Θα το κάνει με τον δικό του τρόπο
Πόσο εύκολο είναι να πας τελικά από την απόλυτη γκρίνια πίσω στην ηρεμία, την αποθέωση και τα συνθήματα εε; Στην Ελλάδα έχουμε αυτό το μοναδικό ταλέντο ως φίλαθλοι, ως δημοσιογράφοι και ως εκείνοι που δεν αγωνιζόμαστε κάθε ματς στο παρκέ για 40 λεπτά όπως οι παίκτες, όπως οι προπονητές.
Η επιβλητική επικράτηση του Ολυμπιακού απέναντι στην Βιλερμπάν δεν θεωρώ πως σε κάποιου λογικού ανθρώπου το μυαλό τέθηκε προς αμφισβήτηση. Ούτε όμως αποτελεί κάτι για το οποίο οι Πειραιώτες θα πρέπει να υπερυφανεύονται μιας και η διαφορά δυναμικότητας είναι μεγάλη και εμφανής. Είναι όμως μία εξαιρετική ευκαιρία για τον Ολυμπιακό να πάρει μια βαθιά ανάσα, την επιβεβαίωση πως ο κόσμος είναι (και θα είναι) εκεί και να συνεχίσει στο δύσκολο πρόγραμμα που ακολουθεί.
Αλλάζει την γλώσσα του σώματος και την ψυχολογία του
Ακόμα και αν δεν γνωρίζει κανείς πως θα πάει ένα ματς συχνά τείνουμε να καταλαβαίνουμε λίγο και να παίρνουμε μία γεύση από τη γλώσσα του σώματος. Ένας νωχελικός παίκτης, δίχως νεύρο που ξοδεύει λεπτά στο παρκέ και ό,τι γίνει. Το ακριβώς αντίθετο έδειχνε ο Ολυμπιακός απέναντι στους Γάλλους από το πρώτο κι όλας λεπτό. Ήθελε από το ξεκίνημα να φτιάξει την ψυχολογία του, να μείνει πιστός στο πλάνο του και να... παίξει το μπάσκετ του.
Αυτό το περίφημο μπάσκετ του Ολυμπιακού που τόσα χρόνια τώρα μας κάνει να γράφουμε, να θαυμάζουμε και να βλέπουμε. Αυτό έπαιξε στη μεγαλύτερη διάρκεια απέναντι στη Βιλερμπάν και έτσι θα βρει ξανά τον πληθωρικό του εαυτό, με τον δικό του τρόπο.
Προφανώς και σε κανέναν δεν άρεσαν οι τρεις ήττες που είχαν προηγηθεί. Ούτε και ο τρόπος με τον οποίο αυτές ήρθαν. Και ούτε και όσα ακολούθησαν. Γκρίνια, αμφισβήτηση και όλα αυτά που χαρακτηρίζουν το μπάσκετ σε πολλές χωρες (άσχετα που τις περισσότερες φορές οι παίκτες δεν δίνουν βάση). Άπαντες το είχαν πει (παίκτες και προπονητές) πως πρέπει να βγει μία αντίδραση και αυτή βγήκε και μάλιστα με πληθώρα πρωταγωνιστών, έτσι για να ζεσταίνονται και κάποιοι που σίγουρα ο οργανισμός χρειάζεται (βλέπε Εβάν Φουρνιέ).
Ο Ολυμπιακός έχει όλα τα βασικά που χρειάζεται
Πάντα μπορούμε να βρούμε κάτι που δεν μας αρέσει ή κάτι που λείπει σε κάποια ομάδα. Ο Ολυμπιακός έχει όμως στην παρούσα φάση όλα όσα χρειάζεται απλά πρέπει να τα χρησιμοποιήσει με τέτοιον τρόπο ώστε να πάρει το μάξιμουμ από όλα.
Πρώτο και κύριο η υγεία του. Αν οι παίκτες είναι υγιής τότε όλα τα άλλα θα έρθουν. Δεν έχει ταλαιπωρηθεί λίγο με τραυματισμούς και συνεχίζει να ταλαιπωρείται (εξ ου και προχωρά σε μερικές από τις μεταγραφές του, βλέπε Μόντε Μόρις). Δεύτερον τα σωστά κομμάτια του παζλ. Και αυτά υπάρχουν γιατί ο Ολυμπιακός σε σύγκριση με πέρσι είναι καλύτερος. Έχει έναν Ντόρσεϊ που ειλικρινά κάνει την κορυφαία του - ίσως χρονιά, έχει τον Νίκολα Μιλουτίνοβ που χωρίς αμφιβολία και παρενθέσεις ΚΑΝΕΙ την καλύτερή του χρονιά και παίκτες που μπορούν ανά πάσα ώρα και στιγμή όχι απλά να βοηθήσουν, αλλά να είναι καταλυτικοί σε πολλά ματς, όχι μόνο σε ένα.
Αυτά αν μπουν στην σωστή σειρά, να βρεθεί δηλαδή το σωστό fit, το κοκτέιλ θα είναι απολαυστικό. Τέλος φυσικά, το τρίτο στοιχείο της λίστας είναι η στήριξη του κόσμου που είτε σε νίκες είτε σε ήττες δείχνει τη στήριξή του, όπως έκανε και στο ΣΕΦ αποθεώνοντας έναν-έναν τους παίκτες και φυσικά τον Γιώργο Μπαρτζώκα. Και αυτό σημαίνει πολλά για τους πρωταγωνιστές.
Kαι τι λείπει;
Το εύκολο είναι να βρεις τα αρνητικά. Τι δεν σου αρέσει, τι λείπει και τι πρέπει να αλλάξει. Αυτό που ουσιαστικά χρειάζεται σε μεγαλύτερο βαθμό ο Ολυμπιακός είναι σταθερότητα και λίγη παραπάνω εμπιστοσύνη στο σύνολο. Οι παίκτες προφανώς και έχουν απαιτήσεις από τους εαυτούς τους και ο Ολυμπιακός είναι μία ομάδα που μπορεί να φτάσει ως το τέλος της διαδρομής.
Ακολουθεί ένα απαιτητικό και πάντα επικίνδυνο ματς στην Μπολόνια απέναντι στην Βίρτους και ύστερα το αιώνιο ντέρμπι στο ΟΑΚΑ. Ματς που χτίζουν χαρακτήρα, ψυχολογία και συνήθειες...