επιθετική ή και αμυντική;

Είναι δεδομένο ότι ο κόουτς θα βρει τις απαντήσεις, όχι μόνο σε αυτά τα ερωτήματα, αλλά και σε πολλά άλλα. Η σεζόν μόλις άρχισε εξάλλου.