Μόνο ο φόβος εξηγεί την αδιανόητη αντίθεση με τη διεξαγωγή του Final Four στην Αθήνα

Η τοξικότητα στο ελληνικό μπάσκετ έχει δυστυχώς περάσει σε άλλο επίπεδο...

Η κυβέρνηση της χώρας πήρε την στρατηγική απόφαση να επενδύσει στη διεξαγωγή του Final Four στην Αθήνα και το ΟΑΚΑ και να καταθέσει μια υπερπλήρης πρόταση προς την EuroLeague. Μια επένδυση που υπολογίζεται πως θα φέρει πίσω στην Ελλάδα και τον λαό της, μέσω του τουρισμού και των χορηγών, 3-4 φορές τα χρήματα που θα ξοδευτούν.

Τα μεγάλα ατού αυτής της πρότασης είναι πολλά και σημαντικά. Πρώτον, το καλύτερο και πιο σύγχρονο γήπεδο της Ευρώπης, το οποίο διαθέτει το πρωτοποριακό glass-floor και γνωρίζει την αποθέωση από όλους τους αντιπάλους που το επισκέφθηκαν την περασμένη σεζόν.

Δεύτερον, η καλύτερη οικονομική πρόταση σε σχέση με τη δεύτερη υποψήφια πόλη, αυτή του Βελιγραδίου. Η πρόταση της Αθήνας είναι στα 9 εκατ. ευρώ, ενώ αυτή της σερβικής πρωτεύουσας εικάζεται πως έφτασε μάξιμουμ τα 8 εκατ. ευρώ, με την πολυδιαφημισμένη... βελτιωμένη προσφορά.

Τρίτον, το κοινό περί δικαίου αίσθημα, από τη στιγμή που η χώρα μας έχει να διοργανώσει 19 χρόνια το Final Four της EuroLeague, τη στιγμή που οι δύο ομάδες της πρωταγωνιστούν μόνιμα και διαφημίζουν τη διοργάνωση σε όλο τον κόσμο, ενώ στο Βελιγράδι έχει γίνει δύο φορές την τελευταία 7ετία.

Κι όμως... Σε αυτή την επένδυση που αποφάσισε να κάνει η ελληνική κυβέρνηση για να εξυψώσει ακόμα περισσότερο το ελληνικό μπάσκετ και τη χώρα μας, βρέθηκε μια... ελληνική ομάδα να πρωτοστατεί στην προσπάθεια να αποφευχθεί αυτή η δίκαιη απόφαση!

Μοιάζει -και είναι- αδιανόητο να ακούς από τον εκπρόσωπο του Ολυμπιακού να επιχειρεί να βρει κάθε είδους δικαιολογία, ώστε να αποτρέψει ή έστω να καθυστερήσει αυτό που μοιάζει αναπόφευκτο. Ούτε ο Σέρβος Πέσιτς της Μπάγερν Μονάχου δεν ήταν τόσο φανατισμένος για να πάει η διοργάνωση στην πατρίδα του, όσο ο κ. Λεπενιώτης.

Μια «ερυθρόλευκη» προσπάθεια που θα στερήσει από χιλιάδες Έλληνες φιλάθλους, από οικογένειες με παιδιά, που δεν έχουν την οικονομική άνεση να αντέξουν και τα εισιτήρια ενός Final Four και τα τεράστια έξοδα μετακίνησης, διαμονής και φαγητού σε μια ξένη χώρα, τη δυνατότητα να δουν στη χώρα τους αυτή τη γιορτή του μπάσκετ. Σε αυτούς τους  ποιος θα λογοδοτήσει αν στεφθεί με επιτυχία η προσπάθεια να απορριφθεί η ιδέα της Αθήνας; Φιλάθλους της ίδιας τους της ομάδας, που έχουν ενθουσιαστεί στην προοπτική να έρθει επιτέλους στην Ελλάδα αυτή η φάση της EuroLeague...

Και όλα αυτά γιατί; Πραγματικά ελπίζω να βγει κάποιος από τον Ολυμπιακό και να εξηγήσει αυτή τη στάση του, τη στιγμή που ο ίδιος ο κ. Αγγελόπουλος δήλωνε πριν μερικά χρόνια πως επιθυμεί την επιστροφή του Final 4 στην Ελλάδα, ακόμα και στο ΟΑΚΑ. Τι άλλαξε;

Στο δικό μου μυαλό δεν υπάρχει άλλη εξήγηση για όσα κωμικοτραγικά ειπώθηκαν στη σύσκεψη της EuroLeague, πέρα από αυτή του... φόβου! Φόβος πως ο πανίσχυρος Παναθηναϊκός του Δημήτρη Γιαννακόπουλου, θα έχει ακόμα πιο εύκολο έργο στη φυσική του έδρα, εφόσον επιβεβαιώσει τα προγνωστικά και είναι σε ένα ακόμα Final 4.

ΥΓ. Το μεγαλύτερο επίτευγμα των κοριτσιών του πόλο είναι πως έκαναν τις τελευταίες μέρες παιδάκια να έχουν αφήσει τις φανέλες ποδοσφαίρου και μπάσκετ και να συζητούν ποιο... σκουφάκι θα ήθελαν στη συλλογή τους.