Σκληρή όσο δεν πάει και ικανή για υπερβάσεις

Η Εθνική Ομάδα πραγματοποίησε μία καλή, αλλά όχι εντυπωσιακή εμφάνιση, στην πρεμιέρα του Ευρωμπάσκετ, έκανε το καθήκον της κόντρα στην Ιταλία και βάζει... πλώρη για μία επιτυχημένη πορεία στον όμιλο.

Η ομάδα του Βασίλη Σπανούλη παρουσιάστηκε σκληρή αμυντικά και απολαυστική στον τρόπο αναχαίτισης των αντιπάλων ατού στο παρκέ, καμουφλάρισε τις αδυναμίες της και όταν έλεγξε τα αμυντικά ριμπάουντ πέτυχε τον σκοπό της.

Προφανώς και επιθετικά είχε προβλήματα με πολλά λάθη, χαμηλή δημιουργία και μοναδικό «όπλο» τον εκπληκτικό στην πρεμιέρα Γιάννη Αντετοκούνμπο, όμως η εκκίνηση με αυτή τη μεγάλη νίκη στο Ευρωμπάσκετ της προσφέρει χρόνο να δουλέψει με ηρεμία και να αποβάλλει σημαντικό κομμάτι της πίεσης που τη βαραίνει. 

Η αρχή έγινε λοιπόν στην Κύπρο, ακολουθεί ένα καλό πρόγραμμα στον όμιλο και έτσι η επίσημη αγαπημένη κρατάει στα δικά της χέρια την τύχη της για το κοντινό και μακρινό της μέλλον στο Ευρωμπάσκετ.

Σκληράδα, υπομονή και προσφορά από όλους

Αν εξαιρέσουμε τα πρώτα λεπτά του αγώνα με την Ιταλία, όπου η Εθνική δεν είχε υπομονή και ηρεμία στο παιχνίδι της και ο Γιάννης έπαιρνε βιαστικές αποφάσεις στην επίθεση, από εκεί και πέρα άλλαξε το πνευματικό της τσιπάκι και έλεγξε το ρυθμό.

Απέναντι στην «Σκουάντρα Ατζούρα» αυτό που έπρεπε να κάνει η ομάδα ήταν να τρέξει ελεγχόμενα, να αποτρέψει το transition των αντιπάλων της, να παρουσιαστεί σκληρή και να μην κάνει εύκολα λάθη. 

Από όλα αυτά το μόνο που δεν πέτυχε η ομάδα του Βασίλη Σπανούλη ήταν τα λάθη, καθώς δημιουργικά έμεινε χαμηλά (13 ασίστ) και τελείωσε το ματς με -3 (16 λάθη) στο συγκεκριμένο δείκτη της στατιστικής. 

Όμως ο τρόπος που αμύνθηκε και έλεγξε το ρυθμό δεν άφησε μία μικρή αγωνιστική στρέβλωση να της χαλάσει την πρεμιέρα.

Η άμυνα που έπαιξαν οι διεθνείς ήταν εξαιρετική και αφόπλισε ειδικά το μεγάλο επιθετικό «όπλο» της Ιταλίας τον Φοντέκιο.

Ο αρχηγός Κώστας Παπανικολάου τον... εξαφάνισε με σκληράδα και εξυπνάδα, όπως και στο φιλικό του ΟΑΚΑ και μαζί με τους υπόλοιπους συμπαίκτες του κέρδισαν μία καθοριστική μάχη στο παρκέ. 

Φυσικά πέρα από τον «Παπ» κομβική ήταν η αμυντική παρουσία των Θανάση - Κώστα Αντετοκούνμπο, αφού ο δεύτερος παρά τα 4 φάουλ του, θυσιάστηκε, έκοψε συνεργασίες και έκανε αλλοιώσεις ψηλά προσφέροντας πολλά, ενώ ο αδερφός του έκανε τα πάντα στο παρκέ και πέτυχε και το τρίποντο της νίκης. 

Μαζί τους ειδική μνεία πρέπει να γίνει αμυντικά στους Καλαϊτζάκη - Ντόρσεϊ και αν για τον Παναγιώτη περιμέναμε να βοηθήσει πολύ σε αυτό το κομμάτι, ο Τάιλερ έδωσε το κάτι παραπάνω. 

Μπορεί να ήταν άστοχος στην επίθεση, όμως έμεινε σταθερός πνευματικά, πίεσε όσο μπορούσε και έδωσε πολύ καλές βοήθειες. 

Για να κλείσουμε τα θετικά, ο Σλούκας όσο έπαιξε και είχε ανάσες πρόσφερε ηρεμία και σκορ και οι 4 ασίστ του, παρά τα ισάριθμα λάθη του, έδωσαν κάποιο ρυθμό κυρίως στις συνεργασίες με τον Γιάννη.

Ο «Greek Freak» έκανε τα πάντα σωστά στην επίθεση από το 4ο-5ο λεπτό και μετά, ήταν ο μόνος διψήφιος σκόρερ της με 31 πόντους και πολύ καλά ποσοστά και απέδειξε την ικανότητά του να αποτελεί το σπουδαιότερο point of emphasis στο Ευρωμπάσκετ!

Συνολικά αυτό που κρατάμε πέρα από την άμυνα είναι πως πήραμε κάτι από τον κάθε παίκτη που πάτησε στο παρκέ, αφού λύσεις έδωσαν όλοι όπως οι Τολιόπουλος, Λαρεντζάκης και Μήτογλου με τους δύο διεθνείς του Παναθηναϊκού να «χτυπούν» στην επίθεση όποτε βρήκαν την ευκαιρία. 

Πάντως παρά τη νίκη μας παρουσιάσαμε και αρκετά επιθετικά κενά.

Το γεγονός πως μόνο ο Γιάννης ήταν διψήφιος με 31 από τους συνολικά 75 πόντους δείχνει πως υπάρχει τεράστια ανάγκη να βρούμε κατά τη διάρκεια του τουρνουά έναν ακόμα επιθετικό πόλο, αφού θα υπάρξουν και βράδια που ο ηγέτης μας θα σκοράρει πολλούς πόντους, αλλά όχι με παρόμοια ποσοστά... οικονομίας. 

Επίσης θα πρέπει να ζήσουμε και να «πεθάνουμε» στο τουρνουά με έναν μοναδικό χειριστή, αφού είδαμε στο διάστημα της απουσίας του Σλούκα, να γίνονται λάθη, να μην κυκλοφορεί η μπάλα και τους Τολιόπουλο - Λαρεντζάκη να μην μπορούν -φυσιολογικά- να λειτουργήσουν ως primary ballhandlers. 

Όπως και να έχει όμως η Εθνική Ομάδα πέτυχε τον στόχο της κόντρα στην Ιταλία και σε συνδυασμό με την απροσδόκητη ήττα της Ισπανίας από τη Γεωργία εξελίχθηκε σε μεγάλο φαβορί για την πρώτη θέση.

Τα τρία επόμενα παιχνίδια με Κύπρο, Γεωργία και Βοσνία και ένα πιθανό και εφικτό 3/3 είναι πιθανό να μας οδηγήσει στην τελευταία αγωνιστική με την Ισπανία ως αδιάφορους και «κλειδωμένα» πρώτους. 

Και όπως έχουμε αναφέρει και σε προηγούμενο μπλογκ η πρωτιά σημαίνει ένα πιο εφικτό μονοπάτι στους «16» και στους «8» και αύξηση των πιθανοτήτων για είσοδο μετά από 16 χρόνια στη «ζώνη» των μεταλλίων. 

Όμως βήμα - βήμα, καθώς ολοκληρώθηκε μόλις η πρώτη αγωνιστική, κανένα ματς δεν θα είναι εύκολο και θα χρειαστεί η Εθνική να βελτιωθεί ακόμα περισσότερο, για να πετύχει τον αρχικό της στόχο στον όμιλο. 

Υ.Γ. Πολύ καλή δουλειά από τον Βασίλη Σπανούλη κόντρα στην Ιταλία. Διάβασε εξαιρετικά το επιθετικό της παιχνίδι και το αμυντικό πλάνο βγήκε στο 100%. 

Υ.Γ. 2) Μεγάλο respect σε Παπανικολάου και Σλούκα και μετά την πρεμιέρα. Κάνουν υπέρβαση και ήταν καθοριστικοί για τη νίκη.

Υ.Γ. 3) Ο Ντίνος δυστυχώς χάθηκε πολλές φορές στη δεύτερη αμυντική γραμμή και ό,τι πρόσφερε στην επίθεση το έχασε πίσω. Είναι σημαντικό ο Μήτογλου να παρουσιάσει στο τουρνουά two-way στοιχεία.

Υ.Γ. 4) Αν το απόγευμα το Κυριακής έχουμε ρεκόρ 3-0, τότε θεωρώ πως η πρωτιά έχει «κλειδώσει». Αυτό μπορεί να λέει πολλά και τίποτα, όμως θα είναι ένα εξαιρετικά θετικό στοιχείο.

Υ.Γ. 5) Σερβία, Γερμανία και Τουρκία για μένα έχουν προβάδισμα σε σχέση με τον ανταγωνισμό. Στα νοκ-άουτ πάντως θα δούμε απροσδόκητα ζευγάρια και εκπλήξεις.